tag:blogger.com,1999:blog-6280546350328401822024-03-28T01:55:12.084+02:00ΛΟΓΟΙ ΖΩΗΣ - Χριστιανικό ραδιόφωνο ΠΙΣΤΙΣΧριστιανικό μουσικό ραδιόφωνο και ιστολόγιο με άρθρα και βίντεο για τον Ιησού Χριστό και την Αγία Γραφή.ΛΟΓΟΙ ΖΩΗΣhttp://www.blogger.com/profile/13235814362798657647noreply@blogger.comBlogger56125tag:blogger.com,1999:blog-628054635032840182.post-73183581601936162072024-03-12T12:17:00.003+02:002024-03-12T12:19:21.776+02:00Δέκα φοβερές αντιθέσεις<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnqJ_Kh-8cag4uF1SBIzAcyhyphenhyphenx21AhIDYvj33DiWLjHEnszqleovh4Qdnmh-RrCPeBa0KDzKj-mYUOD0xOvVNl_updae-GtQtik4UG4uY5YhgzycnWKYwqELkguRR97nk77UtE6enKOjs7Mwfo56bRF1um_ghj_PAW7OuLrncwOhSCy8U23WVwDLczV0E/s575/2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="575" data-original-width="469" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnqJ_Kh-8cag4uF1SBIzAcyhyphenhyphenx21AhIDYvj33DiWLjHEnszqleovh4Qdnmh-RrCPeBa0KDzKj-mYUOD0xOvVNl_updae-GtQtik4UG4uY5YhgzycnWKYwqELkguRR97nk77UtE6enKOjs7Mwfo56bRF1um_ghj_PAW7OuLrncwOhSCy8U23WVwDLczV0E/s16000/2.jpg" /></a></div><span><a name='more'></a></span><br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPSl2ALCw2tSLS0Aas8BEnpQA89POkvg0YBsKmkBDNouZNTN1pTOkS6pCmlc4pcxmWrE7jU5UvEc4UqQP0fZthCZKYM4v3xcST8UcdUYtCATBFfoZTyuGcNlZTt2ABK2vbOR84H5GroJkDUkQRKzlK9OR4eD1br_0PkiOq_3KTQ3jS3i7j23mGJegLpQg/s495/3.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="495" data-original-width="459" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPSl2ALCw2tSLS0Aas8BEnpQA89POkvg0YBsKmkBDNouZNTN1pTOkS6pCmlc4pcxmWrE7jU5UvEc4UqQP0fZthCZKYM4v3xcST8UcdUYtCATBFfoZTyuGcNlZTt2ABK2vbOR84H5GroJkDUkQRKzlK9OR4eD1br_0PkiOq_3KTQ3jS3i7j23mGJegLpQg/s16000/3.jpg" /></a></more></div><span><!--more--></span><span><!--more--></span><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi338lJP6ztxsuFUekfXaxC3F4XSIC0yEX3EDMEAwGuAk3i4B6gPwmpZ8F9x1f5M6Y8XaMzbUeZ5AjB73-EGxUlIHItz9h3J9P0QLcj6Kr3zTFMJAdWy74b2culzWaAfwzGB7p-o9lHVzJ8fOpF6YXxX9R2Hnej95JPEHvcPaKky7K00YpQcSUIdque8WU/s502/4.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="502" data-original-width="458" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi338lJP6ztxsuFUekfXaxC3F4XSIC0yEX3EDMEAwGuAk3i4B6gPwmpZ8F9x1f5M6Y8XaMzbUeZ5AjB73-EGxUlIHItz9h3J9P0QLcj6Kr3zTFMJAdWy74b2culzWaAfwzGB7p-o9lHVzJ8fOpF6YXxX9R2Hnej95JPEHvcPaKky7K00YpQcSUIdque8WU/s16000/4.jpg" /></a></div><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBHpK49GArUEDrKF715vwF-4oev7xGrXjH-85_E3aWlPYfC_iiCHEwWTyIn4bCIbHZSmchyphenhyphenb-lURfOKH4LkuJglrCAHe-V14NOg71qiWIv1OYpnAlr5dKN_osyYdwU7w6w1QrwyymXKl_w-5szbzpoessCXiHE7cFt0Tg9fd-LEQLgGgPahcVXtSofr9U/s450/5.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="351" data-original-width="450" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBHpK49GArUEDrKF715vwF-4oev7xGrXjH-85_E3aWlPYfC_iiCHEwWTyIn4bCIbHZSmchyphenhyphenb-lURfOKH4LkuJglrCAHe-V14NOg71qiWIv1OYpnAlr5dKN_osyYdwU7w6w1QrwyymXKl_w-5szbzpoessCXiHE7cFt0Tg9fd-LEQLgGgPahcVXtSofr9U/s16000/5.jpg" /></a></div><br /><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div>Μπορεί επίσης να σε ενδιαφέρει αυτό το άρθρο:<br />
<b><a href="https://logoizoisradio.blogspot.com/2024/03/blog-post.html" target="_blank">Το Ευαγγέλιο της Σωτηρίας</a></b>ΛΟΓΟΙ ΖΩΗΣhttp://www.blogger.com/profile/13235814362798657647noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-628054635032840182.post-73398599947954782242024-03-03T10:14:00.000+02:002024-03-07T11:07:32.240+02:00Το Ευαγγέλιο της Σωτηρίας<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-W-fxmMDQ1SjZLDZvtss75pMkkTA6Mc7tzK1mOxMMHKG3SbWiXHQG8mab7mrYdNnaDe8mAUvfKm16z5-hnPO81yNpFSuDp90A3aRUd-KbC76YPVktfPhSj_HYTEN1sHfv51zgL61CFTpEZ-5XMfA5dn0DLqIJpPb6PNUJqc6qmX6_OXCEjnylqNljcMs/s950/20681-istockgetty-images-plusaramyan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="496" data-original-width="950" height="334" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-W-fxmMDQ1SjZLDZvtss75pMkkTA6Mc7tzK1mOxMMHKG3SbWiXHQG8mab7mrYdNnaDe8mAUvfKm16z5-hnPO81yNpFSuDp90A3aRUd-KbC76YPVktfPhSj_HYTEN1sHfv51zgL61CFTpEZ-5XMfA5dn0DLqIJpPb6PNUJqc6qmX6_OXCEjnylqNljcMs/w640-h334/20681-istockgetty-images-plusaramyan.jpg" width="640" /></a></div><br />«Σας φανερώνω δε, αδελφοί, το ευαγγέλιο, που σας κήρυξα, το οποίο και παραλάβατε, στο οποίο και στέκεστε· διαμέσου του οποίου και σώζεστε, με ποιον τρόπο σάς το κήρυξα, και αν το κρατάτε σταθερά· εκτός αν πιστέψατε μάταια. Eπειδή, εν πρώτοις, σας παρέδωσα εκείνο, το οποίο και παρέλαβα, ότι ο Xριστός πέθανε εξαιτίας των αμαρτιών μας σύμφωνα με τις γραφές· και ότι θάφτηκε, και ότι την τρίτη ημέρα αναστήθηκε, σύμφωνα με τις γραφές» (Α' Κορινθίους 15:1-4).<br /><br />Το πιο κρίσιμο ζήτημα που θα αντιμετωπίσει κάθε άνθρωπος αφορά στη σχέση του με τον Θεό. Ευτυχώς, ο Θεός δεν μας άφησε να αναρωτιόμαστε ως προς το πού βρισκόμαστε.<span><a name='more'></a></span><br /><br /><b>Γιατί χρειάζεται να σωθώ</b>: Ανεξάρτητα από το πόσο καλός πιστεύει κάποιος ότι είναι, γεγονός είναι ότι όλοι έχουμε αμαρτήσει και η αμαρτία μας μας κάνει άδικους και μας χωρίζει από τον Θεό. ΕΝΑΣ ΔΙΚΑΙΟΣ ΘΕΟΣ ΠΡΕΠΕΙ να απαιτήσει τιμωρία για την αμαρτία, διαφορετικά δεν θα ήταν δίκαιος. Οι αμαρτίες μας ΠΡΕΠΕΙ να πληρωθούν.<br />«Δεδομένου ότι όλοι αμάρτησαν και στερούνται τη δόξα του Θεού» (Ρωμαίους 3:23).<br />«Γι’ αυτό, όπως διαμέσου ενός ανθρώπου η αμαρτία μπήκε μέσα στον κόσμο, και με την αμαρτία ο θάνατος, και με τον τρόπο αυτό ο θάνατος πέρασε μέσα σε όλους τους ανθρώπους, για τον λόγο ότι όλοι αμάρτησαν» (Ρωμ. 5:12).<br />«Ανάμεσα στους οποίους και όλοι εμείς συναναστραφήκαμε κάποτε, σύμφωνα με τις επιθυμίες της σάρκας μας, κάνοντας τα θελήματα της σάρκας και των συλλογισμών· και ήμασταν από τη φύση μας τέκνα οργής, όπως και οι υπόλοιποι» (Εφεσίους 2:3).<br /><br /><b>Από τι χρειάζεται να σωθώ</b>: «Eπειδή, ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος· το χάρισμα, όμως, του Θεού αιώνια ζωή διαμέσου του Iησού Xριστού του Kυρίου μας» (Ρωμ. 6:23), και επειδή η αμαρτία (η παράβαση των θείων εντολών ή το κακό) δεν μπορεί να κατοικήσει με τον Θεό, ο προορισμός των αμαρτωλών μπορεί να είναι μόνο ο άδης. Η σωτηρία για την οποία κάνει λόγο η Βίβλος, αναφέρεται στην απελευθέρωση από τις αιώνιες συνέπειες των αμαρτιών μας.<br />«Eπειδή, εσύ δεν είσαι Θεός, που θέλεις την ασέβεια· ο πονηρευόμενος δεν θα κατοικεί κοντά σου» (Ψαλμός 5:4).<br />«Δεν θα κατoικεί στο μέσον του oίκoυ μoυ εκείνoς πoυ εργάζεται την απάτη· εκείνoς πoυ μιλάει τo ψέμα δεν θα στερεωθεί μπρoστά στα μάτια μoυ» (Ψαλμός 101:7). <br />«O Kύριος γνωρίζεται, για την κρίση που κάνει· ο ασεβής παγιδεύεται στο έργο των χεριών του· Oι ασεβείς θα επιστραφούν στον άδη· όλα τα έθνη που ξεχνούν τον Θεό» (Ψαλμός 9:16,17).<br />«Eπειδή, πολλοί περπατούν, για τους οποίους πολλές φορές σάς έλεγα, τώρα και κλαίγοντας σας λέω, ότι είναι οι εχθροί του σταυρού του Xριστού· το τέλος των οποίων είναι η απώλεια, των οποίων ο Θεός είναι η κοιλιά, και η δόξα τους μέσα στη ντροπή τους, οι οποίοι φρονούν τα επίγεια» (Φιλιππησίους 3:18,19).<br /><br /><b>Πώς μπορώ να σωθώ</b>: Ο ΜΟΝΟΣ τρόπος για να σωθεί ο άνθρωπος από την ποινή της αμαρτίας είναι να πιστέψει στο Ευαγγέλιο της Σωτηρίας.<br />«Eπειδή, δεν ντρέπομαι το ευαγγέλιο του Xριστού· για τον λόγο ότι, είναι δύναμη Θεού προς σωτηρία σε κάθε έναν που πιστεύει, και στον Iουδαίο, πρώτα, και στον Έλληνα» (Ρωμ. 1:16).<br />«κατά την ημέρα, όταν ο Θεός θα κρίνει τα κρυφά των ανθρώπων διαμέσου του Iησού Xριστού, σύμφωνα με το ευαγγέλιό μου» (Ρωμ. 2:16).<br />«Σας φανερώνω δε, αδελφοί, το ευαγγέλιο, που σας κήρυξα, το οποίο και παραλάβατε, στο οποίο και στέκεστε· διαμέσου του οποίου και σώζεστε, με ποιον τρόπο σάς το κήρυξα, και αν το κρατάτε σταθερά· εκτός αν πιστέψατε μάταια. Eπειδή, εν πρώτοις, σας παρέδωσα εκείνο, το οποίο και παρέλαβα, ότι ο Xριστός πέθανε εξαιτίας των αμαρτιών μας σύμφωνα με τις γραφές· και ότι θάφτηκε, και ότι την τρίτη ημέρα αναστήθηκε, σύμφωνα με τις γραφές» (Α' Κορινθίους 15:1-4).<br />Το Ευαγγέλιο ή Καλά Νέα είναι το σχέδιο του Θεού για να συμφιλιώσει μαζί Του τον άνθρωπο. Αυτό όμως είναι ανάγκη να γίνει, ενώ παράλληλα η αμαρτία του ανθρώπου αντιμετωπιστεί και τιμωρηθεί δίκαια, όπως έγινε μέσω του θανάτου και της ανάστασης του Ιησού Χριστού.<br />Εάν πιστεύεις ότι ο Χριστός πέθανε και θάφτηκε για τις αμαρτίες ΣΟΥ, και ότι αναστήθηκε επειδή ο Θεός αποδέχτηκε την δίκαιη θυσιαστική προσφορά Του και σε βλέπει τώρα ως δίκαιο (ή δικαιωμένο), μπορεί να συγχωρέσει την αμαρτία σου με βάση τον θυσιαστικό θάνατο του Χριστού στη δική σου θέση και τη δωρεά σε σένα της δικής Του δικαιοσύνης.<br />«Δικαιοσύνη, όμως, του Θεού, διαμέσου της πίστης στον Iησού Xριστό, προς όλους και επάνω σε όλους εκείνους που πιστεύουν· επειδή, δεν υπάρχει διαφορά» (Ρωμ. 3:22)<br />«Eπειδή, εκείνον που δεν γνώρισε αμαρτία, τον έκανε για χάρη μας αμαρτία, για να γίνουμε εμείς δικαιοσύνη του Θεού διαμέσου αυτού» (Β' Κορινθίους 5:21).<br />Έτσι σε ελευθερώνει από την ποινή της αμαρτίας και από εκείνη τη στιγμή και για πάντα σε καθιστά παιδί του Θεού και κληρονόμο μαζί με τον Χριστό.<br />«στον οποίο (Χριστό) και εσείς ελπίσατε, όταν ακούσατε τον λόγο της αλήθειας, το ευαγγέλιο της σωτηρίας σας· στον οποίο και, καθώς πιστέψατε, σφραγιστήκατε με το Άγιο Πνεύμα τής υπόσχεσης· που είναι ο αρραβώνας της κληρονομιάς μας, μέχρι την απολύτρωση του λαού του που αποκτήθηκε, σε έπαινο της δόξας του» (Εφεσίους 1:13,14).<br />«Kαι να μη λυπείτε το Πνεύμα το Άγιο του Θεού, με το οποίο σφραγιστήκατε για την ημέρα της απολύτρωσης» (Εφεσ. 4:30).<br />«ώστε, αφού δικαιωθήκαμε διαμέσου της χάρης εκείνου, να γίνουμε κληρονόμοι σύμφωνα με την ελπίδα της αιώνιας ζωής» (Τίτος 3:7).<br /><br />Ο Θεός ούτε απαιτεί ούτε αποδέχεται ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ έργο από μέρους ΣΟΥ για την σωτηρία, ούτε πριν ούτε μετά την πίστη σου στο Ευαγγέλιο. Η σωτηρία είναι αποκλειστικό δώρο, χωρίς κανέναν εξαγορασμό, που προσφέρεται προς όλους όσους πιστεύουν, βασισμένο αποκλειστικά στο μια για πάντα τελειωμένο έργο του Χριστού και την πίστη του ανθρώπου σε αυτό.<br />«Συμπεραίνουμε, λοιπόν, ότι ο άνθρωπος ανακηρύσσεται δίκαιος διαμέσου της πίστης, χωρίς τα έργα του νόμου» (Ρωμ. 3:28).<br />«Σε όποιον, όμως, εργάζεται, ο μισθός δεν λογαριάζεται ως χάρη, αλλά ως χρέος· σ’ εκείνον, όμως, που δεν εργάζεται, αλλά πιστεύει σ’ αυτόν που ανακηρύσσει δίκαιον τον ασεβή, η πίστη του λογαριάζεται για δικαιοσύνη» (Ρωμ. 4:4,5).<br />«Aν, όμως, είναι κατά χάρη, δεν είναι πλέον από έργα· επειδή, τότε η χάρη δεν γίνεται πλέον χάρη. Aν, όμως, είναι από έργα, δεν είναι πλέον χάρη· επειδή, το έργο δεν είναι πλέον έργο» (Ρωμ. 11:6).<br />«Eπειδή, κατά χάρη είστε σωσμένοι, διαμέσου της πίστης· και αυτό δεν είναι από σας· είναι δώρο του Θεού· όχι από έργα, ώστε να μη καυχηθεί κάποιος» (Εφεσ. 2:8,9).<br /><br />Το θέλημα του Θεού είναι να σωθούν ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ.<br />«ο οποίος (Θεός) θέλει να σωθούν όλοι οι άνθρωποι, και νάρθουν στην επίγνωση της αλήθειας» (Α' Τιμόθεο 2:4).<br />Πού βρίσκεσαι ΕΣΥ τώρα; Έχεις υπακούσει «στο Ευαγγέλιο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού»;<br />«μέσα σε φλόγα φωτιάς, κάνοντας εκδίκηση σ’ αυτούς που δεν γνωρίζουν τον Θεό, και σ’ αυτούς που δεν υπακούν στο ευαγγέλιο του Kυρίου μας Iησού Xριστού» (Β' Θεσσαλονικείς 1:8).<br />____________<br /><br />«Aφού, λοιπόν, ανακηρυχθήκαμε δίκαιοι με την πίστη, έχουμε ειρήνη με τον Θεό διαμέσου του Kυρίου μας Iησού Xριστού, διαμέσου του οποίου λάβαμε και την είσοδο με την πίστη σε τούτη τη χάρη, στην οποία στεκόμαστε· και καυχώμαστε στην ελπίδα της δόξας του Θεού» (Ρωμ. 5:1,2). <br /><br /><i>ΠΝΧ</i><br /><br />Μπορεί επίσης να σε ενδιαφέρει αυτό το άρθρο:<br /><b><a href="https://logoizoisradio.blogspot.com/2024/02/blog-post.html" target="_blank">Ο Θεός δεν αναγκάζει κανέναν να Τον αγαπήσει</a></b>ΛΟΓΟΙ ΖΩΗΣhttp://www.blogger.com/profile/13235814362798657647noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-628054635032840182.post-27984877269620109152024-02-23T17:42:00.002+02:002024-02-29T08:40:22.022+02:00Γιατί δεν μπορούμε να πάμε στον ουρανό με τα καλά μας έργα<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEAFNb6iuDYo7sOM2irAOUgqX2jHBX5AV9nmOUkSgUKhB-k1LKaMKB1mCuuVxr409vjo1G8Iw02uLGGI-t-VbfYmviC7Y6F7q5PeVpYehYoB6uTR6vCdvahw4CumPV9DMfwf4qRWPOOmK4rOH1CajZgUFzf-GfcN7lq4_kG-sC2nJtORMylA44a87a3Eg/s512/erga.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="384" data-original-width="512" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEAFNb6iuDYo7sOM2irAOUgqX2jHBX5AV9nmOUkSgUKhB-k1LKaMKB1mCuuVxr409vjo1G8Iw02uLGGI-t-VbfYmviC7Y6F7q5PeVpYehYoB6uTR6vCdvahw4CumPV9DMfwf4qRWPOOmK4rOH1CajZgUFzf-GfcN7lq4_kG-sC2nJtORMylA44a87a3Eg/s320/erga.jpg" width="320" /></a></div>Εσύ κι εγώ δεν μπορούμε να πάμε στον ουρανό με τα καλά μας έργα, για τον απλό λόγο ότι τα έργα αυτά δεν είναι ευάρεστα στον Θεό.<br /><br />"Τι;", θα πεις, "εγώ που είμαι ένας άνθρωπος με μια σωστή ζωή; Έχω τηρήσει τις Δέκα Εντολές". Αλήθεια; αναρωτιέμαι. Τήρησες απ' όλες αυτές τουλάχιστον την πρώτη; Να δώσεις δηλαδή στον Θεό την πρώτη θέση μέσα στη ζωή σου; Εγώ δεν την έχω τηρήσει. Ο Ιησούς είπε ότι αυτή η εντολή σημαίνει ν' αγαπάς τον Κύριο και Θεό με όλη την καρδιά, τον νου, την ψυχή και τη δύναμη. Εγώ δεν έχω ακόμα αρχίσει να τηρώ αυτήν την πρώτη και σπουδαιότερη εντολή. Την παραβαίνω κάθε μέρα. Και αυτό, δεν είναι μια πολύ ενθαρρυντική αρχή, καθώς ξεκινώ να τακτοποιήσω τον εαυτό μου ενώπιον του Θεού, σαν τον καλό άνθρωπο που προσπαθεί να κάνει το καλύτερο και δεν είναι ανάγκη να κάνει περισσότερο.<br /><br />Έριξα μια ματιά στις άλλες εντολές... Αισθάνομαι καλύτερα βλέποντας την εντολή να μη φονεύσω. Ποτέ δεν έχω κάνει κάτι τέτοιο. Αλλά για στάσου ένα λεπτό. Δεν είπε ο Ιησούς κάτι για τον άνθρωπο που μισεί, ότι είναι το ίδιο απεχθής μπροστά στον Θεό όσο κι ο άνθρωπος που αφήνει να ξεσπάσει το μίσος του και φτάνει σε φόνο;<span><a name='more'></a></span><br /><br />Το ίδιο συμβαίνει στην εντολή για τη μοιχεία. Ίσως να μην ενδιαφέρομαι για τα πάρτι όπου ανταλλάσσουν τις γυναίκες τους, όπως μερικοί γνωστοί μου προτιμούν. Αλλά τι έγινε σ' εκείνο τον χορό όπου προχώρησα περισσότερο απ' ό,τι είχα σκοπό; Τι γίνεται μ' εκείνες τις σαρκικές σκέψεις που έρχονται στον νου μου όταν βλέπω μια καλλίγραμμη γυναίκα; Μάλιστα, ο Ιησούς είχε δίκιο όταν έβαλε αυτές τις σκέψεις στην ίδια ακριβώς κατηγορία με την αδυναμία της ανθρώπινης φύσης, που παράγει τη μοιχεία.<br /><br />"Μη κλέψεις". Αλλά φοβάμαι ότι το κάνω. Κλέβω μια δωρεάν διαδρομή στο λεωφορείο, όταν δεν προσέχει ο εισπράκτορας. Κλέβω την εφορία όταν πληρώνομαι σε ρευστό χρήμα, αλλά όχι με απόδειξη. Μάλιστα, συμβαίνει. Και όσο για να μην κάνω ψεύτικη μαρτυρία κατά του πλησίον μου, ε, λοιπόν αυτό είναι που κάνει την κυριακάτικη εφημερίδα να πουλιέται. Λίγο σκάνδαλο, λίγη υπερβολή, λίγη διαστροφή του χαρακτήρα στην είδηση, για να κάνω τον εαυτό μου να φαίνεται αξιόλογος σε σύγκριση με άλλον. <br /><br />Η τελευταία εντολή είναι κατά της επιθυμίας, κατά του μη συγκρατημένου πόθου γι' αυτό που δεν είναι δικό μου - όλη η κοινωνία μας είναι χτισμένη πάνω στην επιθυμία. Επιθυμείς του διπλανού σου το αυτοκίνητο και τη γυναίκα του και το πλυντήριο των ρούχων και τον καταψύκτη και την έγχρωμη τηλεόρασή του και... Μη γίνεσαι ανόητος. Η ζωή είναι χτισμένη πάνω στην επιθυμία. <br /><br />Τώρα συνεννοηθήκαμε, αλλά μη γυρίσεις και μου πεις ότι τήρησες τις Δέκα Εντολές, ότι είσαι ένας υπέροχος άνθρωπος, και ο Θεός θα πρέπει να είναι υπερήφανος για σένα! Έχεις παραβιάσει τα πάντα, κι εγώ το ίδιο!...<br /><br />Σ' αυτό το σημείο έρχεται το προμήνυμα του θανάτου για όλες τις προσπάθειες του ανθρώπου να δικαιώσει τον εαυτό του ενώπιον του Θεού. Δεν γίνεται. Επειδή: "όποιος φυλάξει ολόκληρο τον νόμο, φταίξει όμως σε ένα, έγινε ένοχος σε όλα", λέει η Επιστολή του Ιακώβου (2:10) με παρατηρητικότητα. Σε τελευταία ανάλυση, αν μου κάνουν μήνυση για ταχύτητα, δεν θα με βοηθήσει να πω ότι ποτέ δεν λήστεψα τράπεζα και ποτέ δεν έκλεψα μια ηλικιωμένη γυναίκα. Είμαι ένοχος για την ταχύτητα και θα έχω μπελάδες. Με τον Θεό όμως; Παραβιάζω τον Νόμο Του καθημερινά, κάθε ώρα. Θα είμαι σε σοβαρούς μπελάδες. Και θα είναι μια πολύ φτωχή δικαιολογία να πω, "Έκανα ό,τι μπορούσα με τον καλύτερο τρόπο". <br /><br />Πρώτα-πρώτα, πρέπει να είμαι ειλικρινής, έτσι δεν είναι; Αφ' ετέρου, ακόμα και οι καλύτερες πράξεις μου δεν είναι αρκετά ευάρεστες σ' έναν Άγιο Θεό. Χρειάζομαι κάτι πολύ ανώτερο από τις καλύτερές μου προσπάθειες, για να δικαιωθώ από Αυτόν. Βλέπω ότι η Βίβλος δεν είναι καθόλου κολακευτική για τις προσπάθειές μου ώστε να στολίσω τον εαυτό μου στα μάτια του Θεού. Μου λέει ότι όλη μου η δικαιοσύνη (πρόσεξε τη λέξη "δικαιοσύνη") είναι σαν βρώμικα κουρέλια, χωρίς να λογαριάσω τα πράγματα που γνωρίζω ότι δεν είναι τόσο καλά. Σημαίνει ότι έχω κοιτάξει σ' έναν από αυτούς τους παραμορφωτικούς καθρέπτες και κρατάω πολύ ψηλά την ιδέα για τα κατορθώματά μου και πολύ χαμηλά την ιδέα για τον χαρακτήρα του Θεού και τις απαιτήσεις Του. "H καρδιά είναι απατηλή περισσότερo απ’ όλα, και υπερβoλικά διεφθαρμένη· πoιoς μπoρεί να τη γνωρίσει; Eγώ o Kύριoς εξετάζω την καρδιά, δoκιμάζω τα νεφρά, για να δώσω στoν κάθε έναν σύμφωνα με τoυς δρόμoυς τoυ, σύμφωνα με τoν καρπό των έργων τoυ" (Ιερεμίας 17:9,10). Αν αυτό είναι το πρότυπο, αν αυτά είναι τα στοιχήματα, τότε όχι. Δεν μπορώ να αντεπεξέλθω. Αρχίζω να καταλαβαίνω ότι είναι ακατόρθωτο. Ακόμα και το πιο καλό που έχω, δεν είναι αρκετά ευάρεστο στον Θεό.<br /><br />Αν ο ουρανός ήταν αμοιβή ικανότητας, θα ήταν απαίσιος. Αν πήγαινα εκεί επειδή έπραξα το καλύτερο που μπορούσα, έσπρωξα τον εαυτό μου και εδραίωσα τις δικές μου διεκδικήσεις, χωρίς να με νοιάζει ποιος πληγώθηκε κατά την πορεία μου, θα ήταν απαίσιος. Αν ο ουρανός ήταν τόπος από αυτοδικαιωμένους ανθρώπους που θα ανέμιζαν τη δική τους ακάθαρτη καλοσύνη κάτω από τη μύτη του καθενός, θα ήταν κόλαση...<br /><br />Γράφοντας σε μερικούς αυτοδικαιωμένους Γαλάτες, ο απόστολος Παύλος είπε: "όσοι είναι από έργα του νόμου, είναι κάτω από κατάρα· επειδή, είναι γραμμένο: «Eπικατάρατος καθένας που δεν εμμένει σε όλα τα γραμμένα μέσα στο βιβλίο του νόμου, ώστε να τα πράξει». Ότι, βέβαια, διαμέσου του νόμου δεν ανακηρύσσεται δίκαιος κανένας μπροστά στον Θεό, είναι φανερό· επειδή, «ο δίκαιος διαμέσου της πίστης, θα ζήσει». Kαι ο νόμος δεν στηρίζεται στην πίστη· αλλά, «ο άνθρωπος, που τα πράττει αυτά, θα ζήσει διαμέσου αυτών»" (Γαλάτες 3:10-12). Με άλλα λόγια, είναι αδύνατο να πλησιάσω τον Θεό με βάση τα καλά μου έργα. Αν βασίζομαι στο να κάνω το καλύτερο που μπορώ, για να δικαιωθώ από τον Θεό, θα δω ότι όχι μόνο είναι ακατόρθωτο, επειδή αποτυγχάνω συνεχώς, αλλά και ότι η όλη ιδέα είναι ανυπόφορη, επειδή αφήνει ανέγγιχτη την υπερηφάνειά μου και την κρίση του εαυτού μου, και δεν υπολογίζει την πίστη από αγάπη που θα πρέπει να έχω προς τον Ουράνιο Πατέρα μου.<br /><br />Με μια λέξη, όλες οι προσπάθειες να δικαιώσω τον εαυτό μου ενώπιον του Θεού, είναι προορισμένες σε αποτυχία. Είναι Άγιος, κι εγώ δεν είμαι. Οι καλές μου πράξεις δεν επανορθώνουν την παραμορφωμένη καρδιά μου και την ανυπότακτη συμπεριφορά μου προς έναν Θεό, προς τον οποίο έχω αμαρτήσει και τη ματιά του οποίου προσπαθώ με κάθε τρόπο ν' αποφύγω.<br /><br />Είναι σκληρό και προσβλητικό να το παραδεχτούμε. Γι' αυτόν τον λόγο, πολλοί άνθρωποι προτιμούν να στεγαστούν κάτω από αυτό το ψεύτικο καταφύγιο: "Προσπαθώ να κάνω το καλύτερο που μπορώ. Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να κάνει περισσότερα". Αλλά, αν δεν έχω ένα καλύτερο καταφύγιο από αυτό, ο άνεμος, η βροχή και το χαλάζι θα μπουν μέσα την Ημέρα της Κρίσης... Έχω την εντύπωση ότι όλοι χρειαζόμαστε να περπατήσουμε στον δρόμο της ταπείνωσης, αν θέλουμε να εργαστεί πάνω μας ο Θεός. Η οικογένεια του Θεού δεν έχει τόπο για διευθυντές. Υπάρχει ένας όρος για την είσοδο. Μόνο ένας. Κι αυτός είναι, ν' αλλάξουμε τη νοοτροπία μας, να κατεβούμε από το υπερήφανο άλογό μας και να γίνουμε πρόθυμοι να Τον υπηρετήσουμε και να δεχτούμε τον δικό Του τρόπο συγχώρησης.<br /><br />(<i>από το βιβλίο του Michael Green, "Θ' Αστειεύεσαι Βέβαια", εκδόσεις Πέργαμος</i>)<br /><br />Μπορεί επίσης να σε ενδιαφέρει αυτό το άρθρο:<br /><b><a href="https://logoizoisradio.blogspot.com/2024/02/blog-post_21.html" target="_blank">Δύο δρόμοι, δύο τέρματα</a></b>ΛΟΓΟΙ ΖΩΗΣhttp://www.blogger.com/profile/13235814362798657647noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-628054635032840182.post-87212746513145940482024-02-21T15:18:00.001+02:002024-02-23T17:44:34.678+02:00Δύο δρόμοι, δύο τέρματα<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7Lhg39uYhBucJKNiDEdAcKwLU8vVHQlhtKC1sEtJJqkPQhzE6wmLEf9tgq5aeLl7yQCSiJJmO2rPX6CBDN-9ofvzeZv66JhQEDgUMJPX3X4CbqrXuvdoYZemMOrKLdoSBssM_5GI-tdJ5fIhvQK8BhU1YoVJ2RENLi3qq5f5qkhImh-JtV-8KIP1-qqc/s1024/285726.s.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="512" data-original-width="1024" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7Lhg39uYhBucJKNiDEdAcKwLU8vVHQlhtKC1sEtJJqkPQhzE6wmLEf9tgq5aeLl7yQCSiJJmO2rPX6CBDN-9ofvzeZv66JhQEDgUMJPX3X4CbqrXuvdoYZemMOrKLdoSBssM_5GI-tdJ5fIhvQK8BhU1YoVJ2RENLi3qq5f5qkhImh-JtV-8KIP1-qqc/w640-h320/285726.s.jpg" width="640" /></a></div><br>Ο Ιησούς ήταν Αυτός που δίδαξε για τους δύο δρόμους που μπορεί να πάρει ο άνθρωπος. Ο ένας οδηγεί στον Θεό, κι ο άλλος στην καταστροφή. Δύο είναι οι ομάδες στις οποίες ο άνθρωπος μπορεί να ανήκει: Στο σιτάρι, με προορισμό τη σιταποθήκη, ή στα ζιζάνια, με προορισμό τη φωτιά. Υπάρχουν δύο τέρματα που περιμένουν τους ανθρώπους: Μέσα σ' ένα χαρμόσυνο συμπόσιο ή έξω από αυτό, όπου υπάρχει ο θρήνος και το τρίξιμο των δοντιών. Η διδασκαλία του Ιησού αντιτίθεται καθαρά στη βολική αισιοδοξία μας, ότι δηλαδή "ο Θεός είναι ένας καλός τύπος και δεν θα είναι πολύ σχολαστικός για τα κατορθώματά μας". Είναι καλός, και γι' αυτό ακριβώς θα είναι υπερβολικά σχολαστικός. Είναι ο ηθικά δίκαιος Θεός, που η συνείδησή μας με ανησυχία μάς το δείχνει. Έχει βαθύ ενδιαφέρον για τη βασική διαφορά μεταξύ καλού και κακού και δεν θα προσποιηθεί ότι η διάκριση είναι ανύπαρκτη. Με κανένα τρόπο δεν θα απαλλάξει τους ενόχους. Ο Παντοδύναμος δεν μας χρωστάει τη συγχώρηση, καθόλου· το ίδιο όπως και ο κόσμος δεν μας χρωστάει τα μέσα για να ζήσουμε. Η συγχώρηση δεν είναι ποτέ μικρής αξίας.<span><a name='more'></a></span><br /><br />"ΕΡΓΑΣΤΕΙΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ"<br /><br />Σε όλους τους αιώνες οι άνθρωποι είχαν μια ιδέα γι' αυτό το γεγονός. Η συγχώρηση δεν είναι ποτέ μικρής αξίας. Είναι ακριβή, και γι' αυτό πρέπει να κάνουν κάτι, ώστε να την ξεπληρώσουν, να την κερδίσουν επάξια. Στην ουσία, όλες οι θρησκείες έχουν τις ρίζες τους και την ενότητά τους πάνω σ' αυτό το γεγονός. Ο άνθρωπος πρέπει να κάνει κάτι ώστε να εξιλεωθεί για τα σφάλματά του και να κάνει τον Παντοδύναμο επιεική απέναντί του. Σε όλον τον κόσμο, σε όλους τους αιώνες, ο άνθρωπος προσπάθησε να κερδίσει επάξια την είσοδό του στον ουρανό. Στην ουσία έχει πει, "Είμαι ένας καλός τύπος. Προσπαθώ να κάνω το καλύτερο. Δεν είναι αυτό αρκετό;" Ίσως να αποκτηθεί αυτό με μηχανικούς τρόπους, όπως ο θιβετιανός κύλινδρος προσευχής ή οι ανιμιστικοί τρόποι, όπως η λατρεία στα πνεύματα των προγόνων ή οι κομμουνιστικοί τρόποι, όπως η θρησκευτική λατρεία στον τάφο του Λένιν, ή οι τρόποι του Ισλαμισμού, όπως το ταξίδι στη Μέκκα. Ίσως να είναι μέσω των ανατολικών δρόμων, όπως το Οκταπλούν Μονοπάτι ή ο εξαγνισμός του σώματος, ώστε να κερδηθεί μια καλύτερη κατάσταση μετενσάρκωσης. Ίσως να είναι μέσω των τρόπων της Δύσης, όπως η εντονότερη προσπάθεια, η επιδίωξη να είναι κανείς καθώς πρέπει, να μην κάνει ποτέ κακό σε κανέναν, κάνοντας ό,τι πιο καλό μπορεί (και ποιος μπορεί να κάνει παραπάνω από αυτά;).<br /><br />Η προσπάθεια να ενισχύσουμε τους εαυτούς μας είναι εξαιρετικά συνηθισμένη στους εκκλησιαστικούς κύκλους. "Βαπτίστηκα, μεγάλωσα χριστιανικά, και παντρεύτηκα στην εκκλησία. Στέλνω τα παιδιά στο κατηχητικό σχολείο. Πηγαίνω τα Χριστούγεννα και το Πάσχα στην εκκλησία. Θέλω να πω ότι αυτές οι γιορτές δεν έχουν νόημα αν δεν πάω στην εκκλησία και δεν ψάλω τους ύμνους, έτσι δεν είναι;" Με τρόπους σαν κι αυτούς, πληρώνουμε τη μικροσκοπική μας δόση γι' αυτό που ελπίζουμε ότι όταν παύσουμε να αναπνέουμε, θα υπάρχει μια πελώρια σε όγκο ουράνια σύμβαση ασφάλειας.<br /><br />Αλλά, παρ' όλη τη δημοτικότητα αυτού του τρόπου ζωής, και παρ' όλο που έχει επικρατήσει σε όλον τον κόσμο - τόσο στα θρησκευτικά συστήματα όσο και στα άθρησκα - αυτός ο δρόμος δεν έχει καμιά διέξοδο. Είναι τελείως παραπλανητικός. Και θα σας δείξω το γιατί.<br /><br />Μας επιτρέπει να βασιζόμαστε στις πράξεις και όχι στη συμπεριφορά. Είναι θλιβερά επιφανειακός και επουσιώδης. Τι λέτε εσείς, θα ικανοποιούσε οποιονδήποτε στοργικό γονιό, αν το παιδί του είχε το υπνοδωμάτιό του νοικοκυρεμένο και καθαρισμένα τα παπούτσια του, αλλά ποτέ δεν του έδινε ένα φιλί, ποτέ δεν αφιέρωνε λίγη ώρα μαζί του; Ασφαλώς όχι. Τότε, πώς εμείς να υποθέσουμε ότι ο Ουράνιος Πατέρας θα είναι υπερευτυχής να μας δεχθεί, όταν δεν Του έχουμε πει ούτε ένα "γεια σου" από την αρχή μέχρι το τέλος του χρόνου, αλλά με αυτοϊκανοποίηση ισχυριζόμαστε: "Έχω κάνει πολλά καλά. Προσπαθώ το καλύτερο. Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να κάνει περισσότερα!";<br /><br />Άκουσε την ανάλυση του Ιησού για την ανθρώπινη κατάσταση. Δεν υπάρχει σ' αυτήν τίποτε επουσιώδες, επιφανειακό ή επιπόλαιο. Λέει, "από μέσα από την καρδιά των ανθρώπων βγαίνουν οι κακοί συλλογισμοί, μοιχείες, πορνείες, φόνοι, κλοπές, πλεονεξίες, πονηρίες, δόλος, ασέλγεια, πονηρό βλέμμα, βλασφημία, υπερηφάνεια, αφροσύνη" (Μάρκος 7:21,22). Βέβαια, γνωρίζουμε πώς να κάνουμε καλές πράξεις. Αλλά αυτό δεν αλλάζει τη βασική διαστρέβλωση του χαρακτήρα μας: "...εσείς που είστε πονηροί, ξέρετε να δίνετε καλές δόσεις στα παιδιά σας..." (Λουκάς 11:13), παρατήρησε ο Μέγας Γιατρός. Δεν μπορείς να ελευθερωθείς από την ανάπτυξη ενός κακοήθους όγκου καρκίνου με το να βάλεις πολύ μακιγιάρισμα και με το να περιφέρεσαι στο σπίτι βοηθώντας όλους τους άλλους. Χρειάζεται δραστική εγχείρηση. Το να κάνεις καλά έργα είναι απλώς σαν να σπρώχνεις τα σκουπίδια κάτω από το χαλί. Είναι μια πολύ επιφανειακή θεραπεία για την ανθρώπινη κατάσταση. <br /><br />"Είναι απαραίτητο να μην έχουμε εμπιστοσύνη στον ανθρώπινο χαρακτήρα", έγραφε ο διάσημος καθηγητής πανεπιστημίου Herbert Butterfield. "Τέτοια πίστη είναι πολύ σύγχρονη και πολύ καταστρεπτική". Το να απορρίψεις το δόγμα της ανθρώπινης ανομίας σημαίνει ότι πάντα θα είσαι σαστισμένος όταν θ' ακούς στις ειδήσεις της ημέρας για τη διαστροφή του ανθρώπου. Πάντα θα προβληματίζεσαι με την επικράτηση του φυλετισμού, με την εκμετάλλευση των απροστάτευτων, με την καταπίεση των φτωχών από τους ισχυρούς και με την εγωκεντρικότητα της δικής σου συμπεριφοράς...<br /><br />...Η αλήθεια είναι ότι οι πράξεις μας δεν μπορούν να διορθώσουν τον εαυτό μας. Γι' αυτόν τον λόγο ο Ιησούς σφυροκοπούσε εκείνους τους θρησκευόμενους Φαρισαίους με τον καλό τρόπο ζωής. Είναι πολύ εύκολο να έχεις μια μάσκα καλοσύνης και θρησκευτικής καθιερωμένης συνήθειας, αλλά όλον τον καιρό να παραβλέπεις την αρρώστια που βρίσκεται κάτω από τη μάσκα. Ο Ιησούς Χριστός απαιτεί μια περισσότερο ριζική λύση.<br /><br /><i>(από το βιβλίο του Michael Green, "Θ' Αστειεύεσαι Βέβαια", εκδόσεις Πέργαμος)</i><br /><br />Μπορεί επίσης να σε ενδιαφέρει αυτό το άρθρο:<br /><b><a href="https://logoizoisradio.blogspot.com/2023/12/1.html" target="_blank">Γιατί είναι αδύνατο να βρούμε τον Θεό μέσω της θρησκείας</a></b>ΛΟΓΟΙ ΖΩΗΣhttp://www.blogger.com/profile/13235814362798657647noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-628054635032840182.post-71862515517837237122024-02-13T10:49:00.002+02:002024-02-15T08:53:54.326+02:00Πίστη είναι εμπιστοσύνη στον Ιησού Χριστό<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtcX8fF0X9Zp397KPNr32CvRgnOweYScnPKlruKJLI0z3Lza2NU7hoLhDa_HH6CEaWwDuIpuNZ1iSbE-Tq1AJUX3CVvZxsZ4PJuD0Haf1wsl7WI-ijj_aR_azXIREudf0d0dTwvanA-uvhr3ae6yay4-YdNo20ppwxaAPovwE93CzyJ5sAwVK7xFCt8L0/s452/cross.PNG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="353" data-original-width="452" height="250" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtcX8fF0X9Zp397KPNr32CvRgnOweYScnPKlruKJLI0z3Lza2NU7hoLhDa_HH6CEaWwDuIpuNZ1iSbE-Tq1AJUX3CVvZxsZ4PJuD0Haf1wsl7WI-ijj_aR_azXIREudf0d0dTwvanA-uvhr3ae6yay4-YdNo20ppwxaAPovwE93CzyJ5sAwVK7xFCt8L0/s320/cross.PNG" width="320" /></a></div>Η πίστη δεν σημαίνει ότι είμαστε δεμένοι με ατέλειωτες καταθλιπτικές και νομικιστικές συνήθειες. Κοίταξέ το κι από τούτη την πλευρά: Τι σημαίνει εμπιστοσύνη του αθλητή στον προπονητή του; Τι σημαίνει εμπιστοσύνη του μαθητή στον δάσκαλό του; Τι σημαίνει εμπιστοσύνη του ασθενούς στον γιατρό του; Τι σημαίνει εμπιστοσύνη του παιδιού για τον γονιό ή του συζύγου για τη γυναίκα του; Βέβαια, η πειθαρχία και η υπακοή θα έχουν συμμετοχή σε όλο αυτό το σύνολο, αλλά κατά κάποιο τρόπο δεν θα είναι δυσάρεστη λόγω αυτής της σχέσης. Κάτι σαν κι αυτό είναι το να εμπιστευόμαστε στον Ιησού. Είναι μια δέσμευση ολόκληρης ζωής, μια εξάρτηση από Αυτόν και μια διαρκής ανάπτυξη της υπακοής σ' Αυτόν, που απέδειξε ότι είναι τέλεια αξιόπιστος. Επειδή ήρθε σ' αυτόν τον κόσμο για να με αναζητήσει. Επειδή πέθανε και αναστήθηκε για μένα. Επειδή θέλει να συμμετάσχει στην ίδια μου τη ζωή, και να εισδύσει στα βαθύτερα διαμερίσματα της ύπαρξής μου. Γνωρίζω ότι μπορώ να Τον εμπιστευθώ απόλυτα. Και τι είναι πίστη, παρά εμπιστοσύνη;<span><a name='more'></a></span><br /><br />ΠΩΣ ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ;<br /><br />...Αφού ξεπεράσεις το στάδιο της σκέψης ότι πίστη είναι τάχα να πιστεύεις κάτι που γνωρίζεις ότι δεν είναι αλήθεια ή ότι αποτελείται από απαγγελίες ενός ξερού "πιστεύω" με τρόπο παπαγαλισμού, η πίστη μετατρέπεται σε περιεχόμενο και για τη νοημοσύνη και για τη θέληση.<br /><br />Ας δούμε πρώτα τη διανοητική πλευρά. Η πίστη δεν είναι παράδοση του λογικού. Δεν είναι μια τυφλή αποδοχή σε ό,τι λέει η Βίβλος ή στο κάθε δόγμα της χριστιανικής εκκλησίας. ΟΧΙ. Η πίστη έχει σχέση με τον Ιησού Χριστό. Και μάλιστα, ο Ιησούς είναι το δεξί χέρι επικοινωνίας του Θεού, απλωμένο προς εμάς. Η πίστη είναι το δικό μας χέρι που ανταποκρίνεται κι απλώνεται προς Αυτόν. Αυτά τα δύο πρέπει να συναντηθούν. Και τώρα, σε ρωτώ, πιστεύεις ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Γιος του Θεού; Πιστεύεις ότι πέθανε για σένα; Πιστεύεις ότι είναι ο αναστημένος Κύριος που θέλει και είναι σε θέση να αλλάξει τη ζωή σου; Αυτό είναι ο σκληρός πυρήνας της Χριστιανικής Πίστης. Οι πρώτοι Χριστιανοί το συνόψισαν στο γνωστό σύμβολο του ψαριού, επειδή τα πέντε γράμματα που συνθέτουν την ελληνική λέξη για το ψάρι (ΙΧΘΥΣ), υπάρχουν ως πρώτα γράμματα για τις ακόλουθες απαντήσεις περί του Ιησού: Ιησούς Χριστός Θεού Υιός Σωτήρ. Αυτές οι απαντήσεις σε στέλνουν στο νευρικό κέντρο της Χριστιανικής Πίστης. <br /><br />Αλλά είναι πολύ εύκολο να πιστεύει το μυαλό σου σε γεγονότα, χωρίς όμως να παίρνεις και προσωπική θέση σ' αυτά ή να ενεργείς σύμφωνα με αυτά. Γι' αυτόν τον λόγο είναι ουσιώδες να συνειδητοποιήσεις ότι η πίστη δεν είναι μόνο θέμα του μυαλού αλλά και της θέλησης...<br /><br />...Τι γίνεται με σένα και τον Ιησού Χριστό; Τον πιστεύεις διανοητικά; Τότε, θέσε τον εαυτό σου στη διάθεσή Του. Πάρε την απόφαση και πες Του ότι συνειδητοποιείς πως η ειλικρίνεια δεν είναι αρκετή, ότι εμπιστεύεσαι τη ζωή σου σ' Αυτόν και ότι δεν σε νοιάζει ποιος το ξέρει.<br /><br />Μια γνήσια πράξη υποταγής του εαυτού σου σαν κι αυτή, θα δώσει την έναρξη μιας αυξανόμενης βεβαιότητας ότι ο Χριστός, και όχι μόνο η ειλικρίνεια, είναι αυτό που σου χρειάζεται σ' αυτή τη ζωή και στην επόμενη. Επειδή, η πράξη της παράδοσης οδηγεί σε μια ζωή συντροφιάς με Αυτόν που κάνει όλα τα πράγματα καινούργια, ακόμα και σένα.<br /><br /><i>(από το βιβλίο του Michael Green, "Θ' Αστειεύεσαι Βέβαια", εκδόσεις Πέργαμος)</i><br /><br />Μπορεί επίσης να σε ενδιαφέρει αυτό το άρθρο:<br /><b><a href="https://logoizoisradio.blogspot.com/2024/01/blog-post_31.html" target="_blank">Γιατί η πίστη είναι τόσο σημαντική για τη σωτηρία</a></b> <br />ΛΟΓΟΙ ΖΩΗΣhttp://www.blogger.com/profile/13235814362798657647noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-628054635032840182.post-16831205881914061702024-02-08T07:51:00.000+02:002024-02-08T07:51:52.114+02:00Ο Θεός δεν αναγκάζει κανέναν να Τον αγαπήσει<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJoJgRz_bP22SCvrHUvyBrlSOGVGJCWiJbYxYAhWB-6Ap0nBHVvyZlrIcLZMoBRuI9oVaWM_ENCgetwQH6hvK0BKjUhSC0eEp1Pzn1EUEKl6Gzxvpv9PRR3QgQoC5pfp-lBwjMgrkhY2cEBL1ktgW6MzENrlUJViUPyQB-4bOvaZLfe00QHNPQbPkUPeQ/s750/v19.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="564" data-original-width="750" height="241" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJoJgRz_bP22SCvrHUvyBrlSOGVGJCWiJbYxYAhWB-6Ap0nBHVvyZlrIcLZMoBRuI9oVaWM_ENCgetwQH6hvK0BKjUhSC0eEp1Pzn1EUEKl6Gzxvpv9PRR3QgQoC5pfp-lBwjMgrkhY2cEBL1ktgW6MzENrlUJViUPyQB-4bOvaZLfe00QHNPQbPkUPeQ/s320/v19.jpg" width="320" /></a></div>Φανταστείτε να έχετε έναν γιο, κόρη ή σύζυγο φτιαγμένους από τεχνητή νοημοσύνη. Ένα τέτοιο ρομπότ θα μπορούσατε να το προγραμματίσετε να συμπεριφέρεται σύμφωνα με τις επιθυμίες σας, αλλά δεν θα παίρνατε ούτε γραμμάριο ικανοποίησης από ένα τέτοιο μηχάνημα. Το ρομπότ δεν θα σας δώσει ποτέ πραγματική αγάπη, χαρά ή ικανοποίηση, πόσο μάλλον συναισθήματα ζεστασιάς, στοργής, καλοσύνης και εκτίμησης.<br />Το ίδιο ακριβώς ισχύει και με τον Θεό. <br />Προφανώς θα μπορούσε να δημιουργήσει ανθρώπους αναγκασμένους να Τον «αγαπήσουν» και να Τον «υπακούσουν», να Τον πιστεύουν και να Τον λατρεύουν διαρκώς. Αλλά αυτό δεν θα είχε νόημα για τον Θεό, επειδή τέτοια όντα δεν θα ήταν σε θέση να αγαπήσουν ελεύθερα τον Δημιουργό τους.<br />Αντίθετα από τα παραπάνω, ο Θεός διάλεξε να δημιουργήσει τον Αδάμ και την Εύα ως πρόσωπα με ελεύθερη βούληση, όπως εσύ κι εγώ, πλασμένα «κατ' εικόνα Θεού» (Γένεσις 1:26,27).<span><a name='more'></a></span> <br /><br />Μια μέρα ρώτησαν τον Ιησού: «Διδάσκαλε, ποια είναι η μεγαλύτερη εντολή του Νόμου;» Ο Ιησούς απάντησε: «Αγάπα τον Κύριο τον Θεό σου με όλη την καρδιά σου και με όλη την ψυχή σου και με όλη τη διάνοιά σου» (Ματθαίος 22:36,37).<br />Αλλά πώς είναι δυνατόν κάτι τέτοιο; <br />Ενώ ο Θεός μας δημιούργησε με τα απαραίτητα «συστατικά» μέσω των οποίων ασκείται η ελεύθερη βούλησή μας, δυστυχώς, η αμαρτία χώρισε τον άνθρωπο από τον Θεό αφήνοντάς τον σε μια εξαιρετικά επισφαλή θέση. <br />Όμως ο Ιησούς στάλθηκε στη Γη για να αποκαταστήσει αυτή τη σχέση και να πληρώσει για τις αμαρτίες μας πεθαίνοντας στο Σταυρό. Όσοι μετανοούν για τις αμαρτίες τους και δέχονται τον Χριστό ως Σωτήρα (Ιωάννης 1:12) έρχονται σε νέα, αιώνια σχέση με τον Δημιουργό τους.<br />Ο Θεός ποτέ δεν αναγκάζει κανέναν να πιστέψει τα καλά νέα του Ευαγγελίου (Ιωάννης 3:16), αλλά και όταν γίνεις μέλος στην οικογένεια του Θεού μέσω της πίστης στον Ιησού, πάλι ο Θεός ποτέ δεν θα σε αναγκάσει να Τον αγαπάς.<br />Δημιουργήθηκες με ελεύθερη βούληση και ο Θεός λαχταρά να Τον αγαπάς ελεύθερα, ακριβώς όπως Εκείνος διάλεξε να σε αγαπήσει ελεύθερα και έστειλε τον μονογενή Υιό Του να πεθάνει στη θέση σου. <br />Ο Θεός έκανε αυτή την τεράστια θυσία επειδή θέλει να περάσει την αιωνιότητα μαζί σου στον Ουρανό.<br /><br />Αν δεν είσαι ακόμα ακόλουθος του Χριστού, δεν έχεις ιδέα πώς είναι να αποκτήσεις νέα καρδιά και νέο νου, με τα οποία να αγαπάς τον Θεό. <br />Πολλοί προσπαθούν να αγαπούν τον Θεό χωρίς πρώτα να μετανοήσουν και να γεννηθούν από πάνω, πνευματικά. Αυτό μοιάζει σαν να προσπαθείς να αγαπήσεις έναν σύζυγο που σου επιβλήθηκε σε έναν γάμο που άλλοι αποφάσισαν για εσένα χωρίς εσένα. <br />Η αληθινή αγάπη προϋποθέτει επιλογές που γίνονται με την ελεύθερη προσωπική σου βούληση.<br />Ο Ιησούς είπε, «Aν με αγαπάτε, φυλάξτε τις εντολές μου» (Ιωάννης 14:15). Οι άνθρωποι που αγαπούν αληθινά τον Θεό και υπακούνε στις εντολές Του είναι εκείνοι που θέλουν να το κάνουν. Κανείς δεν τους αναγκάζει να το κάνουν. Και είτε το πιστεύεις είτε όχι, ο Θεός γεμίζει πραγματικά τα παιδιά Του με την επιθυμία να Τον αγαπήσουν. Βλέπεις, «η αγάπη του Θεού είναι ξεχυμένη μέσα στις καρδιές μας διαμέσου του Aγίου Πνεύματος, που δόθηκε σε μας» (Ρωμαίους 5:5).<br /><br />• Αν επί του παρόντος δεν έχεις κανένα ενδιαφέρον ή επιθυμία να αγαπήσεις τον Θεό, τότε θα χρειαστεί κάποτε να αντιμετωπίσεις αυτό το πρόβλημα με τον Δημιουργό σου. <br />• Αν επιθυμείς ζωντανό νερό, πρέπει να πας στο πηγάδι. «Aν κάποιος διψάει, ας έρχεται σε μένα, και ας πίνει» (Ιωάννης 7:37).<br />• Αν θέλεις τροφή για την ψυχή σου, πρέπει να έρθεις «στον Άρτο της Ζωής» (Ιωάννης 6:35-38). <br />• Αν θέλεις κάτι περισσότερο από ρομποτικές θρησκευτικές τελετουργίες και τυπική μηχανική σχέση με τον Δημιουργό σου, τότε πήγαινε απευθείας στον Κύριο με προσευχή και έκφρασε σε Αυτόν την επιθυμία σου.<br /><br />Η αμαρτία σκληραίνει την καρδιά του ανθρώπου απέναντι στον Θεό, κάνοντάς μας να βλέπουμε τον Δημιουργό μας όχι ως στοργικό και τρυφερό Πατέρα αλλά ως σκληρό αφέντη. Όσοι είναι γεννημένοι από τον ουρανό βλέπουν τον Θεό πολύ διαφορετικά από εκείνους που είναι ακόμη έξω από την οικογένεια του Θεού. Ο μόνος τρόπος για να αλλάξει αυτό είναι να ευθυγραμμιστείς με την αλήθεια, να μετανοήσεις για τις αμαρτίες σου και να δεχτείς τον Ιησού ως Σωτήρα και Ελευθερωτή σου από την αμαρτία.<br />Είναι αφύσικο για τον άνθρωπο να αγαπά τον Θεό. Γι' αυτό χρειάζεται υπερφυσική δύναμη. «Eμείς τον αγαπάμε, επειδή αυτός πρώτος μάς αγάπησε.» (Α' Ιωάννη 4:19). <br />Ο Θεός μάς δίνει τη δυνατότητα να Τον αγαπάμε, ενώ αντίθετα η αμαρτία κάνει τους ανθρώπους να φοβούνται τον Θεό και να νιώθουν πικρά αισθήματα απέναντί Του. <br />Επιπλέον, μας αρέσει να κατηγορούμε τον Θεό όταν τα πράγματα στη ζωή μας δεν πηγαίνουν όπως τα θέλουμε εμείς, και αυτό κάνει την κατάστασή μας πολύ χειρότερη. Ο άνθρωπος είναι ταυτόχρονα «χωρίς τον Θεό και χωρίς ελπίδα» (Εφεσίους 2:12).<br />Ο Θεός είναι ο δημιουργός της αιώνιας ελπίδας, αγάπης και χαράς. Αλλά εδώ είναι το ερώτημα που μόνο εσύ μπορείς να απαντήσεις για τον εαυτό σου: «Θα έρθεις στον Δημιουργό σου με ταπείνωση, μετάνοια και πίστη, για να λάβεις νέα καρδιά που είναι απαραίτητη για να αγαπήσεις τον Θεό;»<br /><br />Ο Θεός ποτέ δεν θα σε αναγκάσει να Τον αγαπήσεις.<br />Αντίθετα σε προσκαλεί να έρθεις κοντά Του με μετάνοια για να λάβεις τη συγχώρεση των αμαρτιών σου καθώς στρέφεσαι στον Δημιουργό σου με πίστη. <br />Όποιος το κάνει αυτό, λαβαίνει μια νέα καρδιά που αγαπά τον Κύριο ελεύθερα και χαρούμενα. Διαφορετικά μένει στο πνευματικό σκοτάδι και προορισμένος να χωριστεί από τον Θεό για πάντα.<br />Η Αγία Γραφή μας βεβαιώνει: «Καθένας που θα επικαλεστεί το όνομα του Kυρίου, θα σωθεί» (Ρωμαίους 10:13) και μας καλεί: «Διαλέξτε σήμερα ποιον θέλετε να λατρεύετε» (Ιησούς Ναυή 24:15). <br />Αν αρνείσαι να έρθεις σήμερα στον Χριστό, ο μόνος που σε αναγκάζει να το κάνεις αυτό είναι το πρόσωπο που βλέπεις όταν κοιτάζεσαι στον καθρέφτη.<br /><br /><i>Dan Delzell</i><p></p>ΛΟΓΟΙ ΖΩΗΣhttp://www.blogger.com/profile/13235814362798657647noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-628054635032840182.post-25093265234249181082024-01-31T10:49:00.004+02:002024-02-04T08:41:46.938+02:00Γιατί η πίστη είναι τόσο σημαντική για τη σωτηρία<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1qgZ5dRuul7T8XiGQ9nVUr0r5D6TdiEj1jqcHRYHoZnjVoRaZSAjn7JQBAyQlr3kKfoQp2nHCTYd_yYJFnTuIYAONks1DxqtrknomUYKr88rHLLhgrs0OT8K8GIq77QiSZFc4A6KFx4qD2x-0hFxMpqekTAXbnQSP7rbGlZyJPlP7MLCUr1i0b0PSveo/s1200/v17.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="627" data-original-width="1200" height="334" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1qgZ5dRuul7T8XiGQ9nVUr0r5D6TdiEj1jqcHRYHoZnjVoRaZSAjn7JQBAyQlr3kKfoQp2nHCTYd_yYJFnTuIYAONks1DxqtrknomUYKr88rHLLhgrs0OT8K8GIq77QiSZFc4A6KFx4qD2x-0hFxMpqekTAXbnQSP7rbGlZyJPlP7MLCUr1i0b0PSveo/w640-h334/v17.jpg" width="640" /></a></div><br />Πουθενά μέσα στα Ευαγγέλια ο Ιησούς δεν τονίζει τόσο έντονα την ύψιστη σημασία της πίστης όσο στο πιο γνωστό εδάφιο όλης της Βίβλου: "Eπειδή, με τέτοιον τρόπο αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Yιό του τον μονογενή, για να μη χαθεί καθένας που πιστεύει σ’ αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή" (ιωάννης 3:16). Η περικοπή συνεχίζει: "Όποιος πιστεύει σ’ αυτόν, δεν κρίνεται· όποιος, όμως, δεν πιστεύει, έχει ήδη κριθεί, επειδή δεν πίστεψε στο όνομα του μονογενή Yιού του Θεού. Kαι αυτή είναι η κρίση, ότι το φως ήρθε στον κόσμο, και οι άνθρωποι αγάπησαν το σκοτάδι περισσότερο παρά το φως· για τον λόγο ότι, τα έργα τους ήσαν πονηρά" (18,19). Όπως βλέπεις, ο Θεός είναι η ύψιστη πραγματικότητα και ειλικρίνεια. Και ο Θεός είδε ότι ο άνθρωπος χανόταν στον δρόμο της τελικής καταστροφής, επειδή είναι πολύ εύκολο να είσαι ειλικρινής και να πλανιέσαι. Έτσι, ο Θεός έκανε κάτι γι' αυτό. Έστειλε τον Ιησού, που ήταν ένα με τον Θεό, το δεύτερο πρόσωπο της Τριάδας, τον Υιό. Ο Ιησούς έζησε και πέθανε για τον συγκεκριμένο σκοπό της λύτρωσής μας, για να μας δώσει τη δυνατότητα να χαρούμε μια καινούργια, υψηλής ποιότητας ζωή, την αιώνια ζωή.<span><a name='more'></a></span><br /><br />Υπάρχει μόνο ένας όρος. Μας καλεί να πιστέψουμε! Ο Ιησούς συνεχίζει να κάνει ευνόητο ότι δεν θα καταστραφούμε από τους διεφθαρμένους δρόμους μας που σε ορισμένο βαθμό δεν μπορούμε να αποφύγουμε, αλλά θα καταστραφούμε από την έλλειψη εμπιστοσύνης στον Ένα, που έφερε σε μας τη θεραπεία στην αρρωστημένη κατάστασή μας. Το Φως ήρθε στον κόσμο. Η Γέφυρα για την επιστροφή στον Θεό τοποθετήθηκε. Εξαρτάται από μας να πιστέψουμε ή να απορρίψουμε. Εμείς έχουμε την εκλογή και θα είμαστε υπεύθυνοι για την απόφασή μας: "Όποιος πιστεύει σ’ αυτόν, δεν κρίνεται". Όχι! Μάλιστα, δεν κρίνεται, και τούτο επειδή ένας Άλλος βάσταξε την καταδίκη του ανθρώπου. "Όποιος, όμως, δεν πιστεύει, έχει ήδη κριθεί". Κι εδώ, όχι επειδή είναι αμαρτωλός (και βέβαια είναι), αλλά επειδή υπήρξε αρκετά ανόητος να απορρίψει τη θεραπεία... <br /><br />ΓΙΑΤΙ Η ΠΙΣΤΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΣΠΟΥΔΑΙΑ;<br /><br />...Για δυο σημαντικούς λόγους. Εν μέρει, επειδή η πίστη είναι βάση για δράση. Είναι ανόητο να συγκεντρώνεις την προσοχή πάνω στην ειλικρίνεια για δράση, αν είσαι αδιάφορος για τη μορφή της πίστης σου. Αυτό που πιστεύεις, σε οδηγεί αναπόφευκτα στο τι θα κάνεις και στο τι θα είσαι.<br /><br />Αλλά υπάρχει ακόμα μια πιο σπουδαία απάντηση σ' αυτό το ερώτημα. Η πίστη είναι τόσο σπουδαία, επειδή είναι η μόνη κατανοητή ανταπόκριση στην αγάπη. Όταν η αγάπη του Θεού έρχεται σε μένα μέσω του Χριστού, απλώς Τον προσβάλλω αν πω, "Σωστό, πολύ ευγενικό εκ μέρους σου. Τώρα, τι θάλεγες να πήγαινα λίγο στην εκκλησία, να έχω λίγη ειλικρίνεια και, αλλάζοντας τακτική στη ζωή μου, να μπορέσω να κερδίσω την αγάπη σου;" Η μόνη σωστή ανταπόκριση σε ένα τέτοιο μεγαλειώδες δώρο, που δεν το αξίζεις, είναι ν' απλώσεις το χέρι της πίστης σου και να πεις, "Ευχαριστώ".<br /><br />ΤΙ ΚΑΤΟΡΘΩΝΕΙ Η ΠΙΣΤΗ;<br /><br />Άλλη μια φορά η απάντηση μπορεί κατά προσέγγιση να συνοψιστεί σε δυο μέρη. Πρώτο, ξεκαθαρίζει το παρελθόν, ή μάλλον, διεκδικεί τον καθαρισμό που ο Χριστός πραγματοποίησε πάνω στον σταυρό. "Aφού, λοιπόν, ανακηρυχθήκαμε δίκαιοι με την πίστη, έχουμε ειρήνη με τον Θεό διαμέσου του Kυρίου μας Iησού Xριστού" (Ρωμαίους 5:1), ήταν η θριαμβευτική ανακάλυψη του Αποστόλου Παύλου. Είναι σαν να ήμουνα στη φυλακή και, τελείως άγνωστο σε μένα, μια Βασιλική Χάρη συντάχθηκε για μένα και μόνο. Θα εξακολουθώ να μένω στη φυλακή με την κατηγορία μου, εκτός κι αν δεχθώ τη Βασιλική Χάρη, και βγω από τη φυλακή, για να είμαι ένας ελεύθερος άνθρωπος, χωρίς να υπάρχει πλέον τίποτα εναντίον μου.<br /><br />Δεύτερο, η πίστη φέρνει τον άνθρωπο μέσα στην οικογένεια του Θεού: "Όσοι, όμως, τον δέχθηκαν, σ’ αυτούς έδωσε εξουσία να γίνουν παιδιά του Θεού, σ’ αυτούς που πιστεύουν στο όνομά του" (Ιωάννης 1:12). "Λάβατε πνεύμα υιοθεσίας" (Ρωμαίους 8:15), λέει ο Απόστολος Παύλος. Είναι σαν να ήμασταν ανήλικοι παραβάτες, κι ο δικαστής όχι μόνο τακτοποίησε ο ίδιος τη χρηματική μας ποινή, αλλά μας υιοθέτησε κιόλας μέσα στη δική του οικογένεια, δίπλα στον ίδιο του τον Γιο. Δεν θα υπήρχε τίποτα που να μπορούσαμε να κάνουμε για να το κερδίσουμε επάξια. Απλώς, πρέπει να δεχτούμε με εμπιστοσύνη την καινούργια συγγένεια και να πούμε "Ευχαριστώ". Έπειτα, θα φροντίσουμε να ζήσουμε μια ζωή αντάξια αυτής της προσφοράς.<br /><br />(από το βιβλίο του Michael Green, "Θ' Αστειεύεσαι Βέβαια", εκδόσεις Πέργαμος)<br /><br />Μπορεί επίσης να σε ενδιαφέρει αυτό το άρθρο:<br /><b><a href="https://logoizoisradio.blogspot.com/2024/01/blog-post_23.html" target="_blank">Δεν υπάρχει λύτρωση χωρίς τον Ιησού Χριστό</a></b>ΛΟΓΟΙ ΖΩΗΣhttp://www.blogger.com/profile/13235814362798657647noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-628054635032840182.post-68621794314515589122024-01-23T11:04:00.004+02:002024-01-25T08:14:20.284+02:00Δεν υπάρχει λύτρωση χωρίς τον Ιησού Χριστό<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg271MdvTpTcpwvidTMxtYFpo2YqZ88R8m2xK3qK4BGLLqh7qvW4zCYXjinlYr60H1Lzyvv-8rEb13UNWEcGxsPH1JctL6c6rFBNAUZy7F6S-Uf5ZRuOc32HGJSlRGVONk3SBozmdbLbanf-la72FoT0ZEHxaXw6urwM-xgz4Gc0MHj0xSoNuP4CsW41B8/s800/v5.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="418" data-original-width="800" height="334" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg271MdvTpTcpwvidTMxtYFpo2YqZ88R8m2xK3qK4BGLLqh7qvW4zCYXjinlYr60H1Lzyvv-8rEb13UNWEcGxsPH1JctL6c6rFBNAUZy7F6S-Uf5ZRuOc32HGJSlRGVONk3SBozmdbLbanf-la72FoT0ZEHxaXw6urwM-xgz4Gc0MHj0xSoNuP4CsW41B8/w640-h334/v5.jpg" width="640" /></a></div><br />Ο Θεός που δημιούργησε τον κόσμο, ο Θεός που φανέρωσε τον εαυτό Του εν Χριστώ, δεν άφησε τον εαυτό Του χωρίς μαρτυρία μέσα στην ιστορία. Από το άλλο μέρος, ο άνθρωπος στην αναζήτησή του, δεν έπαψε νάχει αξιόλογες σκέψεις, λάμψεις φωτός στην προσπάθειά του να βρίσκει κάποιο δρόμο. Η οποιαδήποτε θρησκεία, ακόμα και μια αθεϊστική φιλοσοφία όπως ο Μαρξισμός, είναι ένας ανθρώπινος δρόμος, σημάδια του ανθρώπινου αγώνα να πλησιάζει και να βρίσκει τον Θεό. Η ξεκάθαρη αλήθεια όμως είναι από τον Θεό, και έχει το επίκεντρό της πάνω στον Ένα, στον Μεσσία που ενσαρκώθηκε. Καθώς εξετάζεις τις άλλες θρησκείες, θα βρεις σκόρπιες αλήθειες, αξιόλογες, ενάρετες και καλές σκέψεις. Αλλά δεν μπορείς να βρεις τη λύτρωση, δεν μπορείς να βρεις τον ζωντανό Θεό χωρίς τον Χριστό! Δεν θα ακούσεις πουθενά αλλού για ένα Θεό που τόσο ενδιαφέρεται για σένα, ώστε να πεθάνει για σένα, ν' αναστηθεί από τον τάφο ως μια εγγύηση για το μέλλον σου, και να είναι πρόθυμος να μοιραστεί τη ζωή μαζί σου. Δεν θα βρεις σε καμιά άλλη θρησκεία αποκάλυψη του Θεού σε εντελώς προσωπική βάση και σχέση, για μια σωτηρία του ανθρώπου από τον εγωκεντρισμό του και την αμαρτία. Για την προσφορά αυτού του Θεού να έρθει και να κατοικήσει μέσα στην καρδιά του κάθε άνδρα και της κάθε γυναίκας ή του κάθε παιδιού, που Τον καλωσορίζει και Τον δέχεται...<span><a name='more'></a></span><br /><br />...Ο Χριστός πέθανε "όχι μόνο για τις δικές μας αμαρτίες", λέει η Καινή Διαθήκη, "αλλά για τις αμαρτίες όλου του κόσμου".<br /><br />Ο Χριστός μας δίδαξε ότι ο ουράνιος Πατέρας Του είναι πάντα έτοιμος να δώσει σε όποιον ζητήσει, και θ' ανοίξει την πόρτα σε όποιον κτυπήσει. Το να ζητάμε, το να ψάχνουμε και το να κτυπάμε την πόρτα, να μετανοούμε εγκαταλείποντας τον εαυτό μας και απελπιζόμενοι για τη δική μας καλοσύνη, αυτό είναι το ανθρώπινο μέρος. Αλλά το μέρος του Θεού έγινε ξεκάθαρο στον σταυρό. Είναι έτοιμος να δεχτεί στην ουράνια βασιλεία Του οποιονδήποτε άνθρωπο, από οποιαδήποτε φυλή και σε οποιαδήποτε ώρα...<br /><br />...Ο μη Χριστιανός σε μια ειδωλολατρική χώρα, που μετανοεί και πιστεύει, όταν μόλις για πρώτη φορά ακούει το ευαγγέλιο, το αναζητούσε για χρόνια. Αυτός είναι σε πολύ διαφορετική κατάσταση από τον αδιάφορο Δυτικό εκκλησιαζόμενο, που για να αποφύγει οποιαδήποτε υποχρέωση, λέει: "Τι θα γίνει με όλους αυτούς που ποτέ δεν άκουσαν το ευαγγέλιο; Βέβαια, όλες οι θρησκείες δεν οδηγούν στον Θεό;" Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι επιπόλαιος. Αυτός δεν έχει δικαιολογία, γιατί αρνιέται τον Χριστό, το Φως του Κόσμου. Τα αποδεικτικά στοιχεία είναι όλα ανοικτά μπροστά του μέσα από τα Ιερά Κείμενα, τα οποία μπορεί να αγοράσει με πολύ λίγα χρήματα. Περιστοιχίζεται από πιστούς Χριστιανούς που γνωρίζουν από πρώτο χέρι την πείρα της Αλήθειας, από τα γραπτά αυτών των Ιερών Κειμένων. Είναι χωρίς δικαιολογία αν δεν ακολουθήσει την οδηγία της Αγίας Γραφής και των ανθρώπων που βρήκαν την αλήθεια, ώστε να έρθει στον Χριστό με την υποταγή της πίστης και της υπακοής.<br /><br />Η Καινή Διαθήκη μας λέει ότι υπάρχει μια κατηγορία ανθρώπων που θα χαθούν. Είναι αυτοί που άκουσαν και είπαν "Όχι". Τέτοιοι ήσαν πολλοί από τους Φαρισαίους τον καιρό του Χριστού. Ο Κύριος είπε σ' αυτούς με θλίψη: "Ερευνάτε τις Γραφές, επειδή νομίζετε ότι μέσα σ' αυτές έχετε ζωή αιώνια. Αλλά δεν έρχεστε σε μένα, για να έχετε τη ζωή". Και όταν στη δεύτερη επιστολή προς τους Χριστιανούς της Θεσσαλονίκης ο Παύλος μιλάει για το ενδεχόμενο της κόλασης, το περιγράφει με την τρομακτική όσο και ευκολονόητη φρασεολογία: "θα τιμωρηθούν με με αιώνιο όλεθρο από το πρόσωπο του Κυρίου", και βεβαιώνει ακολουθώντας τον Κύριό Του ότι ο αιώνιος όλεθρος περιμένει αυτούς, που ενώ άκουσαν τα καλά νέα της σωτηρίας από τον Θεό, "δεν υπακούν στο ευαγγέλιο του Kυρίου μας Iησού Xριστού" (Β' Θεσσαλονικείς 1:8,9). Ας βεβαιωθούμε ότι δεν ανήκουμε σ' αυτή την κατηγορία. <br /><br /><i>(από το βιβλίο του Michael Green, "Θ' Αστειεύεσαι Βέβαια", εκδόσεις Πέργαμος)</i><br /><br />Μπορεί επίσης να σε ενδιαφέρει αυτό το άρθρο:<br /><b><a href="https://logoizoisradio.blogspot.com/2024/01/blog-post.html" target="_blank">Αποκάλυψη και σωτηρία</a></b><br /><br />ΛΟΓΟΙ ΖΩΗΣhttp://www.blogger.com/profile/13235814362798657647noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-628054635032840182.post-72677718993705777062024-01-15T16:02:00.003+02:002024-01-17T08:47:13.623+02:00Αποκάλυψη και σωτηρία<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj91NwfO498SyaoK1xAH37pCvM_4Ej88Ncl5IYcjwZ5q1k5ev-6l-ZQCRGGcIhr0FbtAOyaqB9AaelcK7CTRRXmqa8fT3qB8NumOFAw2BDVjUtaUGlVKAszGTr1DPqxRKvYhRLCU2PbaCIeeSBlSCPHSmaxRUDVTsndtuQ8B32gQrLkpSSMOfMv2daMMJw/s900/Jesus.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="360" data-original-width="900" height="256" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj91NwfO498SyaoK1xAH37pCvM_4Ej88Ncl5IYcjwZ5q1k5ev-6l-ZQCRGGcIhr0FbtAOyaqB9AaelcK7CTRRXmqa8fT3qB8NumOFAw2BDVjUtaUGlVKAszGTr1DPqxRKvYhRLCU2PbaCIeeSBlSCPHSmaxRUDVTsndtuQ8B32gQrLkpSSMOfMv2daMMJw/w640-h256/Jesus.png" width="640" /></a></div><br />Ο Θεός που για πολλούς αιώνες και με διαφορετικούς τρόπους μίλησε μέσω των προφητών Του στους ανθρώπους, στο τέλος μίλησε μ' ένα σαφές, ύστατο και αποφασιστικό διάγγελμα, όχι μέσω ενός προφήτη, αλλά μέσω του προσώπου του Υιού Του. Επιτέλους, οι άνθρωποι θα έβλεπαν ότι ο Θεός υπάρχει, ο Θεός μιλάει, ο Θεός ενδιαφέρεται. Δεν είναι πια ο άγνωστος Θεός. "Kανένας δεν είδε ποτέ τον Θεό· ο Mονογενής Yιός, που είναι στην αγκαλιά του Πατέρα, εκείνος τον φανέρωσε" (Ιωάννης 1:18). Κατ' αυτόν τον τρόπο ένας αυτόπτης μάρτυρας συνόψισε το θέμα. Ο Χριστός μας δείχνει με τη φρασεολογία της ανθρώπινης ζωής, τι είναι ο Θεός. Ο ερχομός του Χριστού στον κόσμο μας είχε ως πρώτο σκοπό την αποκάλυψη του Θεού, που χωρίς αυτή ακόμα θα ψηλαφίζαμε μάταια μέσα στα σκοτάδια.<br /><br />Ο ερχομός του Χριστού είχε και δεύτερο σκοπό, στενά συνδεδεμένο με τον πρώτο. Επειδή, όταν η ανθρωπότητα είδε την τέλεια ζωή της δικαιοσύνης και της αγάπης, στον ανώτατο και στον πιο υπέροχο βαθμό, Τον κάρφωσαν στον σταυρό. Τους ήταν πολύ ενοχλητικός. Το φως Του ήταν πάρα πολύ ισχυρό. Φυσικό ένστικτο του ανθρώπου που του αρέσει να ζει στο σκοτάδι, ήταν - και είναι - να εξαφανίζει αυτό το στενόχωρο φως. Φυσικά, δεν το πέτυχαν. "Το φως εξακολουθεί να φωτίζει το σκοτάδι, και το σκοτάδι δεν μπορεί να το πνίξει", αλλά έκαναν αυτή την αστεία προσπάθεια. Βλέπετε τι συνέβη;<span><a name='more'></a></span> Ο ερχομός του Χριστού δεν μας έδειξε μόνο τι είναι Θεός, αλλά μας έδειξε επίσης και τι είναι άνθρωπος. "Οι άνθρωποι αγάπησαν το σκοτάδι περισσότερο παρά το φως· για τον λόγο ότι, τα έργα τους ήσαν πονηρά", γράφει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης (3:19). Και αν θέλεις σχόλια σ' αυτό το εδάφιο, ρώτα τον εαυτό σου τι θα συμβεί στην κυκλοφορία των κυριακάτικων εφημερίδων, αν, αντί για πράξεις διαφθοράς, άρχιζαν να γράφουν για πράξεις αρετής! Εδώ υπάρχει μια ολοκάθαρη ένδειξη ότι οι άνθρωποι αγαπούν το σκοτάδι αντί το φως. Έτσι, εμείς τα ανθρώπινα όντα χρειαζόμαστε κάτι πιο ουσιαστικό, ακόμα και από μια αποκάλυψη του Θεού. Χρειαζόμαστε μια σωτηρία από τον Θεό.<br /><br />Όχι μόνο η νοημοσύνη μας αλλά και η θέλησή μας είναι "εν αδικία". Ο Χριστός ήρθε για να επανορθώσει και τα δύο. Με την ασύγκριτη ζωή Του, μας έδειξε τι είναι ο Θεός. Θυσιάζοντας τη ζωή Του, μας συμφιλίωσε με τον Θεό. Γι' αυτό ο σταυρός είναι το σύμβολο της χριστιανικής πίστης. Είναι το πιο σημαντικό επίτευγμα σε όλη τη ζωή Του, και στην πραγματικότητα, σε όλη την ιστορία. Εκεί, πάνω στον σταυρό, ο Υιός του Θεού Ιησούς πήρε την ευθύνη για όλες τις αμαρτίες της ανθρωπότητας. "...Ο Xριστός έπαθε μία φορά για πάντα για τις αμαρτίες, ο δίκαιος για χάρη των αδίκων, για να μας φέρει στον Θεό..." (Α' Πέτρου 3:18), λέει ένας αυτόπτης μάρτυρας. "Σε τούτο βρίσκεται η αγάπη, όχι ότι εμείς αγαπήσαμε τον Θεό, αλλ’ ότι αυτός μας αγάπησε και απέστειλε τον Yιό του ως μέσον εξιλασμού για τις αμαρτίες μας" (Α' Ιωάννη 4:10), γράφει ένας δεύτερος αυτόπτης μάρτυρας των γεγονότων του Σταυρού.<br /><br />Ένας άλλος συγγραφέας της Καινής Διαθήκης φωνάζει με αγαλλίαση: "Δεν υπάρχει, λοιπόν, τώρα καμία κατάκριση για εκείνους που είναι στον Iησού Xριστό... ο Θεός, στέλνοντας τον δικό του Yιό με ομοίωμα σάρκας αμαρτίας, και σε σχέση με την αμαρτία, κατέκρινε την αμαρτία στη σάρκα (Ρωμαίους 8:1,3). Όπου και να κοιτάξεις μέσα στην Καινή Διαθήκη, θα βρεις την ίδια αλήθεια με διαφορετικούς τρόπους έκφρασης. Η παραστατική γλώσσα του βιβλίου της Αποκάλυψης το δίνει ως εξής: "Ύστερα από αυτά, είδα, και ξάφνου, ένα μεγάλο πλήθος, το οποίο κανένας δεν μπορούσε να απαριθμήσει, από κάθε έθνος και φυλές και λαούς και γλώσσες, οι οποίοι στέκονταν μπροστά στον θρόνο και μπροστά στο Aρνίο, ντυμένοι με λευκές στολές και έχοντας στα χέρια τους φοίνικες· και κράζοντας με δυνατή φωνή, έλεγαν: H σωτηρία είναι του Θεού μας, που κάθεται επάνω στον θρόνο, και του Aρνίου" (7:9,10).<br /><br />Ο συμβολισμός είναι ολοφάνερος. Αυτοί οι άνθρωποι από κάθε κοινωνική προέλευση του κόσμου, δοξάζουν τον Θεό στον ουρανό και Τον ευχαριστούν για την ενέργεια της σωτηρίας που έκανε, η οποία καλύπτει τα βρώμικα ρούχα της φανταστικής καλοσύνης τους, με την τέλεια λευκή στολή της δικαιοσύνης του Χριστού. Και ο συγγραφέας συνεχίζει λίγα εδάφια πιο κάτω: "Aυτοί είναι εκείνοι που... έπλυναν τις στολές τους, και τις λεύκαναν στο αίμα (στον θάνατο) του Aρνίου (ο Χριστός προσφέρθηκε ως θυσία γι' αυτούς" (7:14). Πραγματικά, είναι μια ενέργεια σωτηρίας. Σε ποια από τις πολλές θρησκείες του κόσμου ακούς για έναν Θεό που αναλαμβάνει προσωπικά τη σωτηρία των ανθρώπων Του, με το να βαστάξει ο ίδιος την ευθύνη της αμαρτίας τους και να αφήσει αυτό το βάρος να Τον συντρίψει;<br /><br />Αλλά έχει και συνέχεια. Ο Θεός που φανέρωσε τον εαυτό Του και μας έσωσε, το έκανε για κάποιο σκοπό. Είναι καταπληκτικό να το μάθουμε: Θέλει να σχετιστεί μαζί μας. Εδώ είναι που μεσολαβεί η Ανάσταση (η αποδοχή δηλαδή της θυσίας του Χριστού από τον Πατέρα Θεό)! Τι θρίαμβος και τι συνέπειες! Ο Χριστός δεν είναι μια νεκρή μορφή σ' ένα ιστορικό και απαρχαιωμένο βιβλίο, πριν από δυο χιλιάδες χρόνια. Είναι ζωντανός και μπορούμε να έχουμε κοινωνία μαζί Του.<br /><br />Θυμάμαι έντονα την ημέρα που αυτή η αλήθεια έγινε μια πραγματικότητα σε μένα. Ζήτησα από τον Αναστημένο Κύριο να έρθει και να κατοικήσει μέσα μου. Το έκανε. Δεν βρήκα εγώ τον Θεό. Δεν μπορούσα, ακόμα κι αν ήθελα - και δεν θα το ήθελα διόλου - επειδή ήμουν τόσο εγωκεντρικός. Αλλά Αυτός με βρήκε. Ήρθε στη γη για να φανερώσει τον εαυτό Του σε μένα. Πέθανε για να εξαλείψει τη θηριότητα και τη βρωμιά των πράξεών μου. Τώρα ζει, και το έργο Του είναι να αλλάζει εσωτερικά τη ζωή μου. Και όλα αυτά, βρίσκω να είναι πάρα πολύ χαρμόσυνα νέα.<br /><br />Καμιά άλλη θρησκευτική πίστη δεν έχει κάνει κάτι τέτοιο, έστω και στο ελάχιστο. Καμιά πίστη δεν το ισχυρίζεται αυτό. Η χριστιανική πίστη είναι εντελώς διάφορη από τις άλλες θρησκείες. Δεν είναι η περίπτωση του ανθρώπου που εκζητεί τον Θεό, αλλά ο Θεός έρχεται σε εκζήτηση του ανθρώπου. Δεν είναι καθόλου κάποια θρησκεία, αλλά είναι αποκάλυψη και σωτηρία.<br /><br /><i>(από το βιβλίο του Michael Green, "Θ' Αστειεύεσαι Βέβαια", εκδόσεις Πέργαμος)</i><br /><br />Μπορεί επίσης να σε ενδιαφέρει αυτό το άρθρο:<br /><a href="https://logoizoisradio.blogspot.com/2023/12/1.html" target="_blank"><b>Γιατί είναι αδύνατο να βρούμε τον Θεό μέσω της θρησκείας (1ο)</b></a>ΛΟΓΟΙ ΖΩΗΣhttp://www.blogger.com/profile/13235814362798657647noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-628054635032840182.post-20078332664910052382024-01-09T09:57:00.008+02:002024-01-11T10:03:36.050+02:00Γιατί είναι αδύνατο να βρούμε τον Θεό μέσω της θρησκείας (2ο)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEheXK6vPD4-TztuxMs71nlGZve4_-AwaFDLt6h8fagc0K061XhbFZpajHh_hXWmro-_DxbZJB9Yl99tYviElM9_8kfGxS4VMczrMs_hMb7VBpNnHg2czTB9PWFtZLtuyU9gOqNcGSDmpjTYvGfn4FJ9Ry674HENEgIs7PqJ7wS6D6F7BIsMs3OwhwsGeLk/s900/amartia.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="360" data-original-width="900" height="256" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEheXK6vPD4-TztuxMs71nlGZve4_-AwaFDLt6h8fagc0K061XhbFZpajHh_hXWmro-_DxbZJB9Yl99tYviElM9_8kfGxS4VMczrMs_hMb7VBpNnHg2czTB9PWFtZLtuyU9gOqNcGSDmpjTYvGfn4FJ9Ry674HENEgIs7PqJ7wS6D6F7BIsMs3OwhwsGeLk/w640-h256/amartia.png" width="640" /></a></div><br />ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΣΟΣ ΔΡΟΜΟΣ<br /><br />Υπάρχει ένας δεύτερος λόγος, γιατί η θρησκεία δεν μπορεί ποτέ να φτάσει μέχρι τον Θεό. Δεν είναι μόνο λόγω της φύσης του Θεού, αλλά και λόγω της φύσης του ανθρώπου. Η Βίβλος δίνει μια καθόλου κολακευτική εικόνα του ανθρώπου, και όχι ευχάριστη, που όμως βρίσκεται κοντά στο πρόβλημα. Μας λέει αρκετές δυσάρεστες αλήθειες.<br /><br />Παραδείγματος χάρη, μας πληροφορεί ότι δεν αγαπάμε τον Θεό ειλικρινά, όπως εμείς θέλουμε να πιστεύουμε. Αντίθετα, είμαστε "εχθροί στη διάνοια με τα πονηρά έργα" (Κολοσσαείς 1:21). Δεν έχουμε αυτή τη χρυσή καρδιά που θέλουμε να νομίζουμε ότι έχουμε. Αντίθετα, "H καρδιά είναι απατηλή περισσότερo απ’ όλα, και υπερβoλικά διεφθαρμένη" (Ιερεμίας 17:9). Μας λέει ακόμα ότι δεν είμαστε δίκαιοι στην αναζήτησή μας για την αλήθεια. Οι άνθρωποι "κατακρατούν την αλήθεια με μέσα αδικίας" (Ρωμαίους 1:18). Δεν ακολουθούμε την κάθε λάμψη φωτός που έρχεται στον δρόμο μας, αντίθετα, "οι άνθρωποι αγάπησαν το σκοτάδι περισσότερο παρά το φως· για τον λόγο ότι, τα έργα τους ήσαν πονηρά" (Ιωάννης 3:19).<span><a name='more'></a></span><br /><br />Φαίνεται να υπάρχει μια βασική διαστρέβλωση στην ανθρώπινη φύση που μας κάνει ανίκανους να καλωσορίζουμε το "καλύτερο" όταν το βλέπουμε. Πιο συχνά, θέλουμε να το ξεφορτωθούμε, επειδή μας ξεσκεπάζει. Μια από τις πιο αξιολύπητες πλάνες της ανθρωπότητας είναι ότι οι άνθρωποι είναι όλοι καλοί - κατά βάθος - και όταν έχουν το κατάλληλο περιβάλλον, σίγουρη δουλειά, με ικανοποιητικούς όρους και πολλά χρήματα, θα είναι όλοι καλοί πολίτες και η χρυσή καρδιά τους θα λάμψει προς τα έξω. Τι ανοησίες! Αν όλοι έχουμε καλή καρδιά, τότε γιατί το ποσοστό της εγκληματικότητας ανεβαίνει κάθε χρόνο πιο ψηλά μαζί με την ευημερία μας;... Αν όλοι είμαστε καλοί στο βάθος, θα συγκεντρωνόμασταν γύρω από το καλύτερο πρόσωπο που ποτέ υπήρξε, τον Ιησού Χριστό! Αλλά καθένας που έχει κάποια πείρα ευαγγελισμού, στο να φέρνει δηλαδή κι άλλους στο φως, για να μοιραστούν τη χαρά της χριστιανικής ζωής, γνωρίζει ποια μάχη συνήθως επακολουθεί, μέχρις ότου ο άνθρωπος με τον οποίο συζητάει, υποταχθεί τελικά στον Χριστό. Έχω δει "καλούς" ανθρώπους να μοχθούν με ένταση και με σκληρό αγώνα, όχι για να βρουν το φως, αλλά για να απαλλαγούν από το Φως του κόσμου...<br /><br />Το γεγονός ότι πραγματικά κρυβόμαστε από Αυτόν, δείχνει ότι είμαστε κατά βάθος εγωκεντρικοί, όπως η Βίβλος λέει ότι είμαστε. Και έχουμε ακόμα κι ένα άλλο πρόβλημα πολύ σχετικό. Κάτι δεν πάει καλά με τη θέλησή μας. Δεν φαίνεται να έχουμε την ικανότητα ούτε στο να ζούμε σύμφωνα με τις κατά διαστήματα προσπάθειές μας για ψηλότερα επίπεδα. Για παράδειγμα, πόσο διαρκούν οι αποφάσεις σου για τον Καινούργιο Χρόνο; Πόσο διαρκεί το ειρηνικό και καλωσυνάτο χριστουγεννιάτικο πνεύμα στο γραφείο σου; Ή πόσες φορές εγκατέλειψες το κάπνισμα; Ο Χριστός φανέρωσε αυτό το πρόβλημα όταν είπε: "Όποιος κάνει το κακό, γίνεται σκλάβος του κακού".<br /><br />Δεν είναι ν' απορεί κανείς που ο Παύλος έρχεται στο ίδιο συμπέρασμα με την Παλαιά Διαθήκη, καθώς πλησιάζει προς το τέλος του συντριπτικού κατηγορητηρίου του ενάντια στη σύγχρονη ειδωλολατρική και θρησκευτική κοινωνία: "Δεν υπάρχει δίκαιος ούτε ένας· δεν υπάρχει κάποιος που να έχει σύνεση· δεν υπάρχει κάποιος που να εκζητάει τον Θεό" (Ρωμαίους 3:10,11). Ο μύθος αποδείχθηκε εσφαλμένος. Δεν είμαστε ειλικρινείς αναζητητές του Θεού. Οι πιο πολλοί από εμάς, τις πιο πολλές φορές είμαστε απόλυτα ευχαριστημένοι να βρισκόμαστε μακριά από Αυτόν. Όλοι οι άνθρωποι αποδείχθηκαν ακατάλληλοι, είτε έρχονται από την ονομαζόμενη Χριστιανική Δύση ή τη μυστηριώδη Ανατολή. Κανένας δεν έχει φτάσει στον Θεό, πρώτα γιατί ο Κύριος είναι τόσο μεγάλος για όλα τα πλάσματά Του, ώστε να μη μπορούν να διεισδύσουν μέσα στο απόρρητό Του και το άγνωστο είναι Του. Και δεύτερο, επειδή τα πλάσματά Του είναι πολύ διαστρεβλωμένα και πολύ εγωκεντρικά, για να θελήσουν να Τον γνωρίσουν. Η μεγαλοσύνη του Θεού και η αμαρτωλότητα του ανθρώπου είναι τα δυο ογκώδη εμπόδια στην υπόθεσή μας ότι τάχα όλες οι θρησκείες οδηγούν στον Θεό. Αυτό, ποτέ δεν μπορεί να γίνει. Καμιά από τις θρησκείες δεν οδήγησε στον Θεό.<br /><br />ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΕΛΠΙΔΑ<br /><br />Μόνο μια ελπίδα υπάρχει, κι αυτή είναι η δυνατότητα μιας αποκάλυψης. Εμείς δεν μπορούμε ν' αγγίξουμε τον Θεό, αλλά δεν υπάρχει λόγος γιατί Αυτός να μην αγγίξει εμάς... Δεν υπάρχει λόγος, γιατί ο Άπειρος να μη γνωστοποιήσει τον εαυτό Του στο πεπερασμένο ον, τον άνθρωπο, και η Βίβλος μας εξηγεί τη μοναδική πίστη που ισχυρίζεται ότι αυτό ακριβώς έχει κάνει ο Θεός... <br /><br />Ας υποθέσουμε για μια στιγμή ότι εσύ είσαι ο Θεός. Οι άνθρωποι που έπλασες, σου γύρισαν την πλάτη τους. Δεν θέλουν να μοιραστούν τη ζωή τους με σένα. Θέλουν να τραβήξουν τον δικό τους δρόμο. Τι θα κάνεις; Ίσως να ξεκινούσες με ένα κατάλληλο άτομο και να εργαστείς πάνω του και στους απογόνους του. Αυτό έκανε κι ο Θεός: Το κατάλληλο άτομο ήταν ο Αβραάμ. Εμπιστεύτηκε τον Θεό, Τον υπάκουσε και έγινε ο πατέρας του ιουδαϊκού έθνους. Αλλά αυτό το έθνος απομακρύνθηκε από τον δρόμο, στον οποίο είχε περπατήσει ο Αβραάμ. Τι έπρεπε να γίνει;...<br /><br />Αν πραγματικά είχες ενδιαφέρον γι' αυτούς, ίσως να ερχόσουνα προσωπικά εδώ κάτω, σαν ένα είδος συνάντησης κορυφής, κατόπιν μιας κατάλληλης προετοιμασίας από το υπηρετικό σου προσωπικό, που θα σου άνοιγε τον δρόμο. Και αυτό επίσης το έκανε ο Θεός, τα πρώτα Χριστούγεννα. Ο δρόμος προετοιμάστηκε όσο καλύτερα γινόταν. Το ιουδαϊκό έθνος, ύστερα από δυο χιλιάδες χρόνια ιστορίας, πείστηκε με πάθος ότι ο Θεός ήταν ένας και μοναδικός και δεν υπάρχει δεύτερος. Η ρωμαϊκή αυτοκρατορία είχε εξασφαλίσει την ειρήνη σε όλον τον γνωστό τότε κόσμο. Η ελληνική γλώσσα ήταν παγκόσμια και ο ελληνικός πολιτισμός διαδεδομένος. Ο χώρος ήταν έτοιμος για τη μέγιστη κρούση της προσωπικής επίσκεψης του Θεού. Και έτσι, ο ονομαζόμενος Ιησούς ("Θεός ο Σωτήρας") ή Εμμανουήλ ("ο Θεός μεθ' ημών") γεννήθηκε.<br /><br />Ο Θεός που για πολλούς αιώνες και με διαφορετικούς τρόπους μίλησε μέσω των προφητών Του στους ανθρώπους, στο τέλος μίλησε μ' ένα σαφές, ύστατο και αποφασιστικό διάγγελμα, όχι μέσω ενός προφήτη, αλλά μέσω του προσώπου του Υιού Του. Επιτέλους, οι άνθρωποι θα έβλεπαν ότι ο Θεός υπάρχει, ο Θεός μιλάει, ο Θεός ενδιαφέρεται. Δεν είναι πια ο άγνωστος Θεός. "Kανένας δεν είδε ποτέ τον Θεό· ο Mονογενής Yιός, που είναι στην αγκαλιά του Πατέρα, εκείνος τον φανέρωσε" (Ιωάννης 1:18). Κατ' αυτόν τον τρόπο ένας αυτόπτης μάρτυρας συνόψισε το θέμα. Ο Χριστός μας δείχνει με τη φρασεολογία της ανθρώπινης ζωής, τι είναι ο Θεός. Ο ερχομός του Χριστού στον κόσμο μας είχε ως πρώτο σκοπό την αποκάλυψη του Θεού, που χωρίς αυτή ακόμα θα ψηλαφίζαμε μάταια μέσα στα σκοτάδια.<br /><br /><i>(από το βιβλίο του Michael Green, "Θ' Αστειεύεσαι Βέβαια", εκδόσεις Πέργαμος)</i><br /><br />Διάβασε εδώ το 1ο μέρος του άρθρου:<br /><b><a href="https://logoizoisradio.blogspot.com/2023/12/1.html" target="_blank">Γιατί είναι αδύνατο να βρούμε τον Θεό μέσω της θρησκείας (1ο)</a></b>ΛΟΓΟΙ ΖΩΗΣhttp://www.blogger.com/profile/13235814362798657647noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-628054635032840182.post-1131328176149745112023-12-31T21:23:00.002+02:002024-02-01T15:15:55.989+02:00Γιατί είναι αδύνατο να βρούμε τον Θεό μέσω της θρησκείας (1ο)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgf_780CyOviU3D1wgJig5N-Go67rW8GWc6bBcljzTWbfeIeKz3LGaoJxV4JLDCwSzA7KkQQf0_oHHwD1IQ-p4R0QduVVTblQmvNc04DiknByMBp1d9PutM0K4bC3TE7CfNCNTG9yBX-zM1cJ1ycYjb5Vefl-2Ydys6ySFMx9BsFc6iEyYOGwqW5r2z96U/s554/theos.png" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="414" data-original-width="554" height="239" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgf_780CyOviU3D1wgJig5N-Go67rW8GWc6bBcljzTWbfeIeKz3LGaoJxV4JLDCwSzA7KkQQf0_oHHwD1IQ-p4R0QduVVTblQmvNc04DiknByMBp1d9PutM0K4bC3TE7CfNCNTG9yBX-zM1cJ1ycYjb5Vefl-2Ydys6ySFMx9BsFc6iEyYOGwqW5r2z96U/s320/theos.png" width="320" /></a></b></div><b>Υπάρχουν δυο λόγοι για τους οποίους είναι αδύνατο να βρούμε τον Θεό μέσω οποιασδήποτε θρησκείας</b><br />Είναι μια όμορφη συναισθηματική ιδέα να πιστεύουμε ότι όλες οι θρησκείες είναι βασικά μία, και ότι όλες αντιπροσωπεύουν παραλλαγές πάνω σ' ένα κοινό θέμα... Πώς είναι δυνατόν όλες οι θρησκείες να οδηγούν στον Θεό, όταν είναι τόσο διαφορετικές;... Η μεγαλύτερη ίσως διαφορά βρίσκεται ανάμεσα στη Βίβλο - που βεβαιώνει ότι κανένας δεν μπορεί να σώσει μόνος του τον εαυτό του - και σε κείνον που προσπαθεί να ευαρεστήσει τον Θεό μόνος του και να σωθεί με τις δικές του προσπάθειες. Και, σχεδόν όλες οι άλλες θρησκείες ισχυρίζονται ότι με το να υπακούσει ο άνθρωπος στις διδασκαλίες τους, θα σωθεί, ή θα αναγεννηθεί, ή θα γίνει ακέραιος ή θα πετύχει την ολοκλήρωσή του... Σ' αυτό το σημείο, δεν έχω σκοπό να κάνω εκτιμήσεις ανάμεσα στα διάφορα θρησκευτικά πιστεύω. Απλώς, θέλω να δείξω πόσο παράλογο είναι να λέμε ότι όλες οι θρησκείες δείχνουν προς την ίδια κατεύθυνση. Είναι τόσο ανόητο όσο αν λέγαμε ότι όλοι οι δρόμοι της Θεσσαλονίκης οδηγούν στην Αθήνα! Αυτό δεν γίνεται και δεν είναι καθόλου χρήσιμο να προσποιούμαστε ότι τάχα έτσι είναι. Έχουν τελείως διαφορετικό προορισμό. Εξαφάνιση ή ουρανός, συγχώρηση ή τέλεια αποπληρωμή, προσωπικός Θεός ή απρόσωπη μονάδα, σωτηρία μέσω της Χάρης ή μέσω των έργων. Οι ανομοιότητες είναι ασυμβίβαστες...<span><a name='more'></a></span><br /><br />ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟ<br /><br />Υπάρχουν δυο λόγοι για τους οποίους είναι αδύνατο να βρούμε τον Θεό μέσω οποιασδήποτε θρησκείας. Ο πρώτος, είναι η φύση του Θεού. Αν υπάρχει Θεός, τότε Αυτός είναι η πηγή του ανθρώπου και του περιβάλλοντός του. Είναι ο Κύριος όλης της ανθρώπινης ζωής. "Δεν γνωρίσατε; Δεν ακoύσατε; Δεν σας αναγγέλθηκε από την αρχή; Δεν εννoήσατε από την επoχή της δημιoυργίας της γης; Aυτός είναι πoυ κάθεται επάνω στoν γύρo της γης, και oι κάτoικoί της είναι σαν ακρίδες..." (Ησαΐας 40:21,22). "Πoιoς στάθμισε τo πνεύμα τoυ Kυρίoυ ή έγινε σύμβoυλός τoυ, και τoν δίδαξε; Mε πoιoν έκανε συμβoύλιo, και πoιoς τoν έκανε συνετό, και τoυ δίδαξε τoν δρόμo της κρίσης, και τoυ παρέδωσε επιστήμη, και τoυ έδειξε τoν δρόμo της σύνεσης; Δέστε, τα έθνη είναι σαν μία σταγόνα από κάδo, και θεωρoύνται σαν τη λεπτή σκόνη τής πλάστιγγας· δέστε, μετατοπίζει τα νησιά σαν σκόνη" (Ησαΐας 40:13-15).<br /><br />Αυτός είναι ο Θεός για τον οποίο μιλάμε. Πώς είναι δυνατόν να ανέβουμε στο ύψος Του; Πώς μπορεί το πήλινο σκεύος να καταλάβει τον αγγειοπλάστη που τόφτιαξε; Δεν γίνεται. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να βρει τον Θεό, όσο εντατικά και να ψάξει. Η θρησκεία, όλες οι θρησκείες είναι καταδικασμένες σε αποτυχία.<br /><br />Μπορούμε να τη δοκιμάσουμε. Αλλά πόσο μακριά θα μας οδηγήσει;... Το γεγονός της ύπαρξης του κόσμου δείχνει ότι η αιτία του βρίσκεται έξω από αυτόν. Η τάξη και ο σκοπός του κόσμου δείχνει την Ευφυία αυτής της αιτίας. Το γεγονός της ανθρώπινης ζωής δείχνει ότι η αιτία αυτή δεν είναι μόνο Ευφυία αλλά είναι και προσωπικότητα. Η συνείδηση δείχνει το ενδιαφέρον Του για τη σωστή συμπεριφορά, και οι ηθικές αξίες, όπως π.χ. η αλήθεια, η ομορφιά και η καλοσύνη έχουν την προέλευσή τους σ' Αυτόν. Το γεγονός ότι κανένα έθνος στον κόσμο δεν έχει μείνει χωρίς πίστη προς τον Θεό, δείχνει ότι ο Θεός ζητάει τη λατρεία του ανθρώπου.<br /><br />Ναι, αλλά πώς; Εξακολουθεί να παραμένει ο Άγνωστος Θεός. Μέχρις ενός σημείου μπορείς να έχεις ένα συμπέρασμα, αλλά όχι και πιο πέρα. Μετά, χρειάζεσαι να Τον ακούσεις ή να Τον γνωρίσεις ή και τα δυο. Το δημιούργημα δεν είναι σε θέση ν' ανακαλύψει τον Δημιουργό, εκτός κι αν ο Ίδιος θελήσει ν' αποκαλύψει τον εαυτό Του. Αυτός είναι ένας από τους λόγους, γιατί όλες οι θρησκείες αναπόφευκτα απογοητεύουν...<br /><br />Αν μέσω της "θρησκείας" εννοούμε την αναζήτηση του ανθρώπου για τον Θεό, αναπόφευκτα θα υπάρξει αποτυχία. Αυτό που χρειαζόμαστε δεν είναι να συγκρίνουμε το φως της χαραμάδας, που ίσως καθένας από μας αντιλήφθηκε, αλλά να συλλάβουμε το πλήρες φως, όλης της ημέρας. Δεν χρειαζόμαστε κάποια θρησκεία, αλλά μια αποκάλυψη. Και η Χριστιανική Πίστη αυτό ακριβώς ισχυρίζεται, ότι δηλαδή είναι η Αποκάλυψη από τον Θεό. Αντίθετα προς τα άλλα ιερά βιβλία, η Βίβλος δεν μας δίνει την ιστορία ανθρώπων προς αναζήτηση του Θεού· μας μιλάει για τον Θεό που έρχεται προς αναζήτηση των ανθρώπων.<br /><br /><i>(από το βιβλίο του Michael Green, "Θ' Αστειεύεσαι Βέβαια", εκδόσεις Πέργαμος)</i><br /><br />- <b><a href="https://logoizoisradio.blogspot.com/2024/01/2.html" target="_blank">Συνεχίζεται εδώ</a></b><br /><br />Μπορεί επίσης να σε ενδιαφέρει αυτό το άρθρο:<br /><b><a href="https://logoizoisradio.blogspot.com/2023/12/blog-post_26.html" target="_blank">Η μη θρησκευόμενη πίστη</a></b>ΛΟΓΟΙ ΖΩΗΣhttp://www.blogger.com/profile/13235814362798657647noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-628054635032840182.post-89653106712822533802023-12-29T09:41:00.005+02:002024-01-20T15:43:41.619+02:00Νέα Χρονιά ή ΝΕΑ ΖΩΗ;<center><iframe src="https://www.facebook.com/plugins/post.php?href=https%3A%2F%2Fwww.facebook.com%2Fpermalink.php%3Fstory_fbid%3Dpfbid034CcAMtREED6p46oQc4EwRH8Yc4LdPWXjNcSds7mfqBND9JYjVwKE5z1EthmfE5NDl%26id%3D100084793037205&show_text=true&width=500" width="500" height="616" style="border:none;overflow:hidden" scrolling="no" frameborder="0" allowfullscreen="true" allow="autoplay; clipboard-write; encrypted-media; picture-in-picture; web-share"></iframe><br>(κλικ στη φωτογραφία για μεγέθυνση)<center>ΛΟΓΟΙ ΖΩΗΣhttp://www.blogger.com/profile/13235814362798657647noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-628054635032840182.post-79896783639513682722023-12-26T19:13:00.000+02:002023-12-31T21:25:27.896+02:00Η μη θρησκευόμενη πίστη<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJ283ijR1LulwDhC5toF4Y7m66guvRL5sUt6LZSd2ngbXA-hrDpDTbufbS6Zn0vnXS6F8l82M7nOumPEmNfQ6jtsvBAWwQv6fnKIkBDQO8VV-8txjgEHGPa_JPLg4cvheAqtJNc7E_CFEx7e5R8bfIHMPCTZMHKg1beLu2Tit10osssNO8FPE_pWoi3G4/s522/hand.PNG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="522" data-original-width="377" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJ283ijR1LulwDhC5toF4Y7m66guvRL5sUt6LZSd2ngbXA-hrDpDTbufbS6Zn0vnXS6F8l82M7nOumPEmNfQ6jtsvBAWwQv6fnKIkBDQO8VV-8txjgEHGPa_JPLg4cvheAqtJNc7E_CFEx7e5R8bfIHMPCTZMHKg1beLu2Tit10osssNO8FPE_pWoi3G4/s320/hand.PNG" width="231" /></a></div>Ο Χριστός ήρθε για να συντρίψει τη θρησκεία. Δεν είναι η προσπάθεια των ανθρώπων με την καλή τους ζωή που ευχαριστεί τον Θεό και κερδίζει γι' αυτούς μια θέση στον ουρανό. Είναι ο Θεός που έρχεται με την αγάπη και τη μεγαλοψυχία Του να ψάξει για ανθρώπους οι οποίοι ποτέ δεν θα Τον αναζητήσουν, με ανοιγμένα τα χέρια πάνω στον σταυρό και να τους πει: "Ελάτε σε Μένα και ας μοιραστούμε τη ζωή μαζί". Αυτό δεν είναι θρησκεία, αλλά ΣΩΤΗΡΙΑ. Να γιατί οι πρώτοι Χριστιανοί ήσαν τόσο δριμείς στο να τονίζουν ότι δεν είχαν ναό, ούτε θυσιαστήριο, ούτε ιερείς. Δεν είχαν θρησκεία με τη συνήθη γνωστή έννοια και τον τρόπο έκφρασης. Γι' αυτό, οι Ρωμαίοι τους αποκαλούσαν "αθεϊστές". Αυτοί όμως είχαν ένα Πρόσωπο που τους γνώριζε, τους αγαπούσε και ποτέ δεν τους άφηνε. Τίποτα δεν μπορούσε να τους χωρίσει από την αγαπητή Του παρουσία. <br /><br />Επομένως, η προσευχή δεν ήταν μια τυπική πράξη, αλλά συνομιλία μ' έναν Φίλο. Η λατρεία δεν ήταν μια τελετή για τις Κυριακές, αλλά το φυσικό ξεχείλισμα μιας αγάπης και λατρείας προς τον Σωτήρα από τους ανθρώπους Του, όταν συναντιόντουσαν. Δεν χρειαζόντουσαν κτίρια-εκκλησίες, επειδή όπου δυο ή τρεις ήσαν μαζεμένοι στο όνομά Του, Αυτός ήταν ανάμεσά τους. Δεν χρειαζόντουσαν ιερείς, επειδή ο Χριστός είχε ανοίξει άμεση, ισάξια είσοδο στην παρουσία του Θεού για τον καθένα από αυτούς.<span><a name='more'></a></span> <br /><br />Η Χριστιανοσύνη με τη σωστή έννοια είναι η πιο προσγειωμένη πίστη: Δεν χωρίζει τα πράγματα σε εγκόσμια και ιερά, αλλά διατηρεί σταθερά και τα δυο μαζί. Ο Κύριος ενδιαφέρεται για το τι κάνω τη Δευτέρα στις δέκα με την καθημερινή μου εργασία, όπως και το τι κάνω στις δέκα την Κυριακή κατά την εκκλησιαστική μου λατρεία.<br /><br />Πραγματικά, η Χριστιανοσύνη είναι για τους μη θρησκευόμενους ανθρώπους. Δεν θα είναι εξτρεμιστικό να πω ότι αν επιμένεις να είσαι θρησκευόμενος, θα βρεις τη Χριστιανοσύνη δύσκολη, σχεδόν ακατόρθωτη. Θα είναι σχεδόν αδύνατο να <i>γίνεις</i> Χριστιανός, επειδή η "θρησκεία" σου θα σ' εμποδίζει: Θα αισθάνεσαι ότι κατά κάποιο τρόπο είσαι καλύτερος και πιο ευάρεστος στον Θεό από τον άθρησκο γείτονά σου - είναι αυτό ακριβώς που πίστευαν οι Φαρισαίοι και τους κράτησε μακριά από τον Χριστό. Και θα είναι σχεδόν ακατόρθωτο να είσαι Χριστιανός, επειδή, ακόμα μια φορά η "θρησκεία" σου θα σ' εμποδίσει. Θα νομίζεις ότι η χριστιανική ζωή εξαρτάται από τις θρησκευτικές συνήθειες και όχι από τον Κύριο. Θα προτιμήσεις να κρατήσεις μια μικρή θρησκευτική γωνιά για τον Θεό μέσα στη ζωή σου και δεν θα Τον αφήσεις να πάρει όλη τη ζωή σου στα χέρια Του. Αναμφίβολα, θα αντιμετωπίσεις μεγαλύτερη δυσκολία στο να γίνεις Χριστιανός, από τον άνθρωπο που δεν είναι θρησκευόμενος.<br /><br /><i>(από το βιβλίο του Michael Green, "Θ' Αστειεύεσαι Βέβαια", εκδόσεις Πέργαμος)</i>ΛΟΓΟΙ ΖΩΗΣhttp://www.blogger.com/profile/13235814362798657647noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-628054635032840182.post-69340325279691232742023-12-20T07:42:00.004+02:002023-12-20T07:42:25.813+02:00Η Γέννηση του Χριστού (ταινία - ελληνικοί υπότιτλοι)<center><iframe width="676" height="380" src="https://www.youtube.com/embed/6u20mxSlDL4" title="" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen></iframe></center><br>Βραβευμένη ταινία (2020) μικρού μήκους βασισμένη σε κείμενα των Ευαγγελίων.ΛΟΓΟΙ ΖΩΗΣhttp://www.blogger.com/profile/13235814362798657647noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-628054635032840182.post-41896120799291223282023-12-18T18:49:00.001+02:002023-12-18T18:49:39.321+02:00Η ιστορία των Χριστουγέννων<center><iframe width="676" height="380" src="https://www.youtube.com/embed/w4oWUFA76qU" title="Η ιστορία των Χριστουγέννων (νέο)" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen></iframe></center><br>Η Γέννηση του Ιησού Χριστού και η προφητεία του Μιχαία 700 χρόνια πριν! ΛΟΓΟΙ ΖΩΗΣhttp://www.blogger.com/profile/13235814362798657647noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-628054635032840182.post-29391126778994902182023-12-13T11:13:00.007+02:002023-12-26T19:07:20.213+02:00Ένα γράμμα πριν τα Χριστούγεννα<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVVonkyC-i-ShgOoR4MxO5vCf-8P6L7H8YMTPfbXnmDCGnY96w6ArHh5OxgjjGMeYUtbxr17-ngCmquj5FD_7kNybHMKwUo_iCNjTIpham0ALF8u73q8LogRKlZudwSGX5opiuSODxxUhWKpN8zDMO8fj4n_MjJvv9hHDvAFrGrB6rbNGjzEnEe1CtjTg/s327/letter.PNG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="220" data-original-width="327" height="215" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVVonkyC-i-ShgOoR4MxO5vCf-8P6L7H8YMTPfbXnmDCGnY96w6ArHh5OxgjjGMeYUtbxr17-ngCmquj5FD_7kNybHMKwUo_iCNjTIpham0ALF8u73q8LogRKlZudwSGX5opiuSODxxUhWKpN8zDMO8fj4n_MjJvv9hHDvAFrGrB6rbNGjzEnEe1CtjTg/s320/letter.PNG" width="320" /></a></div>Φίλε μου, ήδη η μυρουδιά των Χριστουγέννων θα χτύπησε τη μύτη σου. Στολίδια, γλυκά, ευχές, δώρα, χαρούμενα παιδικά προσωπάκια, ψώνια, βιτρίνες. Ενας ολόκληρος κόσμος στριφογυρίζει, χαρούμενος, γιορτινός, δίπλα σου. Παρ΄όλα αυτά τα χαρούμενα ερεθίσματα πιστεύω, πως θα συμφωνήσεις μαζί μου, ότι η διάθεση και το κέφι σου δεν αλλάζουν. Περπατάς κουρασμένος, ανόρεχτος, φορτωμένος μια ζωή γεμάτη προβλήματα, συγκρούσεις, αγωνίες και φόβους, για τη δουλειά σου, την υγεία σου, την οικογένεια σου, το μέλλον σου. Κι είμαι βέβαιος, πως θα προτιμούσες να λείπανε όλα αυτά τα στολίδια, που είναι χωρίς νόημα και σκοπό.<br /> <br />Και ξέρω πως είναι πολλοί οι λόγοι που σου φέρνουν αυτή τη δυσφορία κι ανορεξιά. Πρώτα-πρώτα τ άχεις όλα αυτά γευτεί στο παρελθόν. Κι άλλες χρονιές ετοιμάστηκαν, ίδια απαράλλαχτα τα Χριστούγεννα.΄Εκανες όνειρα να διασκεδάσεις να ξεκουραστείς, να ξεχάσεις....Κι όμως, ήρθαν, πέρασαν, ξανάρθαν, ξαναπέρασαν οι γιορτές, αλλά ούτε χαρά σου έμεινε, ούτε κατάφερες να ξεδώσεις λιγάκι και να ικανοποιηθείς.΄Υστερα και κάτι άλλο εκείνο το "μετά". Μετά από το μεθύσι των ημερών, την ικανοποίηση των επιθυμιών, των απολαύσεων, ήρθε η στυφή εκείνη γεύση της απογοήτευσης, το βαρύ κεφάλι, τα σπασμένα νεύρα, τα χαμένα σου λεφτά. Είναι έτσι; Ακριβώς έτσι συμβαίνει συνήθως όταν αδειάσει το ποτήρι των υποσχέσεων και των απολαύσεων των γιορτών.<span><a name='more'></a></span><br /><br />Εχεις δίκιο φίλε μου, να αισθάνεσαι τέτοια αποστροφή και απογοήτευση. Μα εδώ είναι που πρέπει να προσέξεις. Δεν φταίνε οι μέρες, οι γιορτές, τα στολίδια κι οι βιτρίνες. Το φταίξιμο είναι δικό σου, όλο δικό σου, γιατί προσπάθησες να ξεδιψάσεις με ψεύτικα πράγματα, να ικανοποιήσεις τη διψασμένη σου ψυχή. Οι ανάγκες της ζωής, η χαρά κι η εσωτερική ικανοποίηση δεν ικανοποιούνται μ αυτά. Η ψυχή σου δεν ξεδιψάει με την αλμύρα. Ολα τα ανθρώπινα κατασκευάσματα δεν γεμίζουν τη ψυχή σου, τους πόθους σου για μια ζωή ευτυχισμένη και χαρούμενη. Τους κτύπους της καρδιάς σου δεν μπορεί να τους ακούσουν τα γύρω σου που συνθέτουν τη ζωή σου, Θα στο πω μια για πάντα. Ενας, μόνον ΄Ενας μπορεί να σε γεμίσει και να σε ικανοποιήσει.<br /><br />Τον ξέρεις, έχεις ακούσει ξανά γι' Αυτόν, άλλωστε γι' Αυτόν μιλούν και τα Χριστούγεννα. Και παράξενο, Αυτός λείπει, από τα Χριστούγεννα Τον έχουν ξεχάσει, ή καλύτερα τον έχουν πετάξει από τις καρδιές τους οι άνθρωποι. Φίλε μου, καλά κάνεις κι είσαι ανόρεχτος, όμως μη μείνεις έτσι. Πάρε μια απόφαση, μίλησε με ειλικρίνεια με τον ζωντανό Ιησού Χριστό. Ζήτησέ Του να έρθει τούτα τουλάχιστον τα Χριστούγεννα στη καρδιά σου. Μίλησε, με απλότητα, μη προσπαθήσεις να φτιάξεις μια προσευχή σαν τις πολλές που κάνουν οι άνθρωποι και πες του όλα αυτά που έχεις στη καρδιά σου. Τα προβλήματα, τις αγωνίες, τους φόβους και τα βάρη που τσακίζουν τη ζωή σου. Πάρε το Ευαγγέλιο στα χέρια σου και άρχισε να το διαβάζεις. Εκεί θα μάθεις για τα αληθινά Χριστούγεννα, όχι αυτά που έκαναν οι άνθρωποι, θα μάθεις για τον ευλογημένο Υιό του Θεού, που ήρθε στο ξεπεσμένο πλανήτη μας, γεννήθηκε σ΄ένα σταύλο και πέθανε σ΄ένα σταυρό για να σηκώσει εκεί το αμαρτωλό και ξεπεσμένο "εγώ" μας, για να τακτοποιήσει το χρέος μας και να ικανοποιήσει τη δικαιοσύνη του Θεού που προσβάλαμε.<br /><br />Μίλησέ Του, να είσαι βέβαιος πως θα φέρει στη καρδιά σου την αγάπη που πόθησες, που μέχρι τώρα δεν τη δοκίμασες και που δεν την είχες και συ, θα ζήσεις αληθινά Χριστούγεννα που δεν έχουν καμιά σχέση μ' αυτά που οι άνθρωποι φτιάξανε, για να ξεγελούν τις αμαρτωλές επιθυμίες τους. Τώρα θα σ΄αφήσω φίλε μου, εύχομαι να κάνεις τη σωστή εκλογή τούτα τα Χριστούγεννα, να αποφασίσεις να κάνεις ένα ξεκίνημα αλλά μαζί με τον Ιησού Χριστό. Μόνο τότε θα καταλάβεις τα αληθινά Χριστούγεννα και θα γιορτάσεις, αλλά αληθινά πραγματικά θα ικανοποιήσεις τους βαθύτερους πόθους της καρδιάς σου. Φίλε μου θα πάρεις την απόφαση αυτή; <br />ΛΟΓΟΙ ΖΩΗΣhttp://www.blogger.com/profile/13235814362798657647noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-628054635032840182.post-80597957339795305072023-12-01T17:40:00.006+02:002023-12-08T12:12:48.340+02:00"Λόγοι Ζωής": Υποδεχόμαστε τον Δεκέμβριο με ανανεωμένο πρόγραμμα!<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEDm_f70ANQuyTHeFb4-Mq9vHRDvcixFsZVfmYwsOyG3ZipoRQRhtEyHYEzk5RMEtrKGhoUW8HnnY1cLlRsN50elXulAT_AbJXPyi9ife722dWmq9xre-yz85V0n5cfzy1z5vC3eeU73Gc5aQ-tj65Hnj5Z4KfWi-XSQTiEO575MKgWJI2ukw_bS8vgC8/s608/lzneo.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="524" data-original-width="608" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEDm_f70ANQuyTHeFb4-Mq9vHRDvcixFsZVfmYwsOyG3ZipoRQRhtEyHYEzk5RMEtrKGhoUW8HnnY1cLlRsN50elXulAT_AbJXPyi9ife722dWmq9xre-yz85V0n5cfzy1z5vC3eeU73Gc5aQ-tj65Hnj5Z4KfWi-XSQTiEO575MKgWJI2ukw_bS8vgC8/s16000/lzneo.jpg" /></a></div><p></p><p style="text-align: center;"><b>Σας προσκαλούμε στο ανανεωμένο πρόγραμμά μας!<br /><br />✔ 24/7 non-stop σύγχρονη ελληνική χριστιανική μουσική<br /><br />✔ </b><b>συνεχής ανανέωση</b><b> <br /><br />✔ σύντομα "σποτάκια" με βιβλικό μήνυμα<br /><br />✔ χριστουγεννιάτικες "πινελιές" με ...νόημα</b><br /></p><p><br />Μπορείτε να το ακούτε από τις διευθύνσεις: <br /><a href="http://www.logoizois.gr/">http://www.logoizois.gr/</a><br /><a href="https://zeno.fm/radio/logoi-zois/" target="_blank">https://zeno.fm/radio/logoi-zois/</a><br /><br />Συντονιστείτε και καλές ακροάσεις!<br /><br />"Λόγοι Ζωής"<br /><i>Μουσική συντροφιά με τον Χριστό</i><br /></p>ΛΟΓΟΙ ΖΩΗΣhttp://www.blogger.com/profile/13235814362798657647noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-628054635032840182.post-27380373897021671472023-11-30T23:01:00.001+02:002023-12-01T08:27:24.055+02:00Ντίτριχ Μπονχέφερ: Ο "Προτεστάντης Άγιος"<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1e_gSlIK7htiJdpFSPtTxpGYwuPB3yvxUiZ87EXMnEouSiUZEXF3S_6EH9Qx3nY5gl1aduQnqW0teYYifPrG9x6hHqL9UC-TxeqK4anL72rsNiUzK_2AfsRXOXrILIWl08umsVOnkoXbvdaMv79bVxTz_wMscXqJQNlIZpvSSKF-LKEWruJ5En5s2C2Y/s256/%CE%BC%CF%80%CE%BF%CE%BD.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="197" data-original-width="256" height="197" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1e_gSlIK7htiJdpFSPtTxpGYwuPB3yvxUiZ87EXMnEouSiUZEXF3S_6EH9Qx3nY5gl1aduQnqW0teYYifPrG9x6hHqL9UC-TxeqK4anL72rsNiUzK_2AfsRXOXrILIWl08umsVOnkoXbvdaMv79bVxTz_wMscXqJQNlIZpvSSKF-LKEWruJ5En5s2C2Y/s1600/%CE%BC%CF%80%CE%BF%CE%BD.jpg" width="256" /></a></div>Χριστούγεννα του 1943. Ο Ντίτριχ Μπονχέφερ ξύπνησε στο στενό του κελί νούμερο 92 στη φυλακή Τέγκελ στο Βερολίνο. Είχαν περάσει ήδη εννέα μήνες που βρισκόταν υπό κράτηση και θα περνούσαν τουλάχιστον άλλοι εννέα μέχρι να μεταφερθεί στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Mπούχενβαλντ και από εκεί σε αυτό του Φλόσενμπεργκ. Κάθισε στο κρεβάτι του και ξεκίνησε να γράφει το γράμμα στους γονείς του, Κάρλα και Πωλ Μπονχέφερ:<br /><br />«Τα Χριστούγεννα στο κελί μίας φυλακής μπορούν να αποδειχτούν φοβερά προβληματικά. Το πιθανότερο όμως είναι οι υπόλοιποι 700 άνθρωποι που βρίσκονται μαζί μου σε αυτό το κτήριο να περάσουν πολύ πιο αυθεντικά και γεμάτα σημασία Χριστούγεννα από ό,τι οι υπόλοιποι εκεί έξω. Αυτή η δυστυχία, η λύπη, η φτώχεια, η μοναξιά, η έλλειψη βοήθειας και η ενοχή σημαίνουν πολύ διαφορετικά πράγματα στα μάτια του Θεού από ό,τι στα μάτια και την κρίση των ανθρώπων. Ο Θεός στρέφει το βλέμμα του στα μέρη και στους τόπους από όπου οι άνθρωποι τρέχουν μακρυά. Ο Χριστός γεννήθηκε σε ένα στάβλο γιατί δεν υπήρχε χώρος γι' Αυτόν πουθενά αλλού. Ένας φυλακισμένος κατανοεί αυτό καλύτερα από τον καθένα, και γι' αυτόν τον φυλακισμένο αυτά είναι τα καλύτερα νέα. Έτσι, ο φυλακισμένος ξέρει ότι ανήκει στην αληθινή χριστιανική κοινότητα η οποία υπερβαίνει τα χρονικά και γεωγραφικά όρια. Έτσι μόνο, οι τοίχοι της φυλακής χάνουν τον πόνο τους.»<span><a name='more'></a></span><br /><br />Ο Ντίτριχ Μπονχέφερ ήταν Γερμανός Λουθηρανός ποιμένας και θεολόγος. Συμμετείχε στο Γερμανικό κίνημα αντίστασης κατά του Ναζισμού, και ήταν ιδρυτικό μέλος της Ομολογητικής Εκκλησίας, η οποία εκδήλωνε αντίθεση στο χιτλερικό καθεστώς.<br /><br />Ο Ντίτριχ Μπονχέφερ γεννήθηκε το 1906 στο Μπρεσλάου της σημερινής Πολωνίας και σπούδασε θεολογία στα Πανεπιστήμια του Τύμπινγκεν και του Βερολίνου. Το 1930–31 θα ταξιδέψει στη Νέα Υόρκη για να σπουδάσει και να διδάξει στο Ενωτικό Θεολογικό Σεμινάριο. Στο τέλος του 1931 θα επιλέξει να επιστρέψει στη Γερμανία διαβλέποντας τον κίνδυνο του Χριστιανισμού και της γερμανικής κοινωνίας από την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία. <br /><br />Η άνοδος του ναζιστικού κόμματος και η στενή σχέση και υποστήριξη της επίσημης Γερμανικής Λουθηρανικής Εκκλησίας προβλημάτισε μία μερίδα Γερμανών θεολόγων και κληρικών, μεταξύ αυτών και του Μπονχέφερ. Η Γερμανική Εκκλησία χωρίστηκε σε δύο στρατόπεδα: στην επίσημη Εκκλησία που στήριξε τον Χίτλερ και σε ένα νέο κομμάτι της που αποσπάστηκε, την Ομολογητική Εκκλησία. Η Ομολογητική Εκκλησία θα γοητεύσει τον Ντίτριχ και θα εργαστεί μαζί της για να φέρουν πάλι πίσω στους Γερμανούς το αληθινό μήνυμα του Χριστού και να αγωνιστούν εναντίον του ναζισμού. <br /><br />Ο Ντρίτριχ έγινε το σύμβολο της χριστιανικής αντίστασης στους Ναζί. Συμμετείχε στη χριστιανική και πολιτική αντίσταση και προσπάθησε να μεταφέρει το μήνυμα ενός μη θρησκευτικού Χριστιανισμού. Ήταν από τους πρώτους μεταξύ της Ομολογητικής Εκκλησίας που τόνισε τη σημασία και τους κινδύνους του αντισημιτισμού στη ναζιστική Γερμανία και την παγκόσμια κοινότητα. Προσπάθησε να κινητοποιήσει τους υπόλοιπους Γερμανούς προσφέροντάς τους παραλληλισμούς με τα Ευαγγέλια και τις παραβολές του Ιησού.<br /><br />Ο Μπονχέφερ θα εργαστεί στην Ομολογητική Εκκλησία οργανώνοντας ένα “παράνομο” σεμινάριο για κληρικούς στην περιοχή της Πομερανίας. Παράλληλα, το Πανεπιστήμιο του Βερολίνου θα του αφαιρέσει την άδεια διδασκαλίας, και το 1937 οι γερμανικές αρχές θα ανακαλύψουν και θα κλείσουν το σεμινάριο. Το 1938 θα του απαγορευτεί να ομιλεί δημόσια και να κάνει δημόσιες εμφανίσεις, ενώ το 1939 μπαίνει σε ισχύ και η απαγόρευση να γράφει. Το 1943 θα συλληφθεί από τη Γκεστάπο την ώρα που μετέφερε "παράνομα" Εβραίους από τη Γερμανία στην Ελβετία. Κρεμάστηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Φλόσενμπεργκ, στις 9 Απριλίου 1945, ξημερώματα Μεγάλης Παρασκευής, λίγο καιρό πριν το τέλος του Γ΄ Ράιχ. Ήταν 37 ετών.<br /><br />«Αυτό είναι το τέλος — αλλά για εμένα δεν είναι παρά μονάχα η αρχή». Αυτά ήταν τα τελευταία του λόγια σύμφωνα με έναν συγκρατούμενό του λίγο πριν οδηγηθεί στην κρεμάλα.<br /><br />«Ήταν γεμάτος ταπεινότητα και γλυκύτητα, πάντα εξέπεμπε ενθουσιασμό και χαρά για το παραμικρό στη ζωή. Ήταν άπειρα ευγνώμων που ήταν ακόμα ζωντανός. Ήταν από τους λίγους ανθρώπους που συνάντησα και ήταν πραγματικά και στενά συνδεδεμένος με τον Θεό. Στις 8 Απριλίου του '45 έκανε μία μικρή λειτουργία και μας μίλησε για την αγάπη στις καρδιές μας», έγραψε στα απομνημονεύματα του ο Payne Best, Βρετανός αξιωματικός και συγκρατούμενος του Μπονχέφερ.ΛΟΓΟΙ ΖΩΗΣhttp://www.blogger.com/profile/13235814362798657647noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-628054635032840182.post-47145930673006860672023-11-11T09:22:00.000+02:002023-11-11T09:22:10.218+02:00"Ο Χριστός κοστίζει γλυκιά μου"<center><iframe width="676" height="380" src="https://www.youtube.com/embed/TR-_qPlZoRs" title=""Ο Χριστός κοστίζει γλυκιά μου"" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen></iframe></center><br>Όταν δηλώνεις ότι είσαι Χριστιανός στους γονείς σου, μπορεί να δεις να επιβεβαιώνεται το Ματθαίος 10:36. Ένα έξοχο, σατιρικό βίντεο. (Ακούγεται απόσπασμα από το ομώνυμο άσμα του Φ. Καλοτεράκη.)ΛΟΓΟΙ ΖΩΗΣhttp://www.blogger.com/profile/13235814362798657647noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-628054635032840182.post-7277756634553741662023-10-28T08:58:00.002+03:002023-10-28T08:58:46.070+03:00Οι Έλληνες στο σχέδιο του Θεού<center><iframe width="676" height="380" src="https://www.youtube.com/embed/9Rla2g8XX94" title="" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen></iframe></center><br>Κάποιοι υποστηρίζουν ότι η Αγία Γραφή είναι ενάντια στους Έλληνες. Κι όμως, οι Έλληνες έπαιξαν σημαντικό ρόλο στο έργο του Θεού.ΛΟΓΟΙ ΖΩΗΣhttp://www.blogger.com/profile/13235814362798657647noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-628054635032840182.post-13451453935551815862023-10-24T17:49:00.000+03:002023-10-24T17:49:16.383+03:00Από τη Χεζμπολλάχ στον Χριστό!<center>
<iframe width="676" height="380" src="https://www.youtube.com/embed/nC7B_6DGRSc" title="Από τη Χεζμπολλάχ στον Χριστό!" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen></iframe></center><br>Πρώην μαχητής της Χεζμπολλάχ αφηγείται τη συνάντησή του με τον Ιησού: «Ο Θεός δεν μας σχεδίασε για να μισούμε». Ένα επίκαιρο, συγκλονιστικό βίντεο.ΛΟΓΟΙ ΖΩΗΣhttp://www.blogger.com/profile/13235814362798657647noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-628054635032840182.post-53978156480540632552023-10-20T15:33:00.000+03:002023-10-20T22:36:28.952+03:00Το κορίτσι που πίστευε στα θαύματα (ταινία - ελληνικοί υπότιτλοι)<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjs1fAlHZJv8DLkuWldWS_mLXwGAcq6QSK3wSyoxRxexYrrhs0wVCLOr8JoPu03di4_EnP3Oie7ineurLqAU3mgovrgjEHrOnwHCyDE_k8XPgmZM-5QZ_aOHztem7hcFHSqUfUou7SbaRrDNzZTlVIcMw_G7-MA0rHn_dGSfsjg0GvhmIpYHnhbCVyVbJo/s1200/%CE%A4%CE%BF%20%CE%BA%CE%BF%CF%81%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%B9%20%CF%80%CE%BF%CF%85%20%CF%80%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%85%CE%B5%20%CF%83%CF%84%CE%B1%20%CE%B8%CE%B1%CF%8D%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="628" data-original-width="1200" height="334" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjs1fAlHZJv8DLkuWldWS_mLXwGAcq6QSK3wSyoxRxexYrrhs0wVCLOr8JoPu03di4_EnP3Oie7ineurLqAU3mgovrgjEHrOnwHCyDE_k8XPgmZM-5QZ_aOHztem7hcFHSqUfUou7SbaRrDNzZTlVIcMw_G7-MA0rHn_dGSfsjg0GvhmIpYHnhbCVyVbJo/w640-h334/%CE%A4%CE%BF%20%CE%BA%CE%BF%CF%81%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%B9%20%CF%80%CE%BF%CF%85%20%CF%80%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%85%CE%B5%20%CF%83%CF%84%CE%B1%20%CE%B8%CE%B1%CF%8D%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1.jpg" width="640" /></a></div><br />Η νεαρή Σάρα είναι πρόθυμη να εφαρμόσει τον λόγο του Θεού. Έτσι, όταν ακούει έναν ιεροκήρυκα να λέει ότι η πίστη μπορεί να μετακινήσει βουνά, αρχίζει να προσεύχεται! Αυτό που ξεκινά με ένα θεραπευμένο πουλί, οδηγεί σε ανθρώπους σε όλη την πόλη να θεραπεύονται ξαφνικά από τα βάσανά τους. Αλλά...<p></p><p><b><a href="https://tinyurl.com/3penjkfa" target="_blank">Δείτε ολόκληρη την ταινία εδώ με ελληνικούς υποτίτλους</a></b> <br /></p>ΛΟΓΟΙ ΖΩΗΣhttp://www.blogger.com/profile/13235814362798657647noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-628054635032840182.post-53225355319712989712023-10-09T10:48:00.004+03:002023-10-11T09:49:54.173+03:00Ο αιώνιος σκοπός του Θεού για τον άνθρωπο<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjwl6Hg27SxWV9RRiYCy9vJOBZmb6vlFzQGH91LCJL4YXukNrpJm23DsubSBFbM3ZpZXuQhZYfPibJpvJSzKpggqKFlvZS3Bes-57F4PTPsGmgdaGTBJNtJsiWcADLy76vybhXeS-kOv4rzNbLgzzg0CBP8PI9Sqdp73LiLyybJoz7oB_0V1JalU1eqME/s679/v14.jpeg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="451" data-original-width="679" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjwl6Hg27SxWV9RRiYCy9vJOBZmb6vlFzQGH91LCJL4YXukNrpJm23DsubSBFbM3ZpZXuQhZYfPibJpvJSzKpggqKFlvZS3Bes-57F4PTPsGmgdaGTBJNtJsiWcADLy76vybhXeS-kOv4rzNbLgzzg0CBP8PI9Sqdp73LiLyybJoz7oB_0V1JalU1eqME/s320/v14.jpeg" width="320" /></a></div>Ποιος ήταν ο σκοπός του Θεού στη δημιουργία, και ποιος είναι στο έργο της σωτηρίας; Μπορεί να συνοψιστεί σε δυο φράσεις, μία από κάθε κομμάτι της προς Ρωμαίους: Είναι η "δόξα του Θεού" (Ρωμ. 3:23) και "η δόξα των τέκνων του Θεού" (Ρωμ. 8:21).<br /><br />Στο πρώτο από τα παραπάνω εδάφια διαβάζουμε ότι "όλοι αμάρτησαν, και στερούνται τη δόξα του Θεού". Ο σκοπός του Θεού για τον άνθρωπο ήταν η δόξα, αλλά η αμαρτία ματαίωσε αυτόν τον σκοπό, κάνοντας τον άνθρωπο να στερηθεί τη δόξα του Θεού. Όταν σκεφτόμαστε εμείς το ζήτημα της αμαρτίας, ενστικτωδώς μας έρχεται στο μυαλό και η τιμωρία που τη συνοδεύει. Πάντοτε, χωρίς εξαίρεση συνδέουμε την αμαρτία με την καταδίκη και την κόλαση. Η σκέψη του ανθρώπου είναι στην τιμωρία που θα υποστεί αν αμαρτήσει, η σκέψη όμως του Θεού είναι στη δόξα που θα χάσει ο άνθρωπος αν αμαρτήσει. Το αποτέλεσμα της αμαρτίας είναι ότι στερούμαστε τη δόξα του Θεού. Το αποτέλεσμα της απολύτρωσης είναι ότι αποκτούμε πάλι τα δικαιώματα για τη δόξα του Θεού.<span><a name='more'></a></span><br /><br /><b>Πρωτότοκος μεταξύ πολλών αδελφών</b><br /><br />Όλα τα παραπάνω μας οδηγούν σε δύο σημεία του ογδόου κεφαλαίου της προς Ρωμαίους: ότι "είμαστε παιδιά τού Θεού. Και αν είμαστε παιδιά, είμαστε και κληρονόμοι" (Ρωμ. 8:16,17) και "όσους προγνώρισε, αυτούς και προόρισε να γίνουν σύμμορφοι με την εικόνα του Υιού του, για να είναι αυτός πρωτότοκος ανάμεσα σε πολλούς αδελφούς" (Ρωμ. 8:29). Ποιος ήταν ο σκοπός του Θεού; Ήταν να γίνει ο Υιός Του, ο Ιησούς Χριστός, πρωτότοκος ανάμεσα σε πολλούς αδελφούς, που όλοι τους θα ήταν σύμμορφοι, δηλαδή όμοιοι με την εικόνα Του. Και αυτόν τον σκοπό τον πραγματοποίησε λυτρώνοντας αυτούς τους "πολλούς αδελφούς" από την αμαρτία. "Όσους προόρισε, τούτους και κάλεσε· και όσους κάλεσε, τούτους και δικαίωσε· και όσους δικαίωσε, τούτους και δόξασε", εξηγεί παρακάτω το εδ. 30.<br /><br />Στην προς Εβραίους επιστολή βρίσκουμε μιαν άλλη διατύπωση της ίδιας αλήθειας: ότι ο Χριστός "έφερε στη δόξα πολλούς γιους" (Εβρ. 2:10). Από την πλευρά του Κυρίου Ιησού είναι "αδελφοί", από την πλευρά του Θεού Πατέρα είναι "γιοι".<br /><br />Και οι δύο αυτές λέξεις στα εδάφια που χρησιμοποιούνται, υπονοούν την έννοια της ωριμότητας. Ο Θεός θέλει "ενήλικα" παιδιά, αλλά δεν σταματάει ούτε εκεί. Γιατί δεν θέλει τα παιδιά Του να ζουν στο χωράφι ή στο αμπέλι. Τα θέλει στο σπίτι Του, τα θέλει κοντά Του για να συμμετέχουν στη δόξα Του. Αυτή είναι η εξήγηση του Ρωμ. 8:30: "Όσους δικαίωσε, τούτους και δόξασε". Η υιική σχέση - τα πλήρη δικαιώματα του Μονογενούς Υιού - είναι ο σκοπός του Θεού για τους "πολλούς γιους". Πώς θα μπορούσε να πραγματοποιήσει κάτι τέτοιο; Με το να τους δικαιώσει, και κατόπιν να τους δοξάσει. Στις σχέσεις Του μαζί τους, ο Θεός δεν θα υποχωρήσει ποτέ από αυτόν τον σκοπό. Διάλεξε να έχει γιους, και αυτούς τους γιους να τους έχει ώριμους και υπεύθυνους μαζί Του στη δόξα. Έχει προβλέψει ολόκληρος ο ουρανός να κατοικηθεί από δοξασμένους γιους. Αυτός ήταν ο σκοπός Του στο έργο της σωτηρίας της ανθρωπότητας.<br /><br /><b>Ο σπόρος του σιταριού</b><br /><br />Αλλά πώς μπορούσε ο μονογενής Υιός του Θεού να γίνει ο πρωτότοκός Του; Τη μέθοδο μας την εξηγεί το Ιωάννης 12:24: "Σας διαβεβαιώνω απόλυτα: Αν ο κόκκος του σιταριού δεν πέσει στη γη και πεθάνει, αυτός μονάχος μένει· αν, όμως, πεθάνει, φέρνει πολύ καρπό". Ποιος ήταν αυτός ο σπόρος; Ήταν ο Κύριος Ιησούς. Μέσα σε ολόκληρο το σύμπαν ο Θεός έβαλε τον μοναδικό σπόρο που είχε μέσα στο χώμα, κι εκείνος πέθανε, και στην ανάσταση ο μονογενής σπόρος έγινε ο σπόρος ο πρωτότοκος και από τον ένα σπόρο ξεπήδησαν άλλοι πολλοί.<br /><br />Από την άποψη της θεότητάς Του, ο Κύριος Ιησούς παραμένει κατά ξεχωριστό τρόπο ο "Μονογενής Υιός του Θεού". Εντούτοις όμως υπάρχει και μια άλλη έννοια, υπό την οποία, μετά την ανάσταση και για όλη την αιωνιότητα, Εκείνος είναι ταυτόχρονα και πρωτότοκος, και η ζωή Του από εκείνη την ώρα υπάρχει και σε πολλούς αδελφούς. Γιατί εμείς που γεννηθήκαμε εκ Πνεύματος Αγίου, γίναμε με αυτόν τον τρόπο "κοινωνοί θείας φύσης" (Β' Πέτρ. 1:4), αν και όχι - ας σημειωθεί - από δική μας δύναμη, αλλά μόνο σε εξάρτηση από τον Θεό, και ως συνέπεια του ότι είμαστε εν Χριστώ, "λάβαμε πνεύμα υιοθεσίας, με το οποίο κράζουμε: Αββά, Πατέρα. Το ίδιο το Πνεύμα δίνει μαρτυρία, μαζί με το πνεύμα μας, ότι είμαστε παιδιά του Θεού" (Ρωμ. 8:15,16). Ήταν διά της Ενσάρκωσης και του Σταυρού που ο Κύριος Ιησούς το έκανε δυνατό αυτό το πράγμα. Σ' αυτές τις ενέργειες ικανοποιήθηκε η καρδιά του Πατέρα, και με την υπακοή του Υιού μέχρι θανάτου διασφάλισε ο Πατέρας τους πολλούς γιους Του.<br /><br />Σ' αυτό το σημείο, μας είναι πολύτιμα το πρώτο και το εικοστό κεφάλαιο του κατά Ιωάννην ευαγγελίου. Στην αρχή του ευαγγελίου του ο Ιωάννης μας λέει ότι ο Ιησούς είναι ο "μονογενής παρά πατρός" (Ιω. 1:14, πρωτ.). Στο τέλος όμως του ευαγγελίου μας εξηγεί πως ο Χριστός, μετά τον θάνατο και την ανάστασή Του, είπε στη Μαρία τη Μαγδαληνή: "πήγαινε στους αδελφούς μου, και πες τους: Ανεβαίνω προς τον Πατέρα μου και Πατέρα σας, και Θεό μου και Θεό σας" (Ιω. 20:17). Μέχρις αυτό το σημείο μέσα στο κατά Ιωάννην ευαγγέλιο ο Κύριος είχε μιλήσει συχνά για "τον Πατέρα" ή "τον Πατέρα Του". Τώρα, στην ανάσταση προσθέτει: "...και Πατέρα σας". Εδώ μιλάει ο μεγαλύτερος Γιος, ο πρωτότοκος. Με τον θάνατο και την ανάστασή Του πολλοί αδελφοί μπήκαν μέσα στην οικογένεια του Θεού, και γι' αυτό, σ' εκείνο το ίδιο εδάφιο χρησιμοποιεί αυτήν ακριβώς τη λέξη γι' αυτούς: τους αποκαλεί "αδελφούς Του". Και έτσι επιβεβαιώνει το άλλο εδάφιο που λέει, "δεν ντρέπεται να τους ονομάζει αδελφούς" (Εβρ. 2:11).<br /><br /><i>Απόσπασμα από το βιβλίο "Η Φυσιολογική Χριστιανική Ζωή" του Watchman Nee (1903-1972), του παγκοσμίως γνωστού κι ευλογημένου εργάτη του Θεού. Η μετάφραση έγινε από τον Νίκο Μοσχίδη.</i><br /><br /><b>Λίγα λόγια για τον συγγραφέα</b><br /><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpDQ19LCIhgjXX25sqWFPIuME2LuQ_qt_0AdyVADHmxpOesMN67NjmwNMx9b1G_mv1bWMFjblAne-vW0UErPtwB-1sHEgI-daL2W_y_15HlwdmKUhKd6bMszk30MXTkHbqu9vgFlzzIrCyg33dhbYP4vLkyJOYQD0tXCPf-pXF9Fx54kpM0bazVNbU2Vc/s320/nee.PNG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="320" data-original-width="313" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpDQ19LCIhgjXX25sqWFPIuME2LuQ_qt_0AdyVADHmxpOesMN67NjmwNMx9b1G_mv1bWMFjblAne-vW0UErPtwB-1sHEgI-daL2W_y_15HlwdmKUhKd6bMszk30MXTkHbqu9vgFlzzIrCyg33dhbYP4vLkyJOYQD0tXCPf-pXF9Fx54kpM0bazVNbU2Vc/w196-h200/nee.PNG" width="196" /></a></div>Ο Watchman Nee (ή Nee To-sheng, όπως είναι το πραγματικό του όνομα), γεννήθηκε στην Κίνα στις αρχές του 20ού αιώνα. Γνώρισε τον Χριστό το 1920, φοιτητής τότε, με τη διακονία κάποιου Κινέζου ευαγγελιστή. Από την πρώτη στιγμή έδωσε τον εαυτό του άνευ όρων στον Κύριο, και με το πέρασμα του καιρού αναγνωρίστηκε ως ευλογημένος ιεροκήρυκας και φωτισμένος ερμηνευτής της Αγίας Γραφής.<br /><br />Όταν επικράτησε ο κομμουνισμός στην Κίνα, η Εκκλησία σ' εκείνη τη χώρα πέρασε πολύ δύσκολες μέρες. Και ο ίδιος ο W. Nee είχε σημαντικό μερίδιο στα παθήματα και στους διωγμούς. Παρόλα αυτά διατήρησε την πνευματική του ακμαιότητα μέχρι το τέλος.<br /><br />Θα άξιζε ακόμη να σημειωθεί ότι ο ίδιος ο W. Nee δεν επεδίωξε να γίνει γνωστός με συγγραφικό έργο. Τα βιβλία του που έχουν κυκλοφορήσει βασίζονται ή σε χειρόγραφά του ή σε κείμενα που είχε γράψει σε φυλλάδια και περιοδικά ή και σε σημειώσεις που κρατούσαν οι ακροατές των κηρυγμάτων του. <br /><br />Μπορεί επίσης να σε ενδιαφέρει αυτό το άρθρο:<br /><a href="https://logoizoisradio.blogspot.com/2023/10/blog-post.html" target="_blank"><b>Ανάσταση σε καινούρια ζωή</b></a> <br /><p></p>ΛΟΓΟΙ ΖΩΗΣhttp://www.blogger.com/profile/13235814362798657647noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-628054635032840182.post-53523890755557673682023-10-03T10:50:00.001+03:002023-10-03T10:50:11.867+03:00Ανάσταση σε καινούρια ζωή<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXut6vx0BMdtqxCl0QvYgpQvNZA02XFLmFiYN8krLtryeOtNmeVjkMJeQue5P97fq49Fyjp3WwH-rE-dGIM-iEOnMct4kjWM1qjB9LHKeJMZ9fwU2sR4X1RARbbfdOOyB1H_YXD-UPqmCZHwCfcRCiVoWHNWQo-SGv1kWuUOuDzrxKRb4KbhKr2HmpoDE/s1200/v17.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="627" data-original-width="1200" height="334" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXut6vx0BMdtqxCl0QvYgpQvNZA02XFLmFiYN8krLtryeOtNmeVjkMJeQue5P97fq49Fyjp3WwH-rE-dGIM-iEOnMct4kjWM1qjB9LHKeJMZ9fwU2sR4X1RARbbfdOOyB1H_YXD-UPqmCZHwCfcRCiVoWHNWQo-SGv1kWuUOuDzrxKRb4KbhKr2HmpoDE/w640-h334/v17.jpg" width="640" /></a></div><br />"<i>...αν έχουμε γίνει σύμφυτοι μαζί του ως προς την ομοιότητα του θανάτου του, κατά συνέπεια θα είμαστε και ως προς την ομοιότητα της ανάστασης</i>" (Ρωμ. 6:5).<br /><br />Είχαμε μιλήσει στα προηγούμενα για τον θάνατο του Χριστού και για τη συμμετοχή μας σ' αυτόν <a href="https://logoizoisradio.blogspot.com/2023/09/blog-post_25.html" target="_blank">διά του βαπτίσματος</a>. Τώρα όμως με την ανάσταση η εικόνα αλλάζει, γιατί εισάγεται ένα καινούριο στοιχείο. "Βαπτιζόμαστε στον θάνατό Του", κατά την έκφραση της Γραφής, αλλά με την ανάσταση συμβαίνει μάλλον το αντίθετο. Η ανάσταση είναι εκείνη που έρχεται και μπαίνει μέσα μας και μας μεταδίδει μια νέα ζωή. Στον θάνατο του Χριστού, η έμφαση βρίσκεται στο "εγώ εν Χριστώ". Στην περίπτωση της ανάστασης, παρόλο που το παραπάνω εξακολουθεί να ισχύει, δίνεται μια καινούρια έμφαση στο "ο Χριστός εν εμοί".<span><a name='more'></a></span><br /><br />Μπαίνει λοιπόν η ερώτηση: Πώς γίνεται να μεταδίδει ο Χριστός τη ζωή της ανάστασης σ' εμένα; Πώς παίρνω αυτήν την καινούρια ζωή; Η προς Ρωμαίους επιστολή μας δίνει, νομίζω, μια πολύ όμορφη εικόνα με τη φράση "σύμφυτοι μαζί του". Η λέξη "σύμφυτοι", δηλαδή "φυτρωμένοι μαζί με τον Χριστό", μας θυμίζει τον εμβολιασμό των δέντρων, και μας δίνει μια εικόνα της ζωής του Χριστού που μας μεταδίδεται με την ανάσταση.<br /><br />Σε κάποια επαρχία της Κίνας είχα επισκεφθεί κάποιον που είχε έναν οπωρώνα με δαμασκηνιές. Είχε τρία-τέσσερα στρέμματα και περίπου τριακόσια δέντρα. Τον ρώτησα λοιπόν αν τα δέντρα του ήταν εμβολιασμένα ή αν ήταν από τις παλιές, τις αυτοφυείς δαμασκηνιές που υπήρχαν στην περιοχή. "Φαντάζεσαι", μου απάντησε, "ότι θα χαράμιζα το χωράφι μου καλλιεργώντας δέντρα χωρίς μπόλια; Τι κέρδος θα μπορούσα να περιμένω από τις άγριες ρίζες;".<br /><br />Τον παρεκάλεσα λοιπόν να μου δείξει τη διαδικασία του μπολιάσματος, και προσφέρθηκε ευχαρίστως. Με πήρε στον οπωρώνα και μου έδειξε ένα από τα δέντρα. "Αυτό είναι η μάνα", μου είπε. "Είναι από μια εξευγενισμένη ποικιλία, κι όλα τ' άλλα δέντρα από αυτό τα έχω εμβολιάσει. Όταν μεγαλώσει μια αγριοδαμασκηνιά μέχρι ένα ορισμένο ύψος, της κόβω την κορφή, ανοίγω ένα σκίσιμο και βάζω μέσα ένα κλαδάκι από τη μάνα. Ύστερα το δένω και το αφήνω να μεγαλώσει". "Και πώς γίνεται το ξένο κλαδί να μεγαλώνει;" τον ρώτησα. "Δεν ξέρω", μου είπε, "αλλά πάντως μεγαλώνει. Και όταν έρθει ο καιρός του και κάνει καρπό, δίνει δαμάσκηνα πρώτης ποιότητας, ίδια μ' εκείνα που δίνει η μάνα".<br /><br />Αν ένας επίγειος γεωργός μπορεί να πάρει ένα κλαδί από ένα δέντρο και να το μπολιάσει σ' ένα άλλο, ο επουράνιος Γεωργός άραγε δεν μπορεί να εμφυτεύσει τη ζωή του Υιού Του μέσα μου; Δεν ξέρω πώς γίνεται αυτό το πράγμα. Αλλά λέει η Γραφή, "Ο άνεμος πνέει όπου θέλει, και ακούς τη φωνή του, αλλά δεν ξέρεις από πού έρχεται, και πού πηγαίνει· έτσι είναι καθένας που γεννήθηκε από το Πνεύμα" (Ιωάννης 3:8). Δεν μπορούμε να πούμε πώς έκανε μέσα μας το έργο Του ο Θεός, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι το έκανε. Δεν μπορούμε, ούτε και χρειάζεται να κάνουμε τίποτε για να το φέρουμε σε πέρας, γιατί με την ανάσταση ο Θεός ήδη το έχει ολοκληρώσει.<br /><br />Υπάρχει μία μόνο καρποφόρα ζωή σε ολόκληρο τον κόσμο, και αυτή η ζωή έχει μεταφυτευτεί σε χιλιάδες άλλες ζωές ανά τους αιώνες. Είναι η μοναδική ζωή που ευαρέστησε τον Θεό, η ζωή του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Αυτή η μεταφύτευση είναι αυτό που αποκαλούμε "καινούρια γέννηση". Καινούρια γέννηση είναι ότι μπαίνει μέσα μου μια ζωή που δεν την είχα προηγουμένως. Όχι ότι αλλάζει η ζωή που είχα μέσα μου εκ φύσεως, αλλά ότι μια άλλη ζωή, εντελώς καινούρια, από τον Θεό, γίνεται δική μου.<br /><br />Ως συμπέρασμα, μπορούμε να πούμε ότι ο Θεός καταργεί την παλιά δημιουργία με τον σταυρό του Χριστού, και εισάγει τη νέα δημιουργία με την ανάσταση. Το βάπτισμα είναι η δημόσια ομολογία μας ότι ταυτιζόμαστε με τον θάνατο του Χριστού και η κλήση μας είναι να περπατήσουμε σε μια καινούρια ζωή, κατά την ομοιότητα της ανάστασής Του.<p></p><p>Watchman Nee<br /><br />Απόδοση: Νίκος Μοσχίδης<br /><br />Μπορεί επίσης να σε ενδιαφέρει αυτό το άρθρο:<br /><b><a href="https://logoizoisradio.blogspot.com/2023/09/blog-post_25.html" target="_blank">Η σημασία του βαπτίσματος</a></b>ΛΟΓΟΙ ΖΩΗΣhttp://www.blogger.com/profile/13235814362798657647noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-628054635032840182.post-35925554432679341152023-09-25T10:01:00.001+03:002023-09-25T10:03:46.357+03:00Η σημασία του βαπτίσματος<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgure6tA_olbnyT6MPZ9RtsvJ-s4KrCV4SQ1caY-Hk_l1GQ_UFnNLdpy_n0tuH_0-mLT48JIR9neOaHuqTodHu7erGw8bTpSucMlDvjWUu2mSYE42QrHVGv5bKqi7Uyo4BJEnWYNLvfhkUKWlog5YQCAcn4Ojr3TPOI6jXLGunTG75xemYIwyHvICpXcc4/s1500/Baptism.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="998" data-original-width="1500" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgure6tA_olbnyT6MPZ9RtsvJ-s4KrCV4SQ1caY-Hk_l1GQ_UFnNLdpy_n0tuH_0-mLT48JIR9neOaHuqTodHu7erGw8bTpSucMlDvjWUu2mSYE42QrHVGv5bKqi7Uyo4BJEnWYNLvfhkUKWlog5YQCAcn4Ojr3TPOI6jXLGunTG75xemYIwyHvICpXcc4/s320/Baptism.jpg" width="320" /></a></div><a href="https://logoizoisradio.blogspot.com/2023/09/blog-post.html" target="_blank">Στα προηγούμενα</a> περιγράψαμε τη θέση που έχει ο Σταυρός του Χριστού στα σχέδια του Θεού για την εγκαθίδρυση της βασιλείας Του. Διά του Σταυρού ο Θεός καταργεί όλα όσα ανήκουν στην παλιά δημιουργία, τη διαβρωμένη από την αμαρτία, για να φέρει στο φως μια νέα δημιουργία.<br /><br />Όλα αυτά λοιπόν μας οδηγούν στο θέμα του βαπτίσματος: "Ή αγνοείτε ότι, όσοι βαπτιστήκαμε στον Ιησού Χριστό, βαπτιστήκαμε στον θάνατό του; Συνταφήκαμε, λοιπόν, μαζί του διαμέσου του βαπτίσματος στον θάνατο, ώστε, καθώς ο Χριστός αναστήθηκε από τους νεκρούς με τη δόξα του Πατέρα, έτσι κι εμείς να περπατήσουμε σε μια νέα ζωή" (Ρωμ. 6:3,4). Πρέπει τώρα να αναρωτηθούμε τι σημαίνουν αυτά τα λόγια.<br /><br />Το βάπτισμα στην Αγία Γραφή συνδέεται με τη σωτηρία: "Όποιος πιστέψει και βαπτιστεί, θα σωθεί", διαβάζουμε στο Μάρκος 16:16. Και δεν μπορούμε βέβαια να μιλήσουμε βιβλικά για "αναγέννηση διά του βαπτίσματος", μπορούμε όμως να μιλήσουμε για "σωτηρία διά του βαπτίσματος". Τι είναι η σωτηρία; Είναι κάτι που δεν συνδέεται με τις αμαρτίες μας, ούτε με τη δύναμη της αμαρτίας που βρίσκεται μέσα μας, αλλά με τον κόσμο, με το σύστημα μέσα στο οποίο ζούμε. Είμαστε παγιδευμένοι στο κοσμικό σύστημα του σατανά, και το να σωθούμε σημαίνει να βγούμε από αυτό το σύστημα και να πάμε σ' εκείνο του Θεού.<span><a name='more'></a></span><br /><br />Με τον Σταυρό του Κυρίου μας, λέει ο απ. Παύλος, "ο κόσμος σταυρώθηκε ως προς εμένα και εγώ ως προς τον κόσμο" (Γαλ. 6:14). Και κάτι ανάλογο θα πρέπει να έχει στο μυαλό του και ο απ. Πέτρος όταν γράφει για εκείνες τις οκτώ ψυχές που "διασώθηκαν από το νερό - πρωτ.: δι' ύδατος" (Α' Πέτρου 3:20). Όπως ξέρουμε, όταν έγινε ο κατακλυσμός, ο Νώε και οι συγγενείς του μπήκαν στην κιβωτό και επέζησαν - "διεσώθησαν δι' ύδατος". Ξέρουμε ακόμη ότι η πράξη τους ήταν μια προεικόνιση της σωτηρίας διά πίστεως. Πήραν στα σοβαρά την προειδοποίηση του Θεού, και γι' αυτό γλίτωσαν. Όμως το περιεχόμενο της σωτηρίας τους έχει κάτι ακόμη πιο βαθύ. Δεν ήταν τόσο ότι αυτοί οι οκτώ ως πρόσωπα δεν πνίγηκαν, όσο το ότι βγήκαν από εκείνο το σάπιο σύστημα. Αυτό είναι σωτηρία.<br /><br />Και ο Πέτρος συνεχίζει παρακάτω: "αντίτυπο του οποίου (ενν. γεγονότος) σώζει σήμερα κι εμάς το βάπτισμα" (3:21). Με άλλα λόγια, μ' εκείνη την όψη του Σταυρού που απεικονίζεται στο βάπτισμα, απελευθερωνόμαστε από τον "παρόντα πονηρό αιώνα", και με τη βάπτισή μας στο νερό επιβεβαιώνουμε αυτό ακριβώς το πράγμα. Βαπτιζόμαστε "στον θάνατό Του", με τον οποίο τελειώνει η παλιά δημιουργία, αλλά βαπτιζόμαστε ακόμη "στον Ιησού Χριστό", με τον οποίο αρχίζει η καινούρια δημιουργία (Ρωμ. 6:3,4). Μπαίνεις μέσα στο νερό, και ο κόσμος στον οποίο ανήκεις μπαίνει κι αυτός μαζί σου. Ξαναβγαίνεις εν Χριστώ, αλλά ο κόσμος σου έχει βουλιάξει.<br /><br />"Πίστεψε στον Κύριο Ιησού Χριστό, και θα σωθείς", είπε ο Παύλος στους Φιλίππους, και εξήγησε τον λόγο του Κυρίου στον δεσμοφύλακα και την οικογένειά του. "Και βαπτίστηκε αμέσως αυτός και όλοι εκείνοι που ήσαν μαζί του", διαβάζουμε στο Πράξεις 16:33. Με την πράξη τους αυτή, ο δεσμοφύλακας και η οικογένειά του έκαναν μια ομολογία μπροστά στον Θεό, τους ανθρώπους Του και τις πνευματικές δυνάμεις, ότι πράγματι είχαν σωθεί από έναν κόσμο που βρισκόταν κάτω από κρίση. Ως αποτέλεσμα, διαβάζουμε ότι ο δεσμοφύλακας "ευφράνθηκε με ολόκληρη την οικογένειά του, καθώς πίστεψε στον Θεό" (16:34).<br /><br />Επομένως, είναι φανερό ότι το βάπτισμα δεν είναι απλώς ζήτημα ενός ποτηριού με νερό, ούτε ακόμη και μιας κολυμβήθρας με νερό. Είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο, κάτι που πράγματι συνδέεται με τον θάνατο και την ανάσταση του Κυρίου μας, και που ανοίγει την αυλαία σε δύο κόσμους. Και όποιος είδε ανθρώπους να στρέφονται στον Χριστό μέσα σε κάποια μη χριστιανική χώρα (σημ. ΛΖ: και σε "χριστιανική"), ξέρει καλά τι πελώρια ζητήματα έρχονται στην επιφάνεια με το βάπτισμα.<br /><br />Ας ξαναγυρίσουμε όμως για λίγο στα εδάφια που είχαμε αναφέρει από την Α' επιστολή του Πέτρου. Στο 3:21 διαβάζουμε ότι το βάπτισμα είναι "η μαρτυρία της αγαθής συνείδησης προς τον Θεό". Η μαρτυρία του ανθρώπου κατά κανόνα έρχεται ως ανταπόκριση στα λόγια του Θεού, και ο Θεός μας μίλησε διά του Σταυρού. Με τον Σταυρό μας έδειξε την κρίση Του πάνω σε μας, πάνω στον κόσμο, πάνω στην παλιά δημιουργία. Ο Σταυρός δεν είναι μόνο του Χριστού, κάποιος Σταυρός ατομικός. Είναι κάποιος Σταυρός που περιλαμβάνει τα πάντα, "συλλογικός". Ο Θεός μας συμπεριέλαβε όλους στον Υιό Του, και μας σταύρωσε μαζί Του. Στο πρόσωπο του τελευταίου Αδάμ κατάργησε όλα όσα ήταν του πρώτου Αδάμ.<br /><br />Πώς λοιπόν ανταποκρίνομαι στην ετυμηγορία του Θεού για την παλιά δημιουργία; Ανταποκρίνομαι ζητώντας να βαπτιστώ. Όπως αναφέρεται στο Ρωμαίους 6:4, "Συνταφήκαμε μαζί του διαμέσου του βαπτίσματος στον θάνατο". Το βάπτισμα συνδέεται ασφαλώς με τον θάνατο και την ανάσταση, αλλά αυτό καθεαυτό δεν είναι ούτε θάνατος ούτε ανάσταση: είναι ταφή. Και ποιος είναι κατάλληλος για ταφή; Μόνο ο πεθαμένος! Και γι' αυτό, όταν ζητάω να βαπτιστώ, διακηρύττω τον εαυτό μου νεκρό και κατάλληλο μόνο για τον τάφο.<br /><br />Η πραγματική σημασία πίσω από το βάπτισμα είναι ότι με τον Σταυρό του Χριστού "βαπτιστήκαμε" στον ιστορικό θάνατο του Χριστού, έτσι ώστε ο θάνατός Του έγινε και δικός μας. Ο θάνατός Του και ο θάνατός μας ως προς την παλιά φύση συνδέθηκαν τόσο στενά, ώστε δεν μπορούμε πια να τους ξεχωρίσουμε. Και σ' αυτό ακριβώς το ιστορικό βάπτισμα μπαίνουμε κι εμείς όταν κατεβαίνουμε στο νερό. Η δημόσια μαρτυρία μας με το βάπτισμα σήμερα είναι η ομολογία μας ότι ο θάνατος του Χριστού πριν δυο χιλιάδες χρόνια ήταν ισχυρός, ότι καλύπτει τα πάντα, ότι είναι αρκετά δυνατός και αρκετά περιεκτικός, ώστε να καταργήσει και να βάλει τέρμα σε ό,τι υπάρχει μέσα μας που δεν προέρχεται από τον Θεό.<br /><br />Watchman Nee<br /><br />Απόδοση: Νίκος Μοσχίδης<br /><br />Διαβάστε σχετικά:<br /><b><a href="https://logoizoisradio.blogspot.com/2023/09/blog-post.html" target="_blank">Οι δύο δημιουργίες και το ορόσημο του Σταυρού</a></b><br /><b><a href="https://logoizoisradio.blogspot.com/2023/05/blog-post_18.html" target="_blank">Νηπιοβαπτισμός: Συμφωνεί η θρησκεία με την Αγία Γραφή και τους Πατέρες;</a></b><br /><p></p>ΛΟΓΟΙ ΖΩΗΣhttp://www.blogger.com/profile/13235814362798657647noreply@blogger.com0