Ο Ιουστίνος ο Μάρτυς, γράφοντας τον 2ο αιώνα, ξεκαθαρίζει ότι η έννοια των «εκκλησιαστικών κτιρίων» ήταν ανύπαρκτη στην εποχή του και ότι οι άγιοι δεν είχαν συνηθίσει να συναντώνται σε κάποια συγκεκριμένη στιγμή ή σε συγκεκριμένο μέρος!
Όταν τον ρώτησαν πού συγκεντρώνονταν, ο Ιουστίνος απάντησε:
«Όπου επιλέγει και μπορεί ο καθένας. Νομίζετε ότι συνηθίζεται να συναντιόμαστε όλοι μαζί σε ένα μέρος; Το αντίθετο, γιατί ο Θεός των Χριστιανών δεν περιορίζεται από τόπο, αλλά όντας αόρατος, γεμίζει τον ουρανό και τη γη, και οι πιστοί Τον λατρεύουν και Τον δοξάζουν παντού».
Αλλά και το μεγαλύτερο μέρος της πομπώδους θρησκευτικής τελετής που τόσοι πολλοί πιστεύουν ότι είναι ουσιαστικό στις εκκλησιαστικές συνάξεις, προέρχεται εξ ολοκλήρου από παγανιστικές ιδέες που επηρέασαν και διέφθειραν την πρώιμη Εκκλησία. Αυτό επίσης είναι αδιαμφισβήτητο ιστορικό γεγονός! Αποδεικνύεται ξεκάθαρα στα παλαιοχριστιανικά γραπτά. Εδώ είναι ένα άλλο παράδειγμα από τα πολλά αρχαία κείμενα:
«Οι ειδωλολάτρες είχαν συνηθίσει σε πολυάριθμες λαμπρές τελετές από τη βρεφική τους ηλικία, και έβλεπαν τη νέα θρησκεία (δηλαδή τον Χριστιανισμό) να στερείται ναών, βωμών, θυμάτων, ιερέων και όλης της τελετουργίας που οι ειδωλολάτρες πίστευαν ότι ήταν η ουσία της θρησκείας. Για να σταματήσουν αυτήν την κατηγορία, οι "Χριστιανοί" ηγέτες σκέφτηκαν ότι έπρεπε να εισαγάγουν μερικές από τις τελετές και τα έθιμα που θα διέγειραν τις αισθήσεις των ανθρώπων.
Μέχρι τα μισά του 2ου αιώνα, αυτή η αποστασία, αυτό το έργο του «μυστηρίου της ανομίας», είχε εξαπλωθεί σε τόσο μεγάλο βαθμό στην Ανατολή και τη Δύση, που κυριολεκτικά ένα μεγάλο μέρος των χριστιανικών εορτών και θεσμών, ακόμη και σε αυτόν τον αιώνα, είχε τη μορφή των παγανιστικών μυστηρίων» (Mosheim in Ecclesiastical History).
Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Κωνσταντίνος (280-337) και η μητέρα του Ελένη έχτισαν πολλούς ειδωλολατρικούς ναούς, αλλά και μετά τη μεταστροφή του το 313, εξακολούθησε να χτίζει, μόνο που αυτή τη φορά οι ναοί ήταν «χριστιανικοί». Πολλοί ειδωλολατρικοί ναοί μετατράπηκαν στις λεγόμενες "εκκλησίες". Αυτή ήταν στην πραγματικότητα η επίσημη αρχή της αναγνώρισης των κτιρίων ως "εκκλησιών", αλλά μόνο μετά τη βασιλεία του Κωνσταντίνου ο Χριστιανισμός αναγνωρίστηκε ως επίσημη θρησκεία του κράτους.
Μέχρι τότε, ωστόσο, είχε αναπτυχθεί μια ξεκάθαρη τάξη «εκκλησιαστικών αξιωματούχων» στην οποία ο Κωνσταντίνος έδωσε κληροδοτήματα, χρήματα στους εκκλησιαστικούς ηγέτες και κτίρια τύπου καθεδρικού ναού. Ο ίδιος έχτισε τουλάχιστον επτά στη Ρώμη, και άλλους σε πόλεις της Ιταλίας, στην Αφρική, τη Συρία και την Ασία. Επίσης εκείνη την εποχή, οι ηγέτες της εκκλησίας θεώρησαν ότι ήταν καλή ιδέα να μαζέψουν τους "λαϊκούς" κάτω από την ίδια στέγη, για να μπορούν να προφυλαχθούν από τις «αιρετικές» διδασκαλίες εκείνων που δεν εγκρίνονταν από τον Κλήρο.
Εφόσον υπήρχε τώρα μια ξεκάθαρη διάκριση μεταξύ κληρικών και λαϊκών, εξελίχθηκαν και η ειδική ενδυμασία, οι ειδικοί τίτλοι και τα επίσημα καθήκοντα που μπορούσαν να εκτελούνται μόνο από τους "εκλεκτούς". Αυτή η ομάδα αποφάσιζε πλέον ποιος θα μπορούσε να μιλήσει, ποιος θα μπορούσε να διδάξει και να προστεθεί στον κύκλο της. Οι «εκκλησιαστικοί ηγέτες» συγκεντρώνονταν τώρα για να πάρουν αποφάσεις και να κάνουν σχέδια. Συζητούσαν τακτικά προσωπικά θέματα των λαϊκών που σε άλλα πλαίσια θα θεωρούνταν κουτσομπολιά. Και όλα αυτά γίνονταν "για το καλό" των λαϊκών. Ήταν οι «αυτόκλητοι επιτηρητές" που απαιτούσαν υποταγή. Αυτοί οι ηγέτες νόμιζαν ότι είχαν τη δύναμη να ενεργούν με εξουσία πάνω από τον Λόγο του Θεού. Επιδίωξαν και επέβαλαν τα αυτοδικαιωτικά ανθρωπογενή δόγματά τους στους ανθρώπους και αποκάλεσαν κάθε αποτυχημένη προσπάθεια υπακοής στους κανόνες τους, "αμαρτία".
Μπορεί ο αναγνώστης να περιγράψει μια πτυχή από τα παραπάνω που να μην υπάρχει στα σημερινά δόγματα;
Ο οργανωμένος Χριστιανισμός είχε πια καθιερωθεί και εξισωθεί ενώπιον του νόμου με τις λίγες εναπομείνασες παγανιστικές θρησκείες που εξακολουθούσαν να αναγνωρίζονται από τη ρωμαϊκή διακυβέρνηση. Ορισμένοι ιστορικοί της εκκλησίας θεωρούν αυτά τα γεγονότα ως από τα πιο καθοριστικά στην παγκόσμια ιστορία. Το αν ο ίδιος ο Κωνσταντίνος «μεταστράφηκε» με την έννοια της χρήσης της λέξης στην Καινή Διαθήκη, δεν έχει μεγάλη σημασία. Αυτό που έχει σημασία, και πολύ μεγάλη, είναι ότι η "εκκλησία" ως θεσμός νομιμοποιήθηκε για πρώτη φορά - και όλα αυτά χωρίς καμία Βιβλική αιτιολόγηση! Η πλήρης μεγαλοπρέπεια και δύναμη της επιβλητικής ρωμαϊκής εξουσίας χάρισε την αναγνώριση και την ευλογία της σε αυτή τη νεοσύστατη θεσμική εκκλησία.
Το 325, ο Ρωμαϊκή Καθολική Εκκλησία έγινε η αποκλειστική και κυρίαρχη θρησκεία του βασιλείου και σύντομα, με την προτροπή του κλήρου, ο Κωνσταντίνος εξέδωσε διαδοχικά διατάγματα που παρείχαν πρωτοφανή προνόμια στην "εκκλησία". Μεταξύ των άλλων, χορηγήθηκαν φορολογικές απαλλαγές, ενώ μέλη του κλήρου απαλλάχθηκαν από τη στρατιωτική θητεία. Οι περιουσίες εκείνων που πέθαιναν χωρίς άμεσους κληρονόμους, παραχωρούνταν στην "εκκλησία", που είχε και το δικαίωμα να λαμβάνει δώρα και κληρονομιές κάθε είδους.
Κάθε ειδωλολατρική λατρεία και κοινότητα, εκτός από την κρατική "εκκλησία", τέθηκε εκτός νόμου και τα περιουσιακά τους στοιχεία κατασχέθηκαν για να δοθούν στην "εκκλησία". Αλλά τα μέτρα που λήφθηκαν κατά των διαφωνούντων Χριστιανών ήταν ακόμη χειρότερα. Σε όσους αντιτάσσονταν σε αυτά που συνέβαιναν, απαγορευόταν να συγκεντρώνονται με ποινή θανάτου ή εξορίας, και όλα τα περιουσιακά τους στοιχεία κατάσχονταν και παραδίνονταν στην "εκκλησία". Φυσικά, ο Κλήρος υποστήριξε ότι τα μέτρα αυτά ήταν απαραίτητα για την υπεράσπιση του Ευαγγελίου και τη φίμωση των αιρέσεων.
ΑΥΤΗ ήταν η αρχή του θεσμικού Χριστιανισμού και η πτώση αυτού που πραγματικά σημαίνει «εκκλησία» και «λατρεία».
Η «Εκκλησία» εκείνη την εποχή, και μάλιστα, μέχρι σήμερα, είχε διαμορφωθεί σε μια ισχυρή δύναμη που υπαγόρευε την «αλήθεια» στον λαό και χρησιμοποιούσε την εκκλησιαστική ρομφαία ως πολιτικό όπλο προς όφελός της. Επιπλέον, η «Εκκλησία» επιβλήθηκε ως «μεσάζων μεταξύ Θεού και ανθρώπου», καθιστώντας την υπακοή σ' αυτήν ως απόλυτη αναγκαιότητα, χωρίς την οποία δεν θα μπορούσε να υπάρξει σωτηρία. Η «Εκκλησία» ισχυρίστηκε ότι έδωσε τη Βίβλο στους ανθρώπους και ότι ήταν ο νόμιμος φύλακάς της. Όταν μιλάω για την «Εκκλησία» δεν αναφέρομαι μόνο στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, αλλά και στην Ελληνορθόδοξη Εκκλησία και σε όλες τις Προτεσταντικές Εκκλησίες, ιδιαίτερα στην Εκκλησία της Αγγλίας.
Καθώς περνούσαν οι αιώνες, η έννοια της θεσμικής εκκλησίας συνέχιζε να καλλιεργείται όλο και περισσότερο από την κρατική "εκκλησία" που τη χρησιμοποιούσε ως μέσο για να κρατεί τους ανθρώπους υποταγμένους στις ιδιοτροπίες λίγων ισχυρών ανδρών που την έλεγχαν κάθε εποχή.
Κατά τη λεγόμενη περίοδο της Μεταρρύθμισης, πολύ λίγα άλλαξαν. Η έννοια της θεσμικής εκκλησίας, μαζί με τη δομή και τη μορφή της, εξακολουθούσε να συντηρείται, ακόμη και σε μεγαλύτερη παραμόρφωση. Οι άνθρωποι συνέχισαν να αναζητούν διδασκάλους για την αλήθεια και την ορθοτόμηση, και ο θάνατος στους διαφωνούντες συνέχισε τον δρόμο του.
Η εστίαση στο κτίριο και μια ισχυρή ηγεσία ενός άνδρα δεν είχε αλλάξει από την εποχή του Κωνσταντίνου. Οι «Μεταρρυθμιστές» απλώς μετέβησαν από τον ιερέα στον ιεροκήρυκα, χωρίς ποτέ να θεραπεύσουν το χάσμα κληρικών/λαϊκών που υπάρχει ακόμα και σήμερα. Εμφανίστηκαν σπουδαίοι θεολόγοι και θαυμάσαμε την ευγλωττία τους. Πλήθη μαζεύονταν για να ακούσουν αυτούς τους "χρυσόστομους" ρήτορες. Και τι κάναμε; Φτιάξαμε μεγαλύτερα κτίρια για να τιμήσουμε τα είδωλά μας. Ο Χριστιανισμός χαρακτηρίστηκε από ανθρώπους με ικανότητα και ρητορική, και όχι από ανθρώπους που χαρακτηρίζονταν από πνεύμα υπηρεσίας και ταπεινοφροσύνης και άλλους καρπούς του Πνεύματος.
Αν και ο Λόγος του Θεού εξυψώθηκε σε κάποιο βαθμό στη Μεταρρύθμιση, συνεχίστηκαν πολλά από τα έθιμα και παραδόσεις της Ρωμαϊκής Εκκλησίας (και των ειδωλολατρών). Υιοθετήθηκε, για παράδειγμα, η χρήση μεγάλων περίτεχνων κτιρίων με καμπαναριά στην κορυφή τους, ενώ στο εσωτερικό τους περιείχαν "Άγιες Τράπεζες" (βωμούς) και εξέδρες που ύψωναν διορισμένους ηγέτες πάνω από το εκκλησίασμα. Ο διαχωρισμός των απλών πιστών από τη λεγόμενη ηγεσία θα συνεχιζόταν. Οι ηγέτες τοποθετήθηκαν πάνω από το ποίμνιο και ονομάστηκαν λειτουργοί και πάστορες (ποιμένες).
Αν και καμία τέτοια πρακτική δεν υπήρχε στη Γραφή, οι παραδόσεις των στασιδιών, των εξεδρών, των βιτρό και των κληρικών συνεχίζονται μέχρι σήμερα. Ακόμη και κατά τη διάρκεια της Μεταρρύθμισης, έγιναν τόσο αποδεκτές αυτές οι παραδόσεις των ανθρώπων, που ακόμη και το κτίριο έγινε πλέον γνωστό ως «εκκλησία».
Οι άνθρωποι άρχισαν να πιστεύουν ότι το κτίριο ήταν το «Σπίτι του Θεού» και το αποκαλούσαν έτσι. Γι' αυτό το θέμα, δεν δόθηκε καμία προσοχή στη Γραφή, που σαφώς αναφέρει ότι κάθε άνθρωπος του Θεού είναι ο οίκος Του (Εβραίους 3:6, Α' Κορινθίους 3:16) και ότι ο Θεός δεν κατοικεί σε ναούς φτιαγμένους από ανθρώπινα χέρια (Πράξεις 7:48).
Καθώς η Μεταρρύθμιση αναπτυσσόταν, συνέχισε να εφαρμόζει πολλά από τα έθιμα της Ρωμαϊκής Εκκλησίας, το μεγαλύτερο από τα οποία ήταν η κατάταξη των θνητών ανθρώπων πάνω από τον Λόγο του Θεού. Άρχισαν να εισάγουν κανόνες και διατάξεις που δεν βρίσκονται στις Γραφές και δικαιολόγησαν αυτές τις προσθήκες υποστηρίζοντας ότι αυτά τα πράγματα δεν απαγορεύονταν από τον Λόγο και ότι θα βοηθούσαν στην αποσαφήνισή του. Πιστεύετε ότι ο Θεός χρειάζεται τη βοήθειά μας;
Όπως και η Ρωμαϊκή Εκκλησία πριν από αυτούς, προσπάθησαν να θεσπίσουν νόμους για τα πάντα. Εφόσον οι ηγέτες έθεταν πλέον τους εαυτούς τους πάνω από τους ανθρώπους, αποφάσιζαν τώρα ποιος μπορούσε ή όχι να διδάξει, ποιον πρέπει να παντρευτεί κάποιος, μέχρι για το φαγητό, το ποτό και το ντύσιμο. Τα κουτσομπολιά και οι συκοφαντίες συνεχίστηκαν πίσω από την πλάτη των λαών και έγιναν κοινός τόπος μεταξύ των ηγετών, που τα δικαιολογούσαν ως «προφύλαξη του ποιμνίου».
Όλη αυτή η απέλπιδα προσπάθεια να δικαιολογηθεί από τη Γραφή αυτός ο ιεραρχικός εκκλησιαστικός θεσμός που επινοήθηκε και ιδρύθηκε από τον άνθρωπο, είναι τόσο παράλογη όσο και εντελώς αντίθετη με τον Λόγο του Θεού. Και είναι ακόμη πιο λυπηρό, ότι πολλοί αρνούνται να δουν αυτή την ψευδή διδασκαλία και ανοησία γι' αυτό που πραγματικά είναι!
Κεν Κάσιο
► Διαβάστε και: Τι ΔΕΝ είναι η Εκκλησία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια με προσβλητικό ή υβριστικό περιεχόμενο δεν θα δημοσιεύονται.