Η Δύναμη της Πίστης - Breakthrough (ταινία - ελληνικοί υπότιτλοι)

Η αμερικανική ταινία Breakthrough (ελλην. τίτλος: Η Δύναμη της Πίστης) αφηγείται μια αληθινή ιστορία του 2015, όταν ο Τζον, ο υιοθετημένος γιος της Τζόις Σμιθ, πέφτει σε μια παγωμένη λίμνη στο Μιζούρι και χάνονται όλες οι ελπίδες για τη ζωή του, καθώς ο νεαρός κείτεται φαινομενικά νεκρός.

Αρχικά, η Χριστιανή μητέρα του ασκεί πίστη στη δική της πίστη για την ανάρρωση του Τζον, με πενιχρά όμως αποτελέσματα. Η αυτοπροσπάθεια αυτή θα τη φέρει σε σύγκρουση με τους άλλους πιστούς από την εκκλησία της και σε απώλεια της εσωτερικής της ειρήνης.

Το πραγματικό θαύμα όμως θα γίνει, πέρα από κάθε ιατρικό προηγούμενο και επιστημονική πρόβλεψη, όταν η Τζόις θα εγκαταλείψει την πίστη στις δικές της δυνάμεις και θα παραδώσει ολοκληρωτικά τον εαυτό της και την ανάρρωση του γιου της στα χέρια του Παντοδύναμου και Φιλεύσπλαχνου Θεού!

Η ταινία αποτελεί μια συναρπαστική υπενθύμιση ότι η πίστη και η αγάπη δημιουργούν ελπίδα και μερικές φορές ακόμα και θαύματα…

Δείτε την εδώ με ελληνικούς υποτίτλους

Η καλόγρια και ο Σταυρός

Ήταν κάποτε μια Ρωμαιοκαθολική καλόγρια που της άρεσε να βοηθάει τους ανθρώπους, εφαρμόζοντας τις αρχές του Ευαγγελίου. Μια μέρα, φόρτωσε σε ένα κάρο - εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν αυτοκίνητα - ένα σωρό φρέσκα ψωμιά από τον φούρνο του μοναστηριού της και ξεκίνησε να τα πάει στους φτωχούς του κοντινού χωριού.

Στον δρόμο, γεμάτη χαρά για το καλό που πήγαινε να κάνει, άρχισε να ψάλλει ύμνους δοξολογίας προς τον Θεό. Ξαφνικά όμως ακούστηκε ένα δυνατό "κρακ" καθώς μια ρόδα είχε φύγει από τη θέση της και η άμαξα έγειρε, χωρίς ευτυχώς να χυθούν τα ψωμιά στο έδαφος. Κατέβηκε η μοναχή να τη φτιάξει και τότε ήταν που ακούστηκαν οι πρώτες βροντές από τον ουρανό που είχε γεμίσει από μαύρα σύννεφα.

"Ωχ! Όχι Θεέ μου! Σε παρακαλώ, όχι αυτό!", ικέτευσε η καλόγρια τον Κύριό της. Καθώς αγωνιζόταν να φτιάξει τη ρόδα, άρχισαν να πέφτουν χοντρές σταγόνες βροχής που γρήγορα εξελίχθηκε σε καταιγίδα. Η καημένη η μοναχή πάλευε για αρκετή ώρα μέσα στις λάσπες να διορθώσει τη βλάβη, και πάνω που νόμιζε ότι τα χειρότερα είχαν περάσει, γλίστρησε και έπεσε μπρούμυτα μέσα στον βούρκο.

Όταν κατάφερε να σηκωθεί, με τα ράσα της και το πρόσωπο καταλασπωμένα, στράφηκε προς τον ουρανό με παράπονο, και με μια αναπάντεχη φώτιση, είπε: "Τώρα κατάλαβα γιατί έχεις τόσους λίγους φίλους!"

"Οι Έλληνες θρησκεύουν, αλλά δεν πιστεύουν!"

Ανοικτή επιστολή του δημοσιογράφου κ. Γεωργίου Κανταρτζή προς τον:

"Μακαριώτατον Αρχιεπίσκοπον       

κ. Ιερώνυμον

Μακαριώτατε κ. Ιερώνυμε, Χριστός Ανέστη!

Επιτρέψτε μου, με σεβασμό, να σας αναφέρω ένα θέμα που με προβλημάτισε και με λύπησε. Ήταν στις 3 Μαΐου 2023 το απόγευμα, όταν  εσείς, περιστοιχισμένος από τον κλήρο, παρουσία των αρχών, στρατού και πλήθους κόσμου, υποδεχθήκατε με μπάντες τη θαυματουργή ιεράν εικόνα ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ, που έφτασε στην Αθήνα, από το Άγιον Όρος από ομάδα Μοναχών. Μάλιστα, ως συνηθίζεται, της αποδώσατε και τιμές αρχηγού κράτους!

Επίσης, πριν λίγο καιρό είχε γίνει «πάνδημη» υποδοχή από τον Μητροπολίτη Πειραιώς κ. Σεραφείμ της Αγίας Ζώνης της Παναγίας. Και δεν είναι μόνον αυτά, καθώς  κάθε λίγο, διαβάζω, μεταφέρονται σε εκκλησίες της πατρίδας μας, διάφορα θρησκευτικά κειμήλια και λείψανα αγίων για «ενίσχυση του θρησκευτικού φρονήματος και της πίστης τού «Χριστεπώνυμου πληρώματος». Διερωτήθηκα, αν στη λαμπρή υποδοχή της ιεράς εικόνας, παραβρισκόταν ένας αλλόθρησκος, Μωαμεθανός ή Ινδουιστής, και έβλεπε όλες αυτές τις τελετές, τιμές και άκουε τους λατρευτικούς λόγους σας, για την Παρθένο Μαρία, τι γνώμη θα σχημάτιζε; Το λιγότερο, θα συμπέρανε ότι η Ελλάδα δεν είναι χριστιανική χώρα, αλλά μάλλον έχει ως θεά την Παρθένο Μαρία! Κι αυτό, καθώς σε τέτοιες εκδηλώσεις, όλοι οι λόγοι, η υμνωδία και η λατρεία, στην πραγματικότητα, δεν αποδίδονται στο ευλογημένο δεύτερο πρόσωπο  της Τριαδικής Θεότητας, τον Σωτήρα και Κύριό μας Ιησού Χριστό, αλλά στην ταπεινή μητέρα Του.

Ποιοι είναι ιερείς

Το άρθρο αυτό γράφτηκε με θλίψη και πόνο πνεύματος. Θλίψη για τη σημερινή κατάσταση στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Πόνο πνεύματος γιατί αναγκαζόμαστε να πούμε πράγματα που κάποιους θα δυσαρεστήσουν. Αλλά ο Θεός λέει στην Αγία Γραφή: «Ο φανερός έλεγχος είναι καλύτερος από την κρυπτόμενη αγάπη. Πληγές φίλου είναι πιστές. Φιλήματα όμως εχθρών πολυάριθμα» (Παροιμίες 27:5,6). Δεν καταφερόμαστε τόσο εναντίον ατόμων –αν και υπάρχουν άτομα αξιοκατάκριτα- όσο εναντίον ενός συστήματος που έχει εγκλωβίσει τους ανθρώπους σε μια δουλεία πνευματική, και υποταγή σε ανθρώπους αντί για τον Θεό. Αλλά ο απ. Παύλος μάς λέει: «Αγοραστήκατε με τιμή. Μη γίνεστε δούλοι ανθρώπων» (Α’ Κορινθίους 7:23).

Στη σημερινή χριστιανική Ορθόδοξη και Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, η λέξη «ιερέας» έχει πάρει άλλη έννοια από αυτήν που είχε στον αρχέγονο Χριστιανισμό. Το λυπηρό είναι πως στον λαό μας έχει περάσει ως τρέχουσα πεποίθηση η γνώμη πως οι παπάδες-ιερείς είναι ένας απαραίτητος θείος θεσμός, που αποτελείται από μία ειδική τάξη ανθρώπων ταγμένη στο να εκτελούν «μυστήρια» της Εκκλησίας, για να δίνεται στους ανθρώπους η σωτηρία, να πλησιάζουν οι Χριστιανοί στον Θεό και να γεμίζουν με τη Χάρη Του.

Τα πράγματα όμως είναι πολύ διαφορετικά, όταν κάποιος εμβαθύνει στο θέμα και καταλάβει πώς εννοούσαν την ιεροσύνη οι πρώτοι Χριστιανοί.

Νηπιοβαπτισμός: Συμφωνεί η θρησκεία με την Αγία Γραφή και τους Πατέρες;

«Αφού, λοιπόν, πορευτείτε, κάντε μαθητές όλα τα έθνη, βαπτίζοντάς τους στο όνομα του Πατέρα και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος» (Ματθαίος 28:19).

Βάπτισμα ονομάζεται η ιερή πράξη της Εκκλησίας με χρήση ύδατος ως συμβόλου εξαγνισμού, η οποία σηματοδοτεί την εισαγωγή του πιστού στο σώμα της εκκλησίας. Η λέξη «βάπτισμα» προέρχεται από το ρήμα βάπτω/βαπτίζω, που σημαίνει «βυθίζω συχνά ή έντονα, βουτάω, καταδύω».

Το νόημα και οι προϋποθέσεις του βαπτίσματος
Τα νήπια βαπτίζονται, για να καθαρθούν από τον μολυσμό του «προπατορικού αμαρτήματος» και να είναι εύθετα στη «βασιλεία των ουρανών». Διότι η παρουσία του προπατορικού αμαρτήματος στα νήπια, έστω κι αν αυτά δεν έχουν προσωπικές αμαρτίες, τα εμποδίζει να γίνουν μέτοχα της αιώνιας ζωής.

Σύμφωνα με την Ορθόδοξη εκκλησία, με το βάπτισμα μεταδίδεται στον βαπτιζόμενο:
1) Η άφεση όλων των αμαρτιών, δηλαδή η απαλλαγή από τον μολυσμό του προπατορικού αμαρτήματος και, όταν ο βαπτιζόμενος είναι μεγάλης ηλικίας, των προσωπικών αμαρτιών. Γι᾿ αυτό μετά το βάπτισμα, ανεξαρτήτως προηγουμένης ζωής μπορεί ο αναγεννημένος χριστιανός και να ιερωθεί.