Ένα δώρο του Θεού για σένα

Δέκα φοβερές αντιθέσεις

Το Ευαγγέλιο της Σωτηρίας

«Σας φανερώνω δε, αδελφοί, το ευαγγέλιο, που σας κήρυξα, το οποίο και παραλάβατε, στο οποίο και στέκεστε· διαμέσου του οποίου και σώζεστε, με ποιον τρόπο σάς το κήρυξα, και αν το κρατάτε σταθερά· εκτός αν πιστέψατε μάταια. Eπειδή, εν πρώτοις, σας παρέδωσα εκείνο, το οποίο και παρέλαβα, ότι ο Xριστός πέθανε εξαιτίας των αμαρτιών μας σύμφωνα με τις γραφές· και ότι θάφτηκε, και ότι την τρίτη ημέρα αναστήθηκε, σύμφωνα με τις γραφές» (Α' Κορινθίους 15:1-4).

Το πιο κρίσιμο ζήτημα που θα αντιμετωπίσει κάθε άνθρωπος αφορά στη σχέση του με τον Θεό. Ευτυχώς, ο Θεός δεν μας άφησε να αναρωτιόμαστε ως προς το πού βρισκόμαστε.

Γιατί δεν μπορούμε να πάμε στον ουρανό με τα καλά μας έργα

Εσύ κι εγώ δεν μπορούμε να πάμε στον ουρανό με τα καλά μας έργα, για τον απλό λόγο ότι τα έργα αυτά δεν είναι ευάρεστα στον Θεό.

"Τι;", θα πεις, "εγώ που είμαι ένας άνθρωπος με μια σωστή ζωή; Έχω τηρήσει τις Δέκα Εντολές". Αλήθεια; αναρωτιέμαι. Τήρησες απ' όλες αυτές τουλάχιστον την πρώτη; Να δώσεις δηλαδή στον Θεό την πρώτη θέση μέσα στη ζωή σου; Εγώ δεν την έχω τηρήσει. Ο Ιησούς είπε ότι αυτή η εντολή σημαίνει ν' αγαπάς τον Κύριο και Θεό με όλη την καρδιά, τον νου, την ψυχή και τη δύναμη. Εγώ δεν έχω ακόμα αρχίσει να τηρώ αυτήν την πρώτη και σπουδαιότερη εντολή. Την παραβαίνω κάθε μέρα. Και αυτό, δεν είναι μια πολύ ενθαρρυντική αρχή, καθώς ξεκινώ να τακτοποιήσω τον εαυτό μου ενώπιον του Θεού, σαν τον καλό άνθρωπο που προσπαθεί να κάνει το καλύτερο και δεν είναι ανάγκη να κάνει περισσότερο.

Έριξα μια ματιά στις άλλες εντολές... Αισθάνομαι καλύτερα βλέποντας την εντολή να μη φονεύσω. Ποτέ δεν έχω κάνει κάτι τέτοιο. Αλλά για στάσου ένα λεπτό. Δεν είπε ο Ιησούς κάτι για τον άνθρωπο που μισεί, ότι είναι το ίδιο απεχθής μπροστά στον Θεό όσο κι ο άνθρωπος που αφήνει να ξεσπάσει το μίσος του και φτάνει σε φόνο;

Δύο δρόμοι, δύο τέρματα

Ο Ιησούς ήταν Αυτός που δίδαξε για τους δύο δρόμους που μπορεί να πάρει ο άνθρωπος. Ο ένας οδηγεί στον Θεό, κι ο άλλος στην καταστροφή. Δύο είναι οι ομάδες στις οποίες ο άνθρωπος μπορεί να ανήκει: Στο σιτάρι, με προορισμό τη σιταποθήκη, ή στα ζιζάνια, με προορισμό τη φωτιά. Υπάρχουν δύο τέρματα που περιμένουν τους ανθρώπους: Μέσα σ' ένα χαρμόσυνο συμπόσιο ή έξω από αυτό, όπου υπάρχει ο θρήνος και το τρίξιμο των δοντιών. Η διδασκαλία του Ιησού αντιτίθεται καθαρά στη βολική αισιοδοξία μας, ότι δηλαδή "ο Θεός είναι ένας καλός τύπος και δεν θα είναι πολύ σχολαστικός για τα κατορθώματά μας". Είναι καλός, και γι' αυτό ακριβώς θα είναι υπερβολικά σχολαστικός. Είναι ο ηθικά δίκαιος Θεός, που η συνείδησή μας με ανησυχία μάς το δείχνει. Έχει βαθύ ενδιαφέρον για τη βασική διαφορά μεταξύ καλού και κακού και δεν θα προσποιηθεί ότι η διάκριση είναι ανύπαρκτη. Με κανένα τρόπο δεν θα απαλλάξει τους ενόχους. Ο Παντοδύναμος δεν μας χρωστάει τη συγχώρηση, καθόλου· το ίδιο όπως και ο κόσμος δεν μας χρωστάει τα μέσα για να ζήσουμε. Η συγχώρηση δεν είναι ποτέ μικρής αξίας.