Ένα γράμμα πριν τα Χριστούγεννα

Φίλε μου, ήδη η μυρουδιά των Χριστουγέννων θα χτύπησε τη μύτη σου. Στολίδια, γλυκά, ευχές, δώρα, χαρούμενα παιδικά προσωπάκια, ψώνια, βιτρίνες. Ενας ολόκληρος κόσμος στριφογυρίζει, χαρούμενος, γιορτινός, δίπλα σου. Παρ΄όλα αυτά τα χαρούμενα ερεθίσματα πιστεύω, πως θα συμφωνήσεις μαζί μου, ότι η διάθεση και το κέφι σου δεν αλλάζουν. Περπατάς κουρασμένος, ανόρεχτος, φορτωμένος μια ζωή γεμάτη προβλήματα, συγκρούσεις, αγωνίες και φόβους, για τη δουλειά σου, την υγεία σου, την οικογένεια σου, το μέλλον σου. Κι είμαι βέβαιος, πως θα προτιμούσες να λείπανε όλα αυτά τα στολίδια, που είναι χωρίς νόημα και σκοπό.
 
Και ξέρω πως είναι πολλοί οι λόγοι που σου φέρνουν αυτή τη δυσφορία κι ανορεξιά. Πρώτα-πρώτα τ άχεις όλα αυτά γευτεί στο παρελθόν. Κι άλλες χρονιές ετοιμάστηκαν, ίδια απαράλλαχτα τα Χριστούγεννα.΄Εκανες όνειρα να διασκεδάσεις να ξεκουραστείς, να ξεχάσεις....Κι όμως, ήρθαν, πέρασαν, ξανάρθαν, ξαναπέρασαν οι γιορτές, αλλά ούτε χαρά σου έμεινε, ούτε κατάφερες να ξεδώσεις λιγάκι και να ικανοποιηθείς.΄Υστερα και κάτι άλλο εκείνο το "μετά". Μετά από το μεθύσι των ημερών, την ικανοποίηση των επιθυμιών, των απολαύσεων, ήρθε η στυφή εκείνη γεύση της απογοήτευσης, το βαρύ κεφάλι, τα σπασμένα νεύρα, τα χαμένα σου λεφτά. Είναι έτσι; Ακριβώς έτσι συμβαίνει συνήθως όταν αδειάσει το ποτήρι των υποσχέσεων και των απολαύσεων των γιορτών.

Εχεις δίκιο φίλε μου, να αισθάνεσαι τέτοια αποστροφή και απογοήτευση. Μα εδώ είναι που πρέπει να προσέξεις. Δεν φταίνε οι μέρες, οι γιορτές, τα στολίδια κι οι βιτρίνες. Το φταίξιμο είναι δικό σου, όλο δικό σου, γιατί προσπάθησες να ξεδιψάσεις με ψεύτικα πράγματα, να ικανοποιήσεις τη διψασμένη σου ψυχή. Οι ανάγκες της ζωής, η χαρά κι η εσωτερική ικανοποίηση δεν ικανοποιούνται μ αυτά. Η ψυχή σου δεν ξεδιψάει με την αλμύρα. Ολα τα ανθρώπινα κατασκευάσματα δεν γεμίζουν τη ψυχή σου, τους πόθους σου για μια ζωή ευτυχισμένη και χαρούμενη. Τους κτύπους της καρδιάς σου δεν μπορεί να τους ακούσουν τα γύρω σου που συνθέτουν τη ζωή σου, Θα στο πω μια για πάντα. Ενας, μόνον ΄Ενας μπορεί να σε γεμίσει και να σε ικανοποιήσει.

Τον ξέρεις, έχεις ακούσει ξανά γι' Αυτόν, άλλωστε γι' Αυτόν μιλούν και τα Χριστούγεννα. Και παράξενο, Αυτός λείπει, από τα Χριστούγεννα Τον έχουν ξεχάσει, ή καλύτερα τον έχουν πετάξει από τις καρδιές τους οι άνθρωποι. Φίλε μου, καλά κάνεις κι είσαι ανόρεχτος, όμως μη μείνεις έτσι. Πάρε μια απόφαση, μίλησε με ειλικρίνεια με τον ζωντανό Ιησού Χριστό. Ζήτησέ Του να έρθει τούτα τουλάχιστον τα Χριστούγεννα στη καρδιά σου. Μίλησε, με απλότητα, μη προσπαθήσεις να φτιάξεις μια προσευχή σαν τις πολλές που κάνουν οι άνθρωποι και πες του όλα αυτά που έχεις στη καρδιά σου. Τα προβλήματα, τις αγωνίες, τους φόβους και τα βάρη που τσακίζουν τη ζωή σου. Πάρε το Ευαγγέλιο στα χέρια σου και άρχισε να το διαβάζεις. Εκεί θα μάθεις για τα αληθινά Χριστούγεννα, όχι αυτά που έκαναν οι άνθρωποι, θα μάθεις για τον ευλογημένο Υιό του Θεού, που ήρθε στο ξεπεσμένο πλανήτη μας, γεννήθηκε σ΄ένα σταύλο και πέθανε σ΄ένα σταυρό για να σηκώσει εκεί το αμαρτωλό και ξεπεσμένο "εγώ" μας, για να τακτοποιήσει το χρέος μας και να ικανοποιήσει τη δικαιοσύνη του Θεού που προσβάλαμε.

Μίλησέ Του, να είσαι βέβαιος πως θα φέρει στη καρδιά σου την αγάπη που πόθησες, που μέχρι τώρα δεν τη δοκίμασες και που δεν την είχες και συ, θα ζήσεις αληθινά Χριστούγεννα που δεν έχουν καμιά σχέση μ' αυτά που οι άνθρωποι φτιάξανε, για να ξεγελούν τις αμαρτωλές επιθυμίες τους. Τώρα θα σ΄αφήσω φίλε μου, εύχομαι να κάνεις τη σωστή εκλογή τούτα τα Χριστούγεννα, να αποφασίσεις να κάνεις ένα ξεκίνημα αλλά μαζί με τον Ιησού Χριστό. Μόνο τότε θα καταλάβεις τα αληθινά Χριστούγεννα και θα γιορτάσεις, αλλά αληθινά πραγματικά θα ικανοποιήσεις τους βαθύτερους πόθους της καρδιάς σου. Φίλε μου θα πάρεις την απόφαση αυτή;