Καλώς ήλθατε! Το ιστολόγιο αυτό δεν ανήκει σε κανένα χριστιανικό δόγμα, εκκλησία ή ομολογία παρά μονάχα στον Ιησού Χριστό, τον Οποίο και αναγνωρίζει ως μόνο Σωτήρα και Κύριο, και έχει οδηγό του την Αγία Γραφή ως μοναδική πηγή αλήθειας και αποκάλυψης του Τριαδικού Θεού για την κατά χάριν σωτηρία του ανθρώπου.
ΠΙΣΤΙΣ - ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ
Η λειτουργία του, απλή: Αριστερά το PLAY, δεξιά η αυξομείωση ΗΧΟΥ. Καλή ακρόαση!
(Αν υπάρξει διακοπή στην ακρόαση, ανανεώστε τη σελίδα και πατήστε PLAY στο ραδιόφωνο.)
Ακούγονται οι καλλιτέχνες:
Πάνος & Χαρά Ζαχαρίου, Γιώργος Παπαδημητρούλας, Χρήστος Στυλιανέας, Αβέρκιος & Λένια Αβερκίου, Δαβίδ Παπαναγής, Άρης Γραβάνης, Σοφία Γιαννάκη, Κωνσταντίνος Κεζέμπογλου, Κατακτητές, Φως και Αλήθεια, Ξενοφών Ιωαννίδης, Τατιάνα Μανωλίδου, Έφη Σακελλαρίου, Νίκος & Πελαγία Πολίτη, Greeks for Christ, Αίνεσις, Φως, Πόπη Ξενιδάκη, Μαρία Παπουλή, Δημήτρης Κορδορούμπας, Hallel Worship, Γιάννης Ρεμπελάκης, Φαίδων Καλοτεράκης, Νίκος Κατικαρίδης, Κώστας Σπανός, Άκης Μπάσος, Πάροικοι, Αντώνης Τοπάλογλου, Γιασουμής Αναστασίου, Χαρούλα Ηλία, Απόδραση, Πάρις Παπαδόπουλος, Κώστας Νικολάου, Στέφανος Κνισοβίτης, Α & Ω, Αβιά, Βασίλης Κατσιώπης, Νίκος Αργύρης, Κώστας Παπάζογλου & Thessalonians, Ευαγγελία Βιταλάκη, Στέλιος Δεμέτος, Φοίβος Μανταγκιώζης, Νίκος Τσιγκάκος, Σοφία Κετεντζιάν, Νίκος Παπαδογιώργος, Ζωή Γαντέ, Xρυσοβαλάντης Κικίνης, Μίμης Χριστοφορίδης, Λυδία Βλαχάκη, Αλμπέρτος Δεληγιαννίδης, Ευσταθία Τσακάλου, Πηνελόπη Τζεμπετζή, Χρήστος Αχμάκης, Eunice Manigbas, Μαρία Τσάτσαρη, Μιχάλης Γιούκαρης, Νίκος Κωστόπουλος, Γιάννης Γαρδέλης, Μιχάλης Λιτσικάκης, Αλεξάνδρα Τέγου, Πάνος Καραγκούνης, Νίκος Διενής, Οι Υμνωδοί, JAMSTER, John Wu κ.ά.

Τετάρτη 26 Ιουνίου 2024

"Ε, όχι κι ο Ντάμερ στον ουρανό!"

"Eπειδή, oι βoυλές μoυ δεν είναι βoυλές σας oύτε oι δρόμoι σας oι δικοί μου δρόμoι, λέει o Kύριoς" (Ησαΐας 55:8).

Ο Αμερικανός Τζέφρυ Ντάμερ (Jeffrey Dahmer, 21 Μαΐου 1960 - 28 Νοεμβρίου 1994), υπήρξε ένας από τους πιο διαβόητους κατά συρροή δολοφόνους του 20ού αιώνα. Υπεύθυνος για δεκαεπτά δολοφονίες νεαρών ανδρών μεταξύ των ετών 1978 και 1991 με ιδιαίτερα ειδεχθείς μεθόδους (συμπεριλαμβανομένων πράξεων σεξουαλικής βίας, νεκροφιλίας και κανιβαλισμού), καταδικάστηκε το 1992 σε ισόβια κάθειρξη. Ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου δύο χρόνια αργότερα από τον Κρίστοφερ Σκάρβερ, έναν συγκρατούμενό του.

Αν και διαγνώστηκε με οριακή διαταραχή προσωπικότητας, σχιζοτυπική διαταραχή προσωπικότητας και ψυχωτική διαταραχή, ο Ντάμερ κρίθηκε νομικά υγιής στη δίκη του. Καταδικάστηκε για δεκαπέντε από τις δεκαέξι ανθρωποκτονίες που είχε διαπράξει στο Ουισκόνσιν και καταδικάστηκε σε δεκαπέντε ποινές ισόβιας κάθειρξης στις 17 Φεβρουαρίου 1992. Ο Ντάμερ καταδικάστηκε αργότερα σε δέκατη έκτη ισόβια κάθειρξη για μια επιπλέον ανθρωποκτονία που διέπραξε στο Οχάιο το 1978.

Ο Ντάμερ που ανατράφηκε σε "φυσιολογική" οικογένεια, ήταν γκέι, και σε ηλικία 18 ετών διέπραξε τον πρώτο του φόνο. Μετά τη σύλληψή του, δήλωσε: «Εκπαιδεύτηκα να βλέπω τους ανθρώπους ως αντικείμενα ευχαρίστησης αντί ως ανθρώπους».

Φυλακίστηκε στο Σωφρονιστικό ίδρυμα Columbia του Γουινσκόνσιν και κατά τους πρώτους μήνες της κράτησής του, ο Ντάμερ "έγινε Χριστιανός". Μετά από επίθεση που δέχθηκε, προτάθηκε να τεθεί σε απομόνωση. Ο Ντάμερ αρνήθηκε και κατέληξε και πάλι να δεχτεί επίθεση από έναν συγκρατούμενό του που έπασχε από σχιζοφρένεια και τον χτύπησε με μία ράβδο που είχε κλαπεί από το γυμναστήριο της φυλακής. Αυτή η επίθεση ήταν θανατηφόρα για τον Ντάμερ που τελικά πέθανε ενώ μεταφερόταν στο νοσοκομείο λόγω τραύματος στο κεφάλι. Ο εγκέφαλός του αφαιρέθηκε και αποθηκεύτηκε για επιστημονική μελέτη, ενώ μετά από λίγο καιρό το σώμα του αποτεφρώθηκε.

Η ΒΑΠΤΙΣΗ

Ο κατά συρροή δολοφόνος που εξέτιε ποινή ισόβιας κάθειρξης για τις φρικιαστικές δολοφονίες 17 αγοριών και νεαρών ανδρών, κι ενώ βρισκόταν πίσω από τα κάγκελα της φυλακής, ισχυρίστηκε ότι "βρήκε τον Θεό".

Ο ποιμένας που βάφτισε τον Τζέφρι Ντάμερ μέσα στη φυλακή, είπε σε συνέντευξή του πώς ο κατά συρροή δολοφόνος, του αποκάλυψε φρικτές λεπτομέρειες για τα εγκλήματά του, αλλά παρόλα αυτά έγιναν φίλοι. Ο Ρόι Ράτκλιφ, αποκάλυψε μάλιστα ότι ένιωσε «ένα αίσθημα θλίψης» όταν ο Ντάμερ δολοφονήθηκε βάναυσα. Ο  θάνατός του ήρθε λίγες μέρες αφότου ο Ράτκλιφ, είχε λάβει από τον Ντάμερ μια κάρτα για την Ημέρα των Ευχαριστιών, στην οποία ο δολοφόνος μιλούσε για τη φιλία τους.

Ο 75χρονος Ρόι Ράτκλιφ υπηρετούσε σε μια εκκλησία στο Ουισκόνσιν, όπου ο Ντάμερ διέπραξε τα εγκλήματά του και αργότερα φυλακίστηκε. Ήταν ο μόνος που δέχτηκε να βαφτίσει τον Τζέφρι Ντάμερ, καθώς όλοι απέφευγαν να βρεθούν σε ένα δωμάτιο με τον «κανίβαλο του Μιλγούοκι», όπως ήταν το παρατσούκλι του.

Ο Ράτκλιφ είπε σε συνέντευξή του πως εκείνη την εποχή είχε άγνοια για τις λεπτομέρειες των εγκλημάτων του Ντάμερ και μόνο όταν η σύζυγός του είπε «πρέπει να μάθεις περισσότερα γι' αυτόν», άρχισε να ασχολείται περισσότερο με την ιστορία.

«Όταν τον πρωτογνώρισα δεν ήξερα τις φρικτές λεπτομέρειες και νομίζω ότι ήταν καλύτερο να μη το μάθω, γιατί μου επέτρεψε να μην έχω προκατάληψη απέναντί του».

Ο Ράτκλιφ έκανε την πρώτη του επίσκεψη στη φυλακή για να συναντήσει τον Ντάμερ τον Απρίλιο του 1994 και τον οδήγησαν σε ένα δωμάτιο για να περιμένει τον κατά συρροή δολοφόνο. Είχε προειδοποιηθεί να βγάλει τη γραβάτα του σε περίπτωση που χρησιμοποιηθεί ως όπλο, και όπως λέει, άρχισε να ιδρώνει ενώ τον περίμενε.

«Στη συνέχεια, σε λίγα λεπτά ο Τζεφ μπαίνει στο δωμάτιο και κλείνει την πόρτα, μου σφίγγει το χέρι και μετά κάθεται απέναντί ​​μου. Μου έκανε εντύπωση πόσο ευγενικός ήταν και πόσο πρόθυμος ήταν να συνεργαστεί. Ήταν προσεκτικός, κάτι που μου προκάλεσε έκπληξη. Δεδομένου ότι είχε σκοτώσει τόσους ανθρώπους, νόμιζα ότι θα ήταν πιο σκληρός, αλλά μου φάνηκε ευγενικός.

Για μια στιγμή σκέφτηκα ότι είμαι σε ένα δωμάτιο μόνος μου με έναν άνθρωπο που έχει δολοφονήσει τόσους πολλούς ανθρώπους και ήμουν λίγο φοβισμένος, αλλά μετά αρχίσαμε να μιλάμε για το πώς είχε μετανοήσει και ήθελε να βαφτιστεί, και μετά ξέχασα τον φόβο μου», αναφέρει ο Ράτκλιφ.

Στην πραγματικότητα, ο Ντάμερ είχε φοβηθεί να συναντήσει τον Ράτκλιφ και «άφησε έναν ασυνήθιστο αναστεναγμό» όταν συμφώνησε να τον βαφτίσει. Όταν τον ρώτησε γιατί έκανε αυτόν τον ήχο, ο Τζέφρι Ντάμερ του είπε: «Φοβόμουν να σε συναντήσω γιατί νόμιζα ότι θα έλεγες ότι δεν μπορώ να σε βαφτίσω επειδή ήσουν πολύ κακός», με τον Ράτκλιφ να εξηγεί στη συνέντευξή του: «Αλλά αν κάποιος αναζητεί μετάνοια για τις αμαρτίες του, τότε πρέπει να τον βοηθήσω. Αυτό ήταν το μόνο που σκεφτόμουν».

Καθώς άρχισαν να μιλάνε, ο Ντάμερ άρχισε να αποκαλύπτει τις σκοτεινές πτυχές των εγκλημάτων του και πιο συγκεκριμένα για τον κανιβαλισμό του.

«Μου ομολόγησε ότι έφαγε τον δικέφαλο μυ ενός από τα θύματά του. Ήξερα ότι υπήρχε κανιβαλισμός στην ιστορία του. Δεν νομίζω ότι με κορόιδεψε και ήταν μια γνήσια ομολογία. Δεν υπήρχε αμφιβολία στο μυαλό μου, ότι είχε κάνει αυτά τα πράγματα».

Ο Ντάμερ βαφτίστηκε στις 10 Μαΐου του 1994. Οι δύο άντρες μετά την βάπτιση, άρχισαν να συναντιούνται συχνά για να μελετήσουν τη Βίβλο και ανάμεσά τους δημιουργήθηκε μια φιλία που ο Ράτκλιφ πίστευε ότι θα κρατούσε μέχρι τα γεράματα.

«Μερικοί άνθρωποι εκπλήσσονται γι' αυτό, αλλά το κάναμε. Περίμενα να είμαστε φίλοι μέχρι τα γεράματα. Στην τελευταία συνάντηση που είχαμε στην Ημέρα των Ευχαριστιών, μου έδωσε μια κάρτα στην οποία έλεγε “ευχαριστώ που είσαι φίλος μου”. Όταν έμαθα για τη δολοφονία του ένιωσα μια αίσθηση θλίψης, γιατί έχασα έναν φίλο», είπε στο τέλος της συνέντευξής του ο Ρόι Ράτκλιφ.

Δεν μπορούμε να ξέρουμε αν η μεταστροφή του Ντάμερ ήταν ειλικρινής - αυτό μόνον ο Θεός το γνωρίζει. Ο φυσικός νους - και ιδίως ο αυτοδικαιούμενος θρησκευόμενος - αδυνατεί να δεχτεί ότι ένας τέτοιος άνθρωπος μπορεί να βρίσκεται στον ουρανό (των πολλών εκπλήξεων), αλλά:

"...όπου περίσσευσε η αμαρτία, υπερπερίσσευσε η χάρη" (Ρωμαίους 5:20).

Και, από μια άλλη απόδοση: "Κι όπου η αμαρτία φάνηκε στο αληθινά τρομακτικό της μέγεθος, εκεί η χάρη του Θεού την υπερκάλυψε με το παραπάνω" (ΕΒΕ).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχόλια με προσβλητικό ή υβριστικό περιεχόμενο δεν θα δημοσιεύονται.