Ο άνθρωπος με την παρακοή του αρνήθηκε την κυριαρχία του Θεού και απέβαλε τον Κύριο των πάντων από τον θρόνο της καρδιάς του. Η αμαρτία είναι ανταρσία κατά του Θεού, αποστασία κατά του Δημιουργού, επανάσταση της ατομικής θέλησης του πλάσματος εναντίον της Θείας παγκόσμιας τάξης. Τη θέση του εκθρονισθέντος Θεού κατέλαβε το ανθρώπινο Εγώ και έγινε βασιλιάς στον θρόνο. Σύμφωνα με το σχέδιο του Θεού, ο άνθρωπος προοριζόταν να είναι ένας "πλανήτης" εξαρτημένος από τον Θεό ως ήλιο και κέντρο του. Αντί γι' αυτό, πέφτοντας στην πλάνη του Πονηρού, τοποθέτησε στο κέντρο της ζωής του το δικό του Εγώ, γύρω από το οποίο κάθε τι άλλο, ο Θεός και ο κόσμος, πρέπει να περιστρέφονται.
Γι' αυτό ο Θεός τού έδωσε κάτι υπεράνω του Εγώ του. Ο άνθρωπος κατέστη ολοκληρωτικά αιχμάλωτος του Εγώ του. Δικαιολογεί το Εγώ του, επαινεί το Εγώ του, όλες του οι σκέψεις στρέφονται γύρω από το Εγώ του. Και με αυτό το Εγώ συνδέεται και ο κόσμος που ο άνθρωπος προτίμησε αντί του Θεού. Με το Εγώ ο κόσμος ανέρχεται ταυτόχρονα με τον άνθρωπο στον θρόνο, και ο Θεός δίνει στον άνθρωπο κάτι επίσης υπεράνω του κόσμου. Επειδή το Εγώ και ο κόσμος δεν μπορούν να αναπληρώσουν στον άνθρωπο την κενή θέση του Θεού, δημιουργείται στην ανθρώπινη ψυχή μια ακόρεστη, αυτοβασανιστική πείνα για τα πράγματα του κόσμου: η απόκτηση υλικών αγαθών, η αναζήτηση της ηδονής και η ματαιοδοξία. Αυτή η απεριόριστη και αχόρταγη πείνα αποτελεί μια ισχυρή απόδειξη ότι ο Θεός ικανοποίησε κάποτε την ανθρώπινη καρδιά, η οποία τελικά είναι προορισμένη για Εκείνον.
Η αναζήτηση του απολεσθέντος Παραδείσου από τον άνθρωπο διεστράφη από τον Σατανά προς τον εσφαλμένο δρόμο. Ο άνθρωπος αναζητεί τον Θεό και ταυτόχρονα απομακρύνεται από Αυτόν. Θέλει και να έχει τον Θεό και να τον απωθεί μακριά από τον εαυτό του. Ζητεί την ευλογία Του και αποφεύγει την παρουσία Του. Δεν θέλει να έχει καμμία σχέση μαζί Του, αλλά δεν μπορεί να απομακρυνθεί από Αυτόν.
Η ανθρωπότητα, κάτω από τη σατανική επίδραση, θα λατρεύσει την κτίση παρά τον Κτίσαντα και θα γίνει η δημιουργός των θεών της.
Θρησκεία, είναι η αμαρτία εναντίον της πρώτης εντολής ("εγώ είμαι ο Κύριος ο Θεός σου, ...μην έχεις άλλους θεούς εκτός από μένα" - Έξοδος 20:2,3), που αντικαθιστά τον Θεό με τους "θεούς". Είναι η ισχυρότερη έκφραση της αντίθεσης του ανθρώπου κατά του Θεού και η αντιλογία μέσα στον ίδιο τον εαυτό του.
Από τη στιγμή που ο άνθρωπος σκοτίσθηκε διά της αμαρτίας (Ρωμαίους 1:21-23), προχώρησε από την πραγματικότητα, στις φανταστικές εικόνες, πιστεύοντας ότι οι εικόνες αυτές αποτελούσαν την πραγματικότητα, με αποτέλεσμα να προέλθει ένας νέος κόσμος θεοποίησης των αντιλήψεων. Έτσι:
Ο (αρχαίος) Έλληνας θα πει: Άνθρωπε, γνώθι σαυτόν.
Ο (αρχαίος) Ρωμαίος θα πει: Άνθρωπε, κυριάρχησε στον εαυτό σου.
Ο Κινέζος θα πει: Άνθρωπε, βελτίωσε τον εαυτό σου.
Ο Βουδιστής θα πει: Άνθρωπε, εκμηδένισε τον εαυτό σου.
Ο Ινδουιστής θα πει: Άνθρωπε, συγχώνευσε τον εαυτό σου με το σύμπαν.
Ο Μουσουλμάνος θα πει: Άνθρωπε, υπόταξε τον εαυτό σου.
Αλλά ο Χριστός λέει: "Χωρίς εμένα δεν μπορείτε να κάνετε τίποτε" (Ιωάννης 15:5β), και
Ο Χριστιανός λέει: "Όλα τα μπορώ, διαμέσου του Χριστού που με ενδυναμώνει" (Φιλιππησίους 4:13).
Ο άνθρωπος με τις θρησκείες του απομακρύνεται από τον Θεό, αλλά η αλήθεια του Ευαγγελίου συντρίβει τις θρησκείες και τις καταδικάζει ως ψεύδος και αμαρτία, προσφέροντας ταυτόχρονα στον άνθρωπο πραγματική ελπίδα λύτρωσης και σωτηρίας.
"Ευχαριστώντας τον Πατέρα, που μας έκανε άξιους της μερίδας του κλήρου των αγίων μέσα στο φως· ο οποίος μας ελευθέρωσε από την εξουσία του σκότους, και μας μετέφερε στη βασιλεία του αγαπητού Υιού του· στον οποίο έχουμε την απολύτρωση διαμέσου του αίματός του, την άφεση των αμαρτιών" (Κολοσσαείς 1:12-14).
Διαβάστε σχετικά: Η θρησκεία του Κάιν και η πίστη του Άβελ
Ενώ έλεγαν ότι είναι σοφοί, έγιναν μωροί. Και άλλαξαν τη δόξα του άφθαρτου Θεού σε ομοίωμα εικόνας φθαρτού ανθρώπου, και πουλιών και τετράποδων και ερπετών" (Ρωμαίους 1:19-23). , γράφετε παραπάνω. Και συμπληρώνω:
ΑπάντησηΔιαγραφή<<4(Β) »Δεν θα κατασκευάσεις για σένα είδωλα και κανενός είδους ομοίωμα που να αντιπροσωπεύει οτιδήποτε βρίσκεται ψηλά στον ουρανό ή εδώ κάτω στη γη ή μέσα στα νερά, κάτω απ’ τη γη.
5»Δεν θα τα προσκυνάς ούτε θα τα λατρεύεις, γιατί εγώ ο Κύριος, ο Θεός σου, είμαι Θεός που απαιτώ αποκλειστικότητα. Για την αμαρτία των πατέρων που μου αντιστέκονται, τιμωρώ τα παιδιά ακόμη κι ως την τρίτη και την τέταρτη γενιά. 6Δείχνω όμως την αγάπη μου σε χιλιάδες γενιές αυτών που με αγαπούν και τηρούν τις εντολές μου.>> (Έξοδος.20:4-6).
Η εντολή είναι ξεκάθαρη. Ποια λοιπόν είναι η γνώμη σας για τις εικόνες του Χριστού , της Παναγίας και όλων των αγίων, που υπάρχουν στις εκκλησίες? Ποια η γνώμη σας για τις εκκλησίες ως χώρος λατρείας?
Αγαπητέ φίλε/η, η γνώμη μας είναι ο Λόγος του Θεού και τα εδάφια που σωστά παραθέτετε. Ο Θεός πρέπει να λατρεύεται "εν πνεύματι και αληθεία".
ΑπάντησηΔιαγραφή